Shumë njerëz pretendojnë se Marrëveshja e Camp Davip në mes të Egjiptit dhe “Izraelit” ia ktheu shkretëtirën e Sinait Egjiptit dhe se kjo vlente shumë më tepër se kthimet e luftës kundër “Izraelit”. Ata të cilët mendojnë në këtë mënyrë janë në fakt ata që nuk arrijnë të shohin pamjen e madhe në luftën anti-sioniste.

Egjipti, shteti më i madh dhe më i rëndësishëm arab, ishte veçanërisht i bezdisshëm për "Izraelin". Për këtë arsyje, heqja e Egjiptit nga loja ishte e një rëndësie të madhe për mbijetesën e “Izraelit”:  PËR AQ KOHË SA EGJIPTI NDODHET NË PRANGAT E CAMP DAVID, NUK KA ASNJË OPSION SERIOZ USHTARAK ARAB.

Sipas disa strategëve dhe analistëve, po të mos kishte qenë Marrëveshja e Camp David, sulmi ndaj reaktorit bërthamor irakian dhe lufta kundër Libanit në vitin 1982 nuk do të ishin edhe aq të lehta për "Izraelin".

Nga pikëpamja politike, strategjia e sionistëve në negociata ka qenë në atë formë që të merren vetëm me çdo shtet arab dhe të refuzojnë të negociojnë me një delegacion të bashkuar arab. HEQJA E EGJIPTIT FORCON DORËN E IZRAELIT NË NEGOCIAT ME PALESTINËN DHE ARABËT E TJERË. Mu ashtu si Oslo dhe Marrëveshja e mëvonshme e makinave të Luginës [e bërë me jordanezët] që forcoi dorën e "izraelitëve" kundër Sirisë dhe Libanit.

Po, ata e kthyen Sinain, por në vend të tyre morën Egjiptin! Meqë ra fjala, kjo nuk ishte e lidhur vetëm me luftën arabo-sioniste, por në të njejtën kohë edhe me Luftën e Ftohtë kundër Bashkimit Sovjetik dhe me hapjen e ekonomisë egjiptiane ndaj kompanive amerikane dhe perëndimore në seksionin e njohur si "al-infita77".