Disa fjalë për vëllezërit që shfaqin armiqësi ndaj të tjerëve, ka sigurisht që janë të mirë dhe të devotshëm, por çfarë të bëjnë, urrejtjen e kanë trashëguar. Me fjalë të tjera: propaganda Umajade/Vehabite dhe propaganda shirazi-shiite nga Anglia vazhdon dhe ato ofrojnë terrenin për mosmarrëveshje brenda-islame.

Si musliman, fatkeqësisht nuk jam i befasuar nga paragjykimet dhe stereotipet klasike, tepër të thjeshta dhe historikisht tradicionale kundër myslimanëve shiitë apo sunitë. Pra, duhet thënë në fillim: ne nuk e dimë ndryshe dhe nuk e prisnim të ishte ndryshe.

Anti-Shiizmi Anti-Sunnizmi është i ashpër në shumë, por falë Zotit, jo të gjitha, qarqet e muslimanëve shiite-sunitë.

Prandaj tani duhet thënë: Islami Shiit/Sunit nuk është ajo që nënkuptojnë, thonë apo nënkuptojnë ndikuesit. Shumicën e kohës ata qëndrojnë në buzë të ngjarjes, zgjohen pasi treni është nisur dhe kapen në kontradikta.

Duhet të theksohet gjithashtu se shiizmi nuk është ajo për të cilën stacionet televizive shiite të paguara nga Perëndimi transmetojnë në dhjetëra kanale çdo ditë, as ajo që dava-predikuesit të paguar nga vehabistët i mësojnë të ashtuquajturit sunitë të dërguar nëpër botë me burimet e tyre financiare.

Për ta, për shembull, fakti që Jemeni është bombarduar për gati një dekadë është, në mos fare, një çështje e vogël. Si dhe ndihma jemenase për vëllezërit e tyre sunite ne Gaza qenka hipokrizi.

Në ngutje dhe rrëmujë, atyre u mungonte fakti që kishte një revolucion në Bahrejn apo edhe ne Egipt. Ata festojnë revolucionet dhe heshtin për akte dhe veprime të tjera imorale në tokën e rojeve të dy faltoreve të myslimanëve.

Ata janë kundër mbylljes së objekteve të xhamive, por mbështesin mbylljen e xhamive shiite/sunite kryesisht mos qofte e imja. Njëra kontradiktë pason tjetrën.

Myslimanët, sunitë dhe shiitë, kanë mësuar të përballojnë të keqen me të mirën. Me gjithë propagandën, askund nuk vërtetohet se më shumë njerëz dalin në rrugë për kauzën palestineze sesa në vendet e përdhosura nga heronjtë shiafobikë (dhe ata janë dokudo ).

Pyetje anasjelltas. Si mund të ndodhë që dikush që ka humbur rrugën dhe nuk supozohet të jetë besimtar vepron me drejtësi? Gjithashtu si mund te ndodh te rezistojnë sunitet me ndihmën shiite ne Gaza kundër armatës e pabesueshme?

A nuk duhet të jetë kjo një arsye për të vënë në dyshim gjithçka?

[3:103]

Të gjithë së bashku mbahuni fort për litar të All-llahut dhe mos përçaheni! Pastaj përkujtone dhuntinë e All-llahut ndaj jush kur ishit të armiqësuar, e ai i bashkoi zemrat tuaja dhe ju me mëshirën e tij u bëtë vëllezër. Ishit buzë greminës së zjarrit e ju shpëtoi prej tij. Ashtu All-llahu ua shpjegon argumentet e veta, ndoshta merrni të mbarën!

Të nderuar vëllezër dhe motra në Islam, Selam Alejkum. Ngjarjet e ditëve të fundit dhe gjithashtu në muajt e fundit e bëjnë të qartë se sa e rëndësishme është thirrja për bashkim mysliman. Sidomos për unitetin e sunitëve dhe shiitëve.
Kjo është arsyeja pse ne po fillojmë sot me një seri të re që do të zhvillohet në intervale të rregullta. I titulluar Dialogu Shia - Suni. Është për ne një kërkesë për të ruajtur këtë unitet, por në të njëjtën kohë ne shohim se çfarë pengesash ka për të praktikuar unitetin e vërtetë.

Do të përpiqem së pari t'i përshkruaj këto pengesa dhe më pas të tregoj mënyrat se si mund të arrijmë ende unitetin. Nëse duam të kemi unitet, le të themi me një vëlla, por ne e dimë nga ky vëlla se ai ka një neveri të madhe për një vëlla tjetër që është shumë i afërt me ne. Po, një situatë që sigurisht mund të imagjinohet. Ne kemi një vëlla që është shumë i afërt me ne dhe nga ana tjetër është një vëlla zemërmirë.

Por ne e dimë që njëri prej tyre ka një antipati ndaj të tjetrit, një distancë nga ky vëlla që është shumë pranë nesh. Nëse duam apo jo. A zhvillohet edhe tek ne një mbrojtje e caktuar, një distancë e caktuar? Dhe kjo është arsyeja pse unë do të doja të flas për Ebu Bekrin në pjesën e parë sot.

Vëllezërit dhe motrat tona sunitë e konsiderojnë Ebu Bakerin si kalifin e parë të drejt udhëzuar. Ai është ai që sakrifikoi të ardhurat e tij relativisht të larta për Islamin në ditët e para të Islamit. Ne e dimë, për shembull, se ai shpërbleu një numër skllevërish, ku më i famshmi ishte Bilali. Vëllezërit dhe motrat tona sunite e njohin atë si dikë, vajzën e të cilit Profeti e martoi. Nga këndvështrimi sunit, ai parandaloi shpërbërjen e Islamit dhe e mbajti Umetin të bashkuar në periudhën e vështirë pas Profetit.

Sunitët besojnë se Resul Allah i kërkoi atij të printe nje namaz kur ai vetë ishte i sëmurë. Edhe me shume. Tani pyesni veten. Pse nuk duhet ta duash një person të tillë? A nuk është e çuditshme që shiitët nuk e duan një shok kaq të madh? Problemi, të dashur vëllezër dhe motra, është se ne po flasim për Ebu Bekrin.

Por. Janë 2 Ebu Bekra krejtësisht të ndryshëm. Po, ai që sapo prezantova është Ebu Bekri që mund të frymëzojë. Ebu Bekri i dytë i shiitëve është një tjetër, një person krejtësisht tjetër. Është një person që ka shfaqur dobësi në beteja të caktuara. Është një person i cili, kur Profeti vdiq, shkoi në një tendë në atë vend dhe kreu një lloj grushti të ftohtë kundër asaj që ishte urdhëruar nga Profeti.

Bëhet fjalë për një person që e ka shpronësuar me dhunë Fatimen s.a. Është një person i cili është bashkërisht përgjegjës për vdekjen e hershme, për martirizimin e Fatimes s.a dhe foshnjës në bark të saj. Ai është një person që ka pasur një ndikim shumë negativ në të gjithë historinë islame nga këndvështrimi shiit dhe ka ndaluar mbledhjen e traditave, si rezultat i së cilës shumë tradita nuk janë shkruar.

Edhe me shume. Ne shohim se kemi 2 njerëz krejtësisht të ndryshëm këtu. Dhe kjo është shumë e rëndësishme për ta kuptuar, të dashur vëllezër dhe motra, nëse dëshironi të praktikoni unitetin. Nuk është se sunitët e duan një person që shkakton dëm dhe nuk është se shiitët nuk e duan një person që ishte i sjellshëm dhe i mëshirshëm. Jo, nuk është kështu, duhet ta kuptosh më parë. Krejt e kundërta. Nëse Ebo Bekri do të ishte ajo që besojnë sunitët, atëherë edhe shiitët do ta donin atë. Dhe nëse Ebu Bekar ishte i tillë? Siç besojnë shiitët. Atëherë as sunitët nuk do ta donin më atë.

Dhe këtu, të dashur vëllezër dhe motra, pikërisht këtu hyn në lojë ky unitet. Le të kemi respekt për njëri-tjetrin, se kemi pikëpamje të ndryshme për të njëjtin person dhe pastaj t'i studiojmë këto dallime me qetësi dhe objektivitet, por mbi të gjitha në vëllazëri, për të gjetur se cili përshkrim i afrohet më shumë së vërtetës. Qëllimi i këtij dialogu nuk duhet të jetë se shiitët duan që sunitët të bëhen shiitë dhe sunitët duan që shiitët të bëhen sunitë, por qëllimi duhet të jetë që të merren me këto dallime me respekt, sepse kjo është ajo që na bashkon. Është më e madhe se ajo që na ndan. dhe duke pasur parasysh këtë, të dashur vëllezër dhe motra, do të shkruajmë herën tjetër për Fatimen a.s., sepse edhe ajo flet për dy njerëz të ndryshëm. We selamu aleikum