Në 23 vjetorin e çlirimit të Libanit Jugor nga pushtimi izraelit i regjimit sionist, Agjencia e Lajmeve Tesnim zhvilloi një intervistë me SheikhNaim Kasım, Zëvendës Sekretar i Përgjithshëm i Hezbollahut libanez.

*Përvjetori i çlirimit të Libanit Jugor nga pushtimi izraelit përkon me 25 maj. Duke marrë parasysh këtë konflikt historik me regjimin sionist, çfarë pasojash mund të sjellë për Libanin dhe rajonin sot?

25 maji 2000 është dita e çlirimit të Libanit. Sot, Izraeli u tërhoq nga Libani pa asnjë marrëveshje apo kusht. Kjo ndodhi për herë të parë në 52 vjet që nga fillimi i konfliktit me anti-izraelitët, pra që nga pushtimi i këtij regjimi i cili filloi në vitin 1948 dhe zgjati deri në vitin 2000. Veçori e rëndësishme e kësaj dite të çlirimit është se ajo është marrë nën zjarrin e luftës. Tani Izraeli është i lodhur nga pushtimi i tij. Pushtimi, i cili siguroi suksesin politik dhe gjeografik të këtij regjimi dhe garantoi të ardhmen e tij, ia la vendin vrasjes së izraelitëve, sulmeve ndaj vendbanimeve sioniste dhe pasigurisë së këtij regjimi në rajon. Ndërsa, populli libanez nuk e mbajti barrën e pushtimit. Të gjithë këta faktorë tregojnë se çlirimi i vitit 2000 ishte një arritje e jashtëzakonshme dhe një kthesë e rëndësishme historike. Pas këtij incidenti, ne pamë se në rajon hasëm një kulturë tjetër dhe tani jemi dëshmitarë të rritjes, zgjerimit dhe shtimit të fuqisë së yllit të rezistencës si në Palestinë, ashtu edhe në rajon. Kjo ishte një ngjarje e pazakontë. Historia e Libanit është e ndarë në dy pjesë si para dhe pas 25 majit 2000. Tashmë kemi hyrë në një periudhë apo epokë të re që mund ta quajmë “Epoka e fitoreve”.

* A mund të thuhet se ky konflikt është kthyer në një konflikt mes regjimit sionist dhe botës arabo-islame?

Konflikti me regjimin sionist nuk ka vetëm dimension palestinez apo arab. Shumë përtej kësaj. Sepse Jeruzalemi është i të gjithë muslimanëve të botës. Po, arabët janë përpjekur ta kapin çështjen palestineze për një kohë të gjatë me arsyetimin se ajo është një çështje arabe dhe se ka të bëjë vetëm me arabët, por në realitet kjo është një përpjekje për ta kapur; Ishte një përpjekje për të detyruar palestinezët të ishin pjesë e planit të vendbanimit që i dha Izraelit të drejtën për të jetuar dhe zotëruar toka në rajon.

Fakti që faktori islamik hyri në fushën e konfliktit me armikun dhe themelimi i Hezbollahut, i mundësoi çështjes palestineze të fitonte dimensione më të gjera se dimensioni botëror palestinezo-arabo, dhe ishte instrumental në përfshirjen e të gjithë botës arabe dhe islame.

* Kohëve të fundit pamë një marrëveshje në mes të Arabisë Saudite dhe Republikës Islamike të Iranit. Cili është këndvështrimi juaj për këtë marrëveshje dhe çfarë ndikimi mendoni se ka për Libanin dhe rajonin?

Më herët kemi shprehur kënaqësinë tonë për marrëveshjen mes Iranit dhe Arabisë Saudite, sepse nuk kishte asnjë justifikim për vazhdimin e konfliktit në mes të dy vendeve.Ne nuk duam t'i vendosim përgjegjësitë njërës palë, sepse jemi përpara një marrëveshjeje që duam ta arrijmë. Prandaj, kjo marrëveshje tregon një zhvillim të rëndësishëm në rajon. Me këtë marrëveshje, bashkëpunimi dhe koordinimi i disa vendeve arabe me Izraelin dhe Amerikën në emër të armiqësisë ndaj Iranit i la vendin armiqësisë ndaj regjimit izraelit. Kjo është një çështje me rëndësi.

Vendet e rajonit kanë të drejtë të jetojnë në një siguri të rehatshme dhe të qëndrueshme dhe të bashkëpunojnë ekonomikisht. Nuk ka asnjë konflikt të vërtetë në mes të Iranit dhe Arabisë Saudite që kërkon armiqësi të madhe. Prandaj ne e mirëpresim këtë marrëveshje dhe besojmë se kjo do të vazhdojë. Sepse kjo është në interes të të dy vendeve dhe ata e dinë mirë këtë gjë. Po ashtu, për reflektimet dhe rezultatet e marrëveshjes në mes të Iranit dhe Arabisë Saudite duhet thënë se për shkak të rolit të madh të këtyre dy vendeve në rajon, është krejt e natyrshme që kjo marrëveshje të ndikojë pozitivisht në të gjitha vendet e rajonit, duke përfshirë Libanin. Megjithatë, shtrirja dhe natyra e këtij efekti do të bëhet e qartë me kalimin e kohës.Do të ketë efekte psikologjike dhe pozitive në këtë proces. Libani nuk do të jetë zonë lufte. Duke supozuar se mosmarrëveshjet shpesh çojnë në kaos ose përllogaritje armiqësore në disa vende, tani ekziston një mjedis i qëndrueshëm nga i cili, me lejen e Zotit, ne të gjithë duhet të përfitojmë.

* Ju po flisni për efektet psikologjike të kësaj marrëveshjeje. A do të thotë kjo se kjo marrëveshje nuk ka reflektim në arenën politike apo ekonomike dhe realitetet në terren? Nga fjalimi juaj duket se po e vlerësoni efektin thjesht psikologjikisht.

Efekti praktik i marrëveshjes Iran-Arabi Saudite në Liban kërkon kohë për të kuptuar se cilat çështje do të diskutohen në interes të Libanit dhe si do të ndërveprojë Libani me këto marrëveshje. Kjo do të marrë kohë. Dhe unë them se po, pas marrëveshjes mes Iranit dhe Arabisë Saudite, pati një reflektim psikologjik në rajon. Bazuar në këtë, partitë e tjera libaneze nuk mbajnë qëndrim negativ ndaj rivalëve të tyre apo edhe ndaj ndonjë vendi tjetër. Dhe tani ne shohim heshtje të plotë në Liban. Pothuajse të gjithë e mirëpresin këtë marrëveshje. Dhe sigurisht, disa nuk u bindën. Por sido që të jetë, ne jemi dëshmitarë të krijimit të një atmosfere pozitive në planin psikologjik dhe sigurisht, në planin praktik kjo kërkon kohë.

* Pas marrëveshjes në mes të Iranit dhe Arabisë Saudite, thuhet se janë zhvilluar bisedime mes Hezbollahut dhe zyrtarëve të Arabisë Saudite në Irak. Ku çuan këto takime? A ka vënë Arabia Saudite ndonjë kusht kundër Hezbollahut?

Deri më tani, nuk ka pasur asnjë takim mes Hezbollahut dhe Arabisë Saudite, as në Liban dhe as në Irak.

* Le të flasim për situatën e ndërlikuar në Liban dhe zgjedhjet presidenciale. A mendoni se iniciativat e bëra në rajon do të jenë efektive në zgjedhjet presidenciale, të cilat nuk janë zgjidhur prej kohësh?

Mendoj se nuk ka gjasa që hapja rajonale të ndikojë në rrjedhën e procesit të zgjedhjeve presidenciale libaneze. Arsyeja kryesore për këtë është se ndarjet në Liban janë të thella dhe të forta. Janë gjashtë apo shtatë fraksione në kuvend që nuk kanë gjuhën e përbashkët të mjaftueshme mes tyre. Edhe midis grupeve që janë kundër Hezbollahut dhe mbështesin presidencën e Syleiman Faranjieh, nuk ka mjaftueshëm pika të përbashkëta. Na duhet kohë për të bindur partitë e tjera se kandidati me më shumë vota është më afër presidencës. Deri më tani, përpjekjet kanë vazhduar dhe po vazhdojnë. Disa grupe po kërkojnë opsione për të cilat mund të bien dakord. Por duket se ka shumë pengesa dhe ata ende duan të presin. Kjo do të shtyjë zgjedhjet presidenciale.

* Së fundmi Hezbollah mbajti një stërvitje ushtarake të paprecedentë në Libanin jugor. Çfarë mesazhesh po përpiqej të përcillte Hezbollahu brenda dhe jashtë Libanit?

Hezbollahu përdori disa nga armët dhe taktikat e tij në këtë stërvitje; Jo të gjitha. Ne donim që kjo stërvitje të ishte një shembull që izraelitët dhe jo-izraelitët mund të shohin dhe kuptojnë se Hezbollahu është vazhdimisht i gatshëm dhe insiston të vazhdojë rezistencën e tij, se ai ka rritur gjerësisht aftësitë e tij, se ka teknika moderne, mendjemprehtësi dhe material të lartë dhe gatishmëri shpirtërore. Këto demonstrime të forcës do ta ndihmojnë rezistencën të arrijë qëllimin e saj për të çliruar territorin e saj dhe të përballet me armikun, si në sulm ashtu edhe në mbrojtje.

Pra, stërvitja përfundimtare ishte një mesazh për armikun se ne jemi të gatshëm dhe të fortë, besojmë në veten dhe nuk frikëohemi nga asgjë për të realizuar planin tonë.

*Ju jeni një aleat i rëndësishëm dhe i fuqishëm i presidentit sirian Bashar Assad. Si e vlerësoni praninë e Asadit dhe rikthimin e Sirisë në këtë unitet në takimin e fundit të Ligës Arabe? Cili është ndikimi i kësaj situate në marrëdhëniet Hezbollah-Siri?

Presidenti sirian Bashar al-Assad hyri në Samitin Arab në Jeddah si një hero; Duket sikur ky samit i dha një medalje fitoreje Bashar Asadit duke u përballur me të gjitha konferencat e zhvilluara kundër Sirisë në 13 vitet e fundit.

Sipas nesh, ky sukses është rezultat i boshtit të rezistencës, veçanërisht Republikës Islamike të Iranit dhe Hezbollahut, dhe solidaritetit të të gjitha palëve që ndihmojnë në këtë drejtim. Nuk do ta harrojmë kurrë rolin e madh të dëshmorit tonë fisnik, gjeneralit Kasim Sylejmani, i cili komandonte boshtin e rezistencës në mbrojtjen e Sirisë dhe bazës së rezistencës siriane. Duke shpallur emrin e Dëshmorit Sylejmani, themi se komploti kundër Sirisë është i kotë dhe tani po hyjmë në një fazë të re. Në këtë fazë, Siria duhet të rindërtohet, të kthehen territoret e saj të pushtuara dhe problemet me Turqinë të zgjidhen. Ndërsa, refugjatët sirianë duhet të kthehen në vendet e tyre.

* Çfarë do të ndodhë me praninë tuaj në Siri?

Prania jonë në Siri varet nga nevoja. Ne nuk kemi bërë asnjë kërkesë në këtë drejtim dhe ne theksojmë territorin dhe sovranitetin e Sirisë. Ne e shohim veten si një faktor kontribues që Siria të përfitojë nga përmirësimi i situatës, territorit, dinjitetit dhe statusit të saj. Ne do të jemi në Siri për aq kohë sa të jetë e nevojshme, nuk mund të specifikojmë një kohë apo numër për këtë çështje. Kjo do të varet nga domosdoshmëria e pranisë sonë në Siri, për të cilën kemi rënë dakord gjithmonë me z.Bashar Assad dhe kjo do të përcaktohet si rezultat i koordinimit në nivelin më të lartë.