Laura, një grua australiane kristiane flet për historinë e saj si e njohu Islamin, Kur'anin dhe shaminë.

Unë u rrita deri në bregun verior të cilin ju ndoshta e dini ëse shtë një nga pjesët më raciste të Sidneit, në Australi , sipas mendimin tim. Unë u rrita duke  menduar se muslimanët të këqinj dhe i keqë trajtojnë gratë.  Një fqinj i imi i cili ishte një australian i bardhë (si unë) i urrente dhe për ironi, ai më në fund më urrente edhe mua. Unë kurrë nuk kam qenë më e lënduar në tërë jetën time.

Pasi më duhej të largohem dhe të shkojë, unë takova disa gra muslimane  në shkollë time fëmijë dhe dhe floktarin tim. Ato ishin aq të mira aq të bukura. Tek ato unë vërejta modestinë dhe elegancën. Unë u fasciunova me hixhabin dhe nikabin e tyre. Kështu, kam filluar hulumtimin për fenë Islame  dhe Kur'anin. I kam pyetur floktaren time për orë të tëra dhe i kam thitthur  gjithçka që ajo po thoshte si një sfungjer.

Më vonë bleva një shami 5 dollar dhe me padurim  prisja deri sa të arrijë në shtëpi dhe të mbulohem me shami. Ende pa dale në rrugën kryesore e vendosa shaminë  dhe ndjehesha si  një person i ri! Ndjehesha e mbrojtur.   

Që atëherë unë kam vazhduar ngadalë në rrugën time ... Unë ende nuk e kam dëshmuar  Shehadetin, (Fjalën e Dëshmisë të besimit Islam) deri sa unë të mësoi më shumë.  Kështu që, unë me krenari  do të mbajë një emër musliman, pa u turpërua fare për emrin që do ta zgjedhi. Si rezultat i kësaj, kjo mund të jetë e bukur për të tjerët.

Unë e dua Islamin dhe Islami më solli gëzim, më ringjalli!