Media e Lire - Lufta e ekuacioneve në mes të Hezbollahut dhe Izraelit

Lufta e ekuacioneve në mes të Hezbollahut dhe Izraelit

nga Alptekin Dursunoğlu | Publikuar në Shk. 5, 2024, 2:34 a.m.

Qendra e Informacionit Luftarak të Hezbollahut njoftoi se në orën 11 të mëngjesit të së enjtes, më 25 janar, Izraeli goditi objektin e spiunazhit elektronik në bazën Jal al-Alam me saktësi të plotë me një raketë të cilën e përshkroi si "speciale".

Në deklaratë vihet në dukje se fusha e radarit në Fermat Sheba është goditur nga raketa në orën 10:00 dhe bateritë Iron Dome në vendbanimin Kefer Blum janë goditur nga dronë në orën 11:20.

Si zakonisht, ushtria izraelite e mohoi sulmin. Ajo pretendoi se objekti i rëndësishëm në Jal al-Alam nuk ishte goditur.[1]

Hezbollah publikoi videon e operacionit të xhiruar nga kamera e raketës 'speciale' të cilën përdori. Videoja e publikuar përfshinte pamje të të gjithë procesit të operacionit, që nga momenti i lëshimit të raketës e deri në momentin kur goditi objektivin e saj.

Në pamje shiheshin qartë edhe dëmtimet e objektivave të goditura në operacionin e mëparshëm nga Hezbollahu.

Lëvizja e raketës, që mendohet të jetë një raketë e drejtuar me forca të blinduara, u pa si e jashtëzakonshme nga shumë qarqe. Për shkak se objekti i radarit në formë kube që u godit ndodhej pas një muri 9 metra dhe dukej e pamundur të goditej ai objekt me një raketë me lëshim të drejtpërdrejtë.

Raketa e përdorur nga Hezbollahu lëvizi duke kaluar mbi mur dhe goditi sistemin e radarit izraelit i cili monitoronte dhjetëra kilometra thellë në Liban.

Televizioni Al-Meyadin nga Libani deklaroi se raketa 'speciale' e përdorur nga Hezbollahu në Jal al-Alam ishte e prodhuar nga Irani dhe raportoi se nuk ishte hera e parë që Hezbollahu ka përdorur këtë raketë.[2]

Sipas raportit të Al Meyadin, tiparet e kësaj rakete janë si më poshtë:

- Mund të godasë objektiva që janë të padukshme me sy të lirë.

- Mund të zbulojë koordinatat që avionët pa pilot nuk mund t'i zbulojnë.

- Mbart një kokë lufte shumë të fuqishme të blinduar.

- Mbart koka luftarake që mund të ndryshohen, ashtu si raketat Kornet të prodhimit rus.

- Mund të hidhet gjatë lëvizjes ose nga një pozicion fiks.

- Mund të lëshohet edhe nga një mjet ajror special pa pilot.

- Mund të drejtohet me imazhet që kap nga ekrani ose me lazer.

- Kanë breza dhe variante të ndryshme.

Ndërsa Hezbollahu deklaroi se sulmin e kreu me një raketë, e jo me dron, por nuk zbuloi modelin e raketës, të cilën e përshkroi si 'speciale', regjimi izraelit pretendoi se mund të ishte raketa 'Elmas' e prodhuar nga Irani ose një model i përmirësuar i raketës 'Spike' e prodhuar nga Izraeli.

Al Mayadeen deklaroi se këto raketa janë projektuar dhe prodhuar gjatë dekadës së fundit në lloje dhe madhësi të ndryshme, veçanërisht gjatë disa gjeneratave, se ato ndryshojnë sipas llojit të eksplozivit dhe udhëzimit dhe se Hezbollahu ka përdorur raketa 'Falaq' të këtij modeli në vitet 1990, kur Libani i Jugut ishte nën pushtim.

Nga ana tjetër, agjencia e lajmeve Fars ngriti pyetjen se përse Hezbollahu e përdori këtë raketë tre muaj pas luftës së Gazës dhe vuri në dukje dallimet e kësaj rakete nga raketat TOW të prodhimit amerikan dhe raketave Kornet të prodhimit rus.

Duke thënë se Hezbollahu ka krijuar zyrtarisht një ekuacion lufte me Izraelin duke përdorur këtë raketë, agjencia Fars News jep detajet e mëposhtme:

"Hezbollahu kishte shkatërruar edhe më parë sistemet e radarëve të regjimit izraelit në kufirin libanez. Megjithatë, sistemi i radarit i shkatërruar të enjten nuk mund të shkatërrohej nga një raketë normale. Sepse ky objekt ndodhej në një kodër të lartë dhe ishte i vendosur pikërisht pas një muri 9 metra." [3]

Në lajm thuhet se kjo raketë e përdorur nga Hezbollahu është nga klasa e raketave të drejtuara si ato të prodhimit amerikan TOW dhe të prodhimit rus Kornet dhe se kjo raketë bën ndryshime në mënyrën e fluturimit gjatë arritjes së objektivit të saj.

Sipas lajmit, për shembull, raketa Kornet e prodhimit rus, e cila është një nga raketat e përdorura nga Hezbollahu, arrin objektivin me një lëvizje lineare. Prandaj, duke qenë se personi që lëshon raketën duhet të jetë në një pozicion ku mund ta shohë objektivin drejtpërdrejt, edhe ai vetë bëhet objektiv i armikut.

Por, raketat e pjerrëta nuk duhet të jenë në një pozicion linear me objektivin. Prandaj, operatori i raketës mund të qëllojë në objektiv nga një pozicion indirekt pa hasur kurrë armikun dhe duke goditur objektivin e tij me saktësi të plotë, ai mbrohet nga shënjestrimi i armikut.

Nga ana tjetër, raketat me lëvizje lineare mund të mos jenë në gjendje të shkaktojnë dëme maksimale në një automjet të blinduar ose një pozicion të fortifikuar nëse nuk i godasin ato kokë më kokë. Por, për raketat e pjerrëta nuk ekziston një problem i tillë.

Raketat e tilla të pjerrëta kanë efekt shumë të dukshëm në tanke. Edhe pse pjesa e përparme, e pasme dhe ajo anësore e tankeve të prodhuara në botë janë të mbuluara me forca të blinduara të forta, thuhet se pika më e dobët e pothuajse të të gjithëve janë pjesët e sipërme, pasi mundësia e sulmit është më e vogël.

Prandaj, këto raketa, të cilat ndjekin një rrugë të pjerrët, mund të jenë shumë më efektive sepse nuk duhet të godasin vetëm pjesën e përparme, anësore apo të pasme të tankut, si raketat e tjera antitank, por mund të godasin edhe nga lart.

Fakti që tanket e dhëna nga Perëndimi për ushtrinë ukrainase gjatë luftës së Rusisë në Ukrainë u neutralizuan lehtësisht nga avioni pa pilot i Iranit Shahid-136, shpjegohet edhe me këtë pikë të dobët të tankeve.

Nga ana tjetër, thuhet se këto raketa të cilat nuk kërkojnë lëshues fiks dhe të mëdhenj, mund të lëshohen nga mjete në lëvizje dhe nuk mund të kapen nga sistemet e mbrojtjes ajrore si Iron Dome, sepse mund të fluturojnë nga një distancë shumë e ulët, ofrojnë avantazhe të mëdha për përdoruesit e tyre.

Përpjekja e Izraelit për të imponuar një ekuacion

Lajmi i agjencisë së lajmeve Fars, lidhur me armën 'speciale' të përdorur nga Hezbollahu të enjten titullohej "Raketa optike e Hezbollahut, arma që ndryshon ekuacionin". Me fjalë të tjera, sipas lajmit, Hezbollahu synonte të ndryshonte ekuacionin dhe të frenonte Izraelin duke zbuluar këtë armë të re dhe duke zgjeruar shtrirjen e operacioneve të tij.

Megjithatë, Hezbollahu nuk dëshiron të ndryshojë ekuacionin, por të vazhdojë ekuacionin 'dëbim kundër dëbimit' ose 'luftë në kufijtë veriorë kundër luftës në Gaza' që i imponoi Izraelit 3 muaj më parë.

Sepse, me luftën e shkatërrimit që filloi një ditë pas Përmbytjes së Al-Aksa, Hezbollahu e ekspozon Izraelin ndaj efekteve të luftës pa shpallur hapur luftën.

Nga ana tjetër, Izraeli nuk mund të ndryshojë ekuacionin e vendosur nga Hezbollahu pa shpallur luftë; por ai nuk mund të përballojë të shpallë luftë. Prandaj, në këtë ekuacion të imponuar nga Hezbollahu, ndodh si më poshtë:

- Izraeli po humb çdo ditë ushtarë për shkak të kësaj të ashtuquajture luftë të pashpallur.

- Jemi dëshmitarë të shkatërrimit të miliarda dollarëve të infrastrukturës së luftës elektronike, një nga një, çdo ditë.

- Ai duhet të mbajë barrën financiare dhe humanitare të dhjetëra mijëra qytetarëve të saj që u detyruan të evakuohen nga vendbanimet në kufirin libanez.

- Po përballet me rënien e sektorit bujqësor, industrial dhe turistik në rajonet veriore.

- Më e keqja nga të gjitha, disa nga dhjetëra mijëra njerëz të evakuuar nga kufiri libanez largohen nga Izraeli, për të mos u kthyer më, ndërsa shumica prej tyre thonë se nuk do të kthehen më atje për sa kohë që Hezbollahu është në anën tjetër të kufirit.

Ekuacioni që Izraeli dëshiron të krijojë

Izraeli ka për qëllim të ndryshojë ekuacionin aktual duke imponuar një ekuacion të ri në Liban që do ta detyrojë Hezbollahun të largohet 30 kilometra nga kufiri.

Ai po përpiqet ta vendosë këtë ekuacion duke kërcënuar se nëse Hezbollahu nuk tërhiqet në veri të lumit Litani, “Do ta kthejmë Libanin në Gaza”[4].

Regjimi izraelit vendosi për herë të parë këtë ekuacion duke pushtuar Libanin në vitin 1982 dhe vendosi Organizatën për Çlirimin e Palestinës në Tunizi.

Izraeli, i cili nisi një sulm të madh ajror dhe tokësor në Liban në 2006 për të imponuar të njëjtin ekuacion, u mund në luftën 33-ditore. Hezbollahu me kalimin e kohës e ka forcuar fuqinë e tij dhe është bërë aktori joshtetëror më i fuqishëm në rajon.

Edhe pse regjimi izraelit pranon se Hezbollahu është bërë një fuqi shumë më e madhe në 18 vjet, ai mendon se tani mund të imponojë ekuacionin që nuk mundi të impononte në vitin 2006.

Pas 7 tetorit, nëpërmjet aleatëve të tij perëndimorë, regjimi izraelit e mbajti Hezbollahun larg luftës dhe u fokusua në Gaza.

Por, aeroplanmbajtëset e Amerikës dhe Anglisë në Mesdhe, gjenocidi i Izraelit në Gaza dhe kërcënimi për shndërrimin e Libanit në Gaza nuk patën një efekt parandalues për Hezbollahun.

Kështu që, Izraeli kërkon të vendosë me kërcënime të drejtpërdrejta për luftë ekuacionin që nuk mund të vendoset me parandalimin e Amerikës dhe Anglisë.

Më 6 dhjetor, ministri izraelit i mbrojtjes Yoav Gallant "premtoi të dërgonte Hezbollahun në veri të lumit Litani në Libanin jugor, që ndodhet afërsisht 30 kilometra nga kufiri izraelit, nëpërmjet një marrëveshjeje politike ndërkombëtare ose operacioni ushtarak".[5]

'Marrëveshja politike ndërkombëtare' që përmendi Gallant; parashikonte që Amerika, Anglia dhe Franca të përdornin rezolutën 1701 të OKB-së për të ushtruar presion mbi Libanin dhe për të dërguar Hezbollahun në veri të Litanit.

Meqenëse kjo nuk kishte asnjë efekt mbi Hezbollahun, regjimi izraelit duke filluar nga janari, filloi të përshkallëzonte kërcënimet e luftës kundër Hezbollahut.

Më 6 janar, qeveria izraelite kërcënoi se mund të shpërthejë lufta në qoftë se nuk arrihet një marrëveshje për largimin e Hezbollahut nga kufiri libanez.[6]

Edhe ushtria izraelite më 24 janar, i propozoi qeverisë së saj një strategji që përfshinte t'i tregonte Libanit shprehjen 'carrot and stick' (karotë dhe shkop).

Sipas kësaj strategjie, e cila përfshin shpalljen e një armëpushimi të njëanshëm nga regjimi "për të hapur rrugën për zgjerimin e luftës", regjimi izraelit duhet të ofrojë një armëpushim që do të përfshijë 48 orë dhe të paralajmërojë se nëse Hezbollahu vazhdon sulmet e tij gjatë kësaj periudhe, do të nisë një luftë të madhe që do të shkatërrojë Libanin jugor. [7]

Nëse Hezbollahu pushon sulmet e tij, nga frika e këtij kërcënimi nga Izraeli, armëpushimi i njëanshëm 48-orësh i Izraelit do të kthehet në një ekuacion të ri të cilit Hezbollahu i nënshtrohet pa luftë.

Megjithatë, që nga 22 janari, kur u bë ky kërcënim, Hezbollahu nuk i ndali sulmet dhe i shtoi ato si në numër ashtu edhe në cilësi.

Rritja më e madhe në cilësinë e sulmeve të Hezbollahut ka ndodhur të enjten, më 25 janar, kur është përdorur edhe raketa ‘speciale’ e përmendur më sipër.

Më 25 janar, Hezbollahu i dërgoi një mesazh Izraelit se ishte gati për luftë duke shkatërruar një bazë radari në Fermat Sheba, bateritë e Kupolës së Hekurt në Kefer Blum dhe një strukturë të ndjeshme të inteligjencës elektronike prej shumë milionë dollarësh në Jal al-Alam.

Më 26 janar, Zëvendës Sekretari i Përgjithshëm i Hezbollahut, Sheikh Naim Kasim tha: "Nëse izraelitët zgjerojnë objektivat e tyre drejt Libanit, ne do t'u përgjigjemi atyre duke zgjeruar fushëveprimin me një 'varg të katërt dhe forcë efektive'. Pala izraelite e kupton atë që po themi." [8]

Hezbollahu, i cili deri më datën 26 janar, në përgjithësi nuk vepronte natën, goditi objektivat izraelitë me raketa për orë të tëra natën pas kësaj deklarate. Më 27 janar, kur po shkruhej ky artikull, Hezbollahu përshkallëzoi sulmet e tij kundër objektivave izraelite në një mënyrë të paprecedentë.

Përfundimi

Vazhdimi i qeverisë izraelite të kryesuar nga Benjamin Netanyahu duket se varet nga vazhdimi i luftës. Sipas sondazheve, Netanyahu, i cili kishte humbur shumë mbështetjen madje edhe të votuesve të partisë së tij,[9] u akuzua në Izrael si për korrupsion ashtu edhe për dështim për të parandaluar 7 tetorin.

Tashmë këtyre akuzave i janë shtuar edhe akuzat se nuk u arritën dot qëllimet e luftës, nuk mund të shpëtoheshin të burgosurit izraelitë në Gaza dhe se u shkaktua vdekja e tyre, e ndoshta edhe akuzat për shndërrimin e Izraelit një shtet gjenocidal në Gjykatën Ndërkombëtare të Drejtësisë.

Prandaj, për Netanyahun ekziston mundësia që të kalojë pjesën tjetër të jetës pas luftës jo në shtëpi si politikan i humbur në zgjedhje, por në burg si i burgosur.

Anëtarët e tjerë të kabinetit pas luftës i pret një e ardhme e nderuar. Të gjithë në Izrael e dinë se lufta me Hezbollahun në Liban do të jetë shumë më e kushtueshme sesa lufta me Hamasin në Gaza; por, këto kushte forcojnë mundësinë që qeveria izraelite ta zgjerojë luftën në Liban.

Megjithëse regjimi amerikan është i shqetësuar se Netanyahu do ta zgjerojë luftën në Liban për të ruajtur pushtetin e tij[10], Netanyahu duket i sigurt se Amerika nuk do ta lërë Izraelin në luftë vetëm.

Prandaj, edhe pse duket si sulm vetëvrasës i Izraelit, mundësia e zgjerimit të luftës në Liban është ende shumë e fortë.

Sa i përket qëndrimit të Hezbollahut...

Që nga 8 tetori, Hezbollahu është gjetur nën presion të madh si nga publiku libanez ashtu edhe nga palët ndërkombëtare për të mos u përfshirë në luftë.

Për shkak të këtij presioni dypalësh, Hezbollahu e ekspozoi Izraelin ndaj efekteve të luftës pa shpallur hapur luftën në përputhje me strategjinë e lartpërmendur.

Prandaj, në qoftë se Izraeli fillon një luftë me qëllim për të ndryshuar ekuacionin e imponuar nga Hezbollahu, askush përveç një grupi të vogël brenda Libanit nuk do të mund t'a fajësojë Hezbollahun për tërheqjen e Libanit në luftë.

Në vend që t'i japë fund luftës në Gaza dhe të shpëtojë nga sulmet e Hezbollahut, Izraeli mund të zgjedhë të luftojë Hezbollahun për të hequr qafe Gazën.

Një situatë e tillë ndoshta do t'i pëlqente më së shumti Hezbollahut. Sepse në këtë mënyrë, Hezbollahu nuk do të akuzohet më si një organizatë që i vuri flakën Libanit për Gazën dhe do të fitojë pozicionin e një ushtrie kombëtare që mbron atdheun e vet.

Sipas fjalëve të Sekretarit të Përgjithshëm Sejjid Hasan Nasrullah, ai do të ketë fituar justifikimin për të luftuar Izraelin pa pasur nevojë të respektojë asnjë masë apo kufi.

Fakti që Hamasi ishte formalisht 'agresori' më 7 tetor ishte një justifikim unik për ata që kërkonin një justifikim për ta lënë Gazën të qetë. Megjithatë, edhe rivalët apo armiqtë e saj në rajon do ta kenë të vështirë të dënojnë Hezbollahun, i cili mbron atdheun e tij.

E në çfarë mase mund të mbështetet sulmi ndaj Libanit nga një 'shtet' kundër të cilit Gjykata Ndërkombëtare e Drejtësisë lëshoi një urdhër mbi akuzat për gjenocid të mbështetet nga argumenti i 'të drejtës për vetëmbrojtje'?

Apo Hezbollahu, duke mbrojtur atdheun e tij të sulmuar, do të mbetet po aq i vetmuar sa Hamasi?

Ne do t'i mësojmë këto vetëm nëse Izraeli i shpall luftë Libanit.

[1] Ynet News, 26 Janar 2024, https://www.ynetnews.com/article/rjf3wswc6#autoplay

[2] Al Mayadeen 26 Janar 2024, https://www.almayadeen.net/news/politics/%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%8A%D8%A7%D8%AF%D9%8A%D9%86-%D8%AA%D9%83%D8%B4%D9%81-%D9%85%D8%B9%D9%84%D9%88%D9%85%D8%A7%D8%AA-%D8%B9%D9%86-%D8%A7%D9%84%D8%B5%D9%88%D8%A7%D8%B1%D9%8A%D8%AE-%D8%A7%D9%84%D8%AE%D8%A7%D8%B5%D8%A9-%D8%A7%D9%84%D8%AA%D9%8A-%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%AE%D8%AF%D9%85%D8%AA%D9%87%D8%A7-%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%82

[3] Agjencia e Lajmeve Fars, 27 Janar 2024, https://www.farsnews.ir/news/14021106000394/%D9%85%D9%88%D8%B4%DA%A9-%D8%A7%D9%BE%D8%AA%DB%8C%DA%A9%DB%8C-%D8%AD%D8%B2%D8%A8%E2%80%8C%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D8%B3%D9%84%D8%A7%D8%AD%DB%8C-%DA%A9%D9%87-%D9%85%D8%B9%D8%A7%D8%AF%D9%84%D8%A7%D8%AA-%D8%B1%D8%A7-%D8%AA%D8%BA%DB%8C%DB%8C%D8%B1-%D9%85%DB%8C%E2%80%8C%D8%AF%D9%87%D8%AF