Të premten, më 26 maj 2000, në qytetin kufitar të Bint Jubayl,  Sekretari i Përgjithshëm i Hezbollahut, Sayyid Hasan Nasrallah deklaroi me guxim se "Izraeli është më i dobët se rrjeta e merimangës".

Kjo deklaratë, e cila në fillim habiti shumë shikues të cilët vunë në dyshim se si "Izraeli", i njohur për ushtrinë e tij "të pathyeshme", mund të krahasohet me një rrjetë të dobët merimange, ka ende një rezonancë të thellë sot.

Por për 23 vjet që nga fjalimi kryesor i Sayyid Nasrallahut, Hezbollahu libanez ka pësuar një sërë ndryshimesh të rëndësishme, duke përvetsuar taktika të luftës urbane për qëllime sulmuese dhe mbrojtëse.

Hezbollahu 'mbrojtës'                       

Pasi Izraeli pushtoi Libanin në vitin 1982, Hezbollahu u shfaq si një lëvizje rezistence e fokusuar kryesisht në mbrojtjen e Libanit kundër agresionit izraelit.

Operacionet e pa ndërprera detyruan pushtimin izraelit të tërhiqet nga Bejruti në vitin 1985 dhe më pas nga Sidoni në të ashtuquajturën zonë të sigurisë në jug. Grupi i rezistencës libaneze më vonë zmbrapsi sulmet izraelite në vitin 1993 dhe 1996. Hezbollahu më pas i detyroi izraelitët të largohen nga Libani në muajin maj të vitit 2000 dhe u përball me një luftë 33-ditore në vitin 2006.

Hezbollahu qëndroi në një pozicion mbrojtës për 24 vjet (nga 1982 deri në 2006). Megjithëse kreu një mori sulmesh në vitin  1996 dhe 2006, duke përfshirë lëshimin e raketave në territoret e pushtuara, rezistenca libaneze kishte synim të vendoste një ekuilibër parandalues ​​kundër armikut izraelit. Prandaj, këto sulme ishin vetëm mbrojtëse.

Hezbollahu ka pësuar një transformim të rëndësishëm që nga viti 2006 dhe është shfaqur si një forcë sulmuese e trajnuar mirë.

Surpriza e madhe

Në gusht të vitit 2007, në përvjetorin e parë të Luftës së Korrikut 2006, Sekretari i Përgjithshëm i Hezbollahut premtoi "një surprizë të madhe që do të ndryshojë balancën e fuqisë në çdo luftë të ardhshme".

Brenda pak vitesh, entiteti sionist u sigurua që befasia e madhe ishte që luftëtarët e Hezbollahut pushtuan Galilenë e pushtuar, gjë që u njoftua publikisht në janar 2019 me deklaratën e Sayyid Nasrallah: "Izraeli është i vetëdijshëm se Hezbollahu mund të pushtojë Galilenë".

Kjo surprizë mund të përmblidhet si një transformim dramatik në dinamikën e pushtetit midis grupit të rezistencës libaneze dhe entitetit sionist në kuptimin e ndryshimit në strategjitë ushtarake të Hezbollahut. Me pak fjalë, ai kaloi nga një pozicion mbrojtës në një pozicion sulmues.

Lufta e Sirisë

Përfshirja e Hezbollahut në luftën në Siri ishte një tregues i madh i kalimit nga mbrojtja në sulm, përtej pritshmërive dhe vlerësimeve.

Midis viteve 2013 dhe 2018, Hezbollahu kreu shumë sulme kundër terroristëve takfiristë në rajonet Kusair, Homs, Aleppo, Kalamun dhe Ersal të Sirisë.

Angazhimi operacional në shkallë të gjerë në Siri e ka njoftuar Hezbollahun me armët e avancuara, planifikimin operacional dhe sistemet e avancuara të komandës dhe kontrollit.

Përvoja operacionale të cilën Hezbollahu e ka fituar gjatë viteve të luftimeve në Siri ka zhvilluar aftësitë e saj organizative, profesionale dhe komanduese duke përfshirë, ndër të tjera, edhe menaxhimin e konflikteve të zgjatura, riparimin e konflikteve me intensitet të ulët dhe të lartë si dhe funksionimin e sistemeve të avancuara që mund të kontribuojë në taktikat sulmuese.

Taktikat e Hezbollahut kanë qenë gjithmonë një çështje shqetësuese për vendimmarrësit izraelitë. Sidomos duke pasur parasysh 'surprizën e madhe' të Hezbollahut dhe ekspertizën e fituar nga lufta në Siri.

Bombardimi Megiddo

Gjatë javëve të fundit, zyrtarët izraelitë kanë shtuar retorikën e tyre kërcënuese ndaj Hezbollahut. Aharon Haliva, kreu i Agjencisë së Inteligjencës Ushtarake të Izraelit, paralajmëroi në një konferencë në Herzliya të hënën e kaluar (22 maj) se Sayyid Nasrallah ishte "afër të bënte një gabim që mund të çonte në një luftë rajonale".

Në këtë kontekst, Haliva iu referua një incidenti që ndodhi marsin e kaluar në udhëkryqin Megiddo, rreth 60 km nga kufiri mes Libanit dhe Palestinës së pushtuar, në të cilin një izraelit u plagos rëndë. Izraeli pushtues pretendon se shpërthimi ishte si rezultat i një infiltrimi nga Hezbollahu.

Përderisa Hezbollahu refuzoi të komentonte incidentin, Sayyid Nasrallah u kufizua duke thënë se bombardimi "hutoi Izraelin" dhe se heshtja e grupit ishte "pjesë e luftës politike, mediatike, ushtarake dhe psikologjike" të zhvilluar kundër pushtimit izraelit.

Gjatë deklaratave të tij të hënën, Haliva gjithashtu vuri në dukje se "historia e terroristit në kryqëzimin Megiddo nuk është vetëm për një herë".

Zyrtari izraelit shprehu shqetësimin e tij në lidhje me atë se Hezbollahu mund të përgatitet për përpjekje të mëtejshme infiltrimi dhe se do të arrijë një situatë që entiteti sionist nuk mund ta tolerojë. Kjo situatë mund të konsiderohet si një aspekt tjetër i transformimit të Hezbollahut në një aktor agresiv.

Transformimi i Hezbollahut nga një forcë mbrojtëse në një forcë sulmuese përfaqëson një ndryshim të rëndësishëm paradigme në dinamikën e forcave në rajon. Lëvizja e rezistencës libaneze është shfaqur si një lojtar i fuqishëm që mund të marrë titullin e pathyeshmërisë nga "Izraeli".