Në xhehenem të gjitha bisedimet rreth demokracisë të përkrahura nga SHBA, Franca, Anglia, Arabia Saudite, Turqia dhe Izraeli..

 Në xhehenem çdo premtim për liri me ndihmën e këtyre vrasësve.

Në xhehenem çdo budalla, kriminel dhe çdo frikacak, pa marrë parasysh si duket, kush është, si quhet, ku jeton, apo çfarë bën.

 Në xhehenem të gjithë ata që ndihmojnë  një luftë ndërkombëtare kundër Sirisë.

 Në xhehenem të gjitha grupet e bashkëpunëtorve, të cilat pa dyshim do të japin  llogari  një ditë, për kaosin apo rregullin.

 Në xhehenem të gjithë tradhëtarët, ligjëruesit, atyre që derdhin lot krokodilli, dhe në xhehenem të gjitha grupet, organizatat, shoqëritë civile, grupet e të drejtave të njeriut, finacuesit e tyre.

 Vendimi për luftë kundër Sirisë  është hapi i fundit nga rruga e nisur pra dy vjetëve e gjysmë, për të shkatërruar Qëndresën, qytetet, popullin, ky është qëllimi i tyre.

 Nuk ka hapësirë, vend, për çfarëdo marrëveshje, nuk ka hapësirë për çfarëdo kuvendimi, diskutimi apo debati. Nuk ka hapësirë të dëgjohet çfarëdo bashkëpuntori për listën e dëmeve të shkaktuar nga lufta, nuk ka hapësirë apo vend të shprehen mendimet, pozicionet, nivelet e atyre bashkëpunëtorëve të verbër dhe tekfircave.

 Këta jetojnë nga plaçkitja e burimeve arabe dhe pasuria e tyre. Këta ju shërbejnë atyre, prej tyre paguhen dhe përkrahen.

 Është detyrë për secilin person që ka mundësi të luftojë kundër këtyre vrasësve, kudo që janë, kudo që mund t’i gjeni, dënoni si tradhtarë, qofshin në shtrat, në tanke, në banesa, shtëpi, në familje apo në vetmi.

Çfarë kërkoni prej nesh sot?

A dëshironi të përsëritet përvoja në Irak?

A dëshironi të përsëritet përvoja në Afganistan dhe Somali?

A dëshironi të përsëritet përvoja në Libi?

 A dëshironi të përsëritet përvoja në Liban?

  Apo ndoshta po mendoni se kjo do jetë një luftë për të shkatërruar të drejtën e cila kurrë nuk do të harrohet dhe emri i saj do të qëndrojë përherë, kjo është Palestina.

 Ne nuk do të pësëritim argumentet tona apo të përsërisim precesin e kërkimin të përgjigjeve, ne nuk kemi nevojë të përsërisim komentet tona apo vërejtjet tona. Krejt çka duhet është deklarata se pozicioni jonë se lufta është e përgatitur ndaj  Sirisë është një luftë kolonialiste dhe çdo pjesëmarrës në të, qoftë përktahës, financues, propagandues ose drejtpërsëdrejti luftues në të, është bashkëpunënor, që e pret dënimi me vdekje publikisht., pa ngurrim apo hezitim.

 Kjo është luftë!

 Bandat dëshirojnë të mblidhen në Damask, nëna e gjithë qyteteve, me qëllim të shkatërrojnë popullin, ushtrin dhe udhëheqjen. Ata dëshirojnë të shkatërrojnë historinë dhe trashëgiminë, por do të përballen me qëndresë këta pushtues.

 Ata dëshirojnë të shkatërrojnë çdo shpirt që bën qëndresë ndaj kolonizatorëve dhe përkrahësit e tyre në gjithë regjionin..

 Ata dëshirojnë të zgjerojnë një hapësirë të vazhdueshme për Izraelin dhe regjimet shtypëse në vendet arabe dhe dëshirojnë të kenë bashkëpuntorë të të gjitha llojeve në shtetet për rreth me qëllim të shfrytëzimit, plaçkitjes të pasurive dhe zhdukjen e popullatës.

 Kur Amerika thotë se nuk ka nevojë për arsyetime legale, shkencore, hetimore apo përkrahje politike, kjo është manipulim me fatin e kombit, për të vetmin qëllim, për interesa të saj. Atëherë kjo do të thotë se edhe ne duhet të veprojmë sikur Amerika, pa pritur mbulesë, përkrahje, arsyetime apo të kërkojmë të zbatohen normat ndërkombëtare e të tjera..

Ne duhet të luftojmë kundër kolonizatorëve, me të gjitha format e luftës, dhe duhet të përpiqemi ta bartim zjarrin e luftës në hapësirën e tyre, në tokën e tyre, në qytetet e tyre, kështu do ta mbrojmë nderin tonë, të fëmijët tanë.

 Dje, Perendimi shpalosi  fytyrën e vetë vrasëse, tani nuk ka çka të pritet, përveç atyre që dinë të përkulen dhe të dorëzohen me flamurin e bardhë mbi kokat e veta.

  Dje, Europa shpalosi fytyrën e saj. Kjo nuk paraqet  veçse një çmendi të moçme, por që kundërshtohet nga punëtorët, nxënësit e shkollave, studentët e  universiteteve, nga populli i cili nuk pranon vrasësit. 

 E gjitha çka mund të bëjmë është të qëndrojmë përball tyre, me të gjitha mundësitë që kemi.. Asgjë nuk na ndalon neve që të mbrohemi nga armiku  që ka shumë fytyra, por ka një emër barbar, gjakpirës.

Sa na përket neve, qëndresa është fati jonë.

Ibrahim al-Amin është kryeredaktor i Al-Akhbar.