Prezantuesi: Me emrin dhe ndihmën e Allahut, Gjithëmëshirshmit, Mëshirëplotit...

Përshëndetja dhe paqja qoftë mbi të nderuarin Muhammed Mustafain (p.q.m.t.) mbi familjen e tij tërësisht të pastër.

Ndjekës të nderuar ju përshëndesim në këtë pjesë të re të programit tonë me titull: “Utruhetu’l-Mehdeuijje” (Shfaqja e Imam Mehdiut), nga studiot e stacionit Keuther TV në Kum: “Paqja, mëshira dhe begatia e Allahut qoftë mbi ju”. Mirëseerdhët dhe kemi kënaqësinë t’iu kemi në mesin tuaj Zotëri Ajetullah Sejjid Kemal Hajdari. Imzot jemi në pjesën e shtatëdhjetëenjëtë të programit tonë me titull: “Zinxhiri dhe Argumentimi i Hadithit Thekalejn”.Imzot i nderuar dua që të hyj drejtpërdrejtë në çështje, ju në programin e kaluar bëtë me shenjë tek disa orvatje në drejtim të orvatjes së zbrazjes së përmbajtjes së versionit në formën: “Librin e Allahut dhe farefisin tim që është Ehli Bejtim im” të Hadithit Thekalejn. Vallë a ka orvatje të tjera?!

I ftuari: Edhe mbi ju qoftë paqja! Mirë se ju gjeta. Kërkoj mbrojtje nga Allahu (f.m.t.) i Cili dëgjon dhe di gjithçka, prej shejtanit të mallkuar dhe e nis programin me ndihmën e Allahut, Gjithëmëshirshmit, Mëshirëplotit. Përshëndetja dhe paqja qofshin mbi të nderuarin Muhammed Mustafain (p.q.m.t.) dhe mbi familjen e tij të pastër dhe e shpejtoftë shfaqjen e tyre! Ç’është e vërteta unë nuk dua që të hyj në historinë e këtyre orvatjeve. Megjithatë të jini të sigurtë se këto orvatje të mjeruara kanë filluar me botëkuptimin fetar emeuist dhe të Ibn Tejmijjes. Vetë Ibn Tejmijje dhe vartësit e tij - uehhabistët - dhe ata të cilët zotërojnë botëkuptimin fetar emeuist, mundohen me mish e me shpirt që t’u japin fund versionit në formën: “Librin e Allahut dhe farefisin tim që është Ehli Bejti im”.

Prezantuesi: Kjo është metoda...

I ftuari: Sigurisht... Megjithëse orvaten që ta kryejnë këtë nën petkun e akademikut. Ata përpiqen që ta anashkalojnë hadithin ose duke vënë në diskutim zinxhirin e përcjelljes ose të tekstit. Nëse do Allahu (k.m.t.) unë do të mundohem që të shënjoj këtë këmbëngulje në fund të programit tonë të kësaj mbrëmjeje. Domethënë unë do të orvatem që t’u jap përgjigjje pyetjes së drejtuar: “Cila është gjëja që i frikëson ata në versionin e formës: “Librin e Allahut dhe farefisin tim që është Ehli Bejti im” e Hadithit Thekalejn?!

Nëse do t’u kthenim përgjigjje me një fjalë, është se gjëja që i frikësonte bijtë e Umejjes i frikëson dhe këta. Këta janë përpjekur që të asgjësojnë çdo çështje që i përket të nderuarit Ali (p.m.t.) dhe Qenies Lajmëtar të Ehli Bejtit (p.m.t.). Në thelb çështja nuk ka të bëjë vetëm me Aliun (p.m.t.). Këta kanë probleme me qenien i dërguar dhe trashëgiminë e qenies i dërguar. Orvatjet në fjalë kanë për qëllim shndërrimin e trashëgimisë në fjalë. Të them të drejtën kjo kulturë është e rreme. Kjo kulturë është munduar që të zëvendësojë kulturën e shpalosur nga i nderuari i dërguar (p.q.m.t.) dhe e përhapur nga Ehli Bejti (p.m.t.) pas tij dhe është një kulturë mëkatare.

Ne i kemi cekur këto tri orvatje në programet e shkuara.

E para është se në përgjithësi janë orvatjet që kanë hedhur akademikët. Ashtu siç do të kujtoni në programin e mëparshëm ne kemi përcjellur fragmentetet e Dr. Salusit që është një akademik në Universitetin e Katarit. Ai orvatet që të citojë se në fakt versioni në formën: “Librin e Allahut dhe farefisin tim që është Ehli Bejti im” është i dobët deri në atë shkallë sa nuk mund të tregohet si pikë drejtimi në këndvështrimin e zinxhirit të përcjelljes. Ne e kemi hetuar në mënyrë gjithëpërfshirëse këtë orvatjen e tij dhe i kemi kthyer përgjigjje. Madje dhe një personalitet i madh si Shejh Albani i ka kthyer përgjigjje kësaj orvatjeje.

E dyta është orvatja e lënies mënjanë e versionit në formën: “Librin e Allahut dhe farefisin tim që është Ehli Bejti im”... Po flas për një shkrim me titull: “Inni teraktu fikum shejejni” (Unë po iu lë dy gjëra) që nuk lajmëron në asnjë mënyrë për versionin në formën: “Librin e Allahut dhe farefisin tim që është Ehli Bejti im” dhe i cili ka marrë si themel versionin që kalon në veprën me titull: “Muuatta” (Lidhja) e Imam Malikut. Në këtë vepër shkrimtari nuk e ka prekur aspak versionin në formën: “dhe Ehli Bejtin tim” ndonëse mund të mendohet se është i dobët, me qëllim që lexuesi të mos jetë në dijeni të një versioni të tillë. Synimi është krijimi i një mendimi të gabuar se Hadithi Thekalejn ka vetëm një përcjellje ajo e formës: “Librin e Allahut dhe sunnetin e të dërguarit”.

Prezantuesi: Kërkimi i fshirjes nga kujtesat...

I ftuari: Ata kërkojnë që ta fshijnë këtë nga kujtesa islame dhe kultura fetare...

E treta është orvatja e zbrazjes së mesazhit duke qëruar fundin. Ata kumtojnë kështu në këtë pikë: “Njëri nga versionet e Hadithit Thekalejn është: “Librin e Allahut dhe farefisin tim që është Ehli Bejti im”. Krahas kësaj këtu nuk synohet në mënyrë të prerë kapja, lidhja dhe përqafimi fort me Ehli Bejtin (p.m.t.). I nderuari i dërguar i Allahut (p.q.m.t.) ka kërkuar nga bashkësia mulimane që t’i dojë këta duke qenë se janë njerëz të mirë.

Prezantuesi: Pra i dërguari i Allahut (p.q.m.t.) e paska thënë i nxitur nga ndenja e qenies at.

I ftuari: Shumë e saktë! Ata duan që të thonë se ai e ka thënë këtë i shtyrë nga instiktet familjare dhe farefisnore. Në këtë gjendje ky version i Hadithit Thekalejn sikur është shndërruar në formën: “Iu bëj që të përmendni Allahun mes Ehli Bejtit tim” që kalon në veprën me titull: “Sahihu’l-Muslimi” (Përmbledhja e Haditheve të Vërteta) e Imam Muslimit.

Ne i kemi paraqitur sqarimet në lidhje me këto tri orvatje në programet paraardhëse. Madje në shtesë këtyre iu janë dhënë dhe përgjigjje gjithëpërfshirëse.

E katërta të cilën do ta hulumtojmë këtë mbrëmje, jo vetëm që është e rrezikshme por në të njëjtën kohë, na tregon çalimin e ndërgjegjies së përgjegjësisë fetare, që bart botëkuptimi fetar emeuist dhe konceptimi fetar uehhabist. Unë po ua lë ju gjykimin. Unë nuk do të shënoj asgjë.

Kjo orvatje ka për synimmosmashtrimin e lexuesit, si pasojë e ndjesisë së sigurisë që ndjejnë kundrejt disa emrave më në zë të fushës intelektuale.

Prezantuesi: Shejh Islam…

I ftuari: Ju mund të mendoni se njerëzit e njohur, me tituj dhe akademikët janë të këtij lloji. Në përgjithësi kur shikojmë se një mjeshtër i madh, apo një dijetar, ose një njeri me karrierë akademike përcjell apo përçon diçka, mendojmë se ajo gjë është larg gjasës së qenies gënjeshtër dhe i besojmë fjalëve që ata thonë. Ne themi me vete: “Epo nuk është se do të na gënjejë”. Këto lloj njerëzish jo vetëm që shmangin mesazhin por dhe gënjejnë hapur. Këta përfitojnë nga ndjesia e sigurisë që lexuesi ndjen ndaj tyre dhe nga çështjet intelektuale.

Unë dua t’iu vë në dijeni për disa shembuj për sa i përket çështjes në këtë natë.

Shembulli i parë është vepra me titull: “Sebaiku’dh-Dhehebijje” (Shtresat e Arta) e Alame Abdullah Ibn Muhammed Ganimanit. Kreu Me Titull: “Vendi i Qenies Lajmëtar të Ehli Bejtit në Sytë e Ehli Sunnetit dhe Xhemaatit: “Zejd Ibn Erkami përcjell kështu në veprën me titull: “Sahihu’l-Muslimi” (Përmbledhja e Haditheve të Vërteta të Imam Muslimit)e Imam Muslimit: “Një ditë Muhammedi (s.a.u.s.) për të na mbajtur hutbe, u ngrit në këmbë në vendin e quajtur Gadiru’l Humi, afër një vije uji. Ky vend ndodhet mes Mekkës dhe Medinës dhe tha: “Kini kujdes, pas meje o xhemaat! Unë jam vetëm një njeri. E marr me mend se Allahu, më ka thirrur në praninë e Tij edhe unë i jam përgjigjur kësaj thirrjeje (më është afruar vdekja). Unë po iu lë në mesin tuaj dy pesha të rënda. Njëra nga ato është Libri i Allahut (Kur’ani) i cili përmban udhën e drejtë dhe dritë. Merreni Librin e Allahut dhe lidhuni fort me të!” Më pas Muhammedi (s.a.u.s.) tregoi rëndësinë e madhe të Librit të Allahut dhe tha që të kemi kujdes se si do të sillemi në ndjekjen e tij. Më pas vijoi: “Më pas, (po ju lë) edhe Ehli Bejtin tim... Iu bëj që të përmendni Allahun mes Ehli Bejtit tim!” Imam Muslimi, “Kitabu’l-Fedaili’s-Sahabe” (Libri i Virtyteve të Bashkëkohësve) (1)

Autori e merr dhe e shënon përcjelljen nga vepra me titull: “Sahihu’l-Muslimi” (Përmbledhja e Haditheve të Vërteta të Imam Muslimit)e Imam Muslimit, vepër kjo e cila është e pranishme në duart e muslimanëve.

Tani ejani dhe le të hedhim një vështrim në pjesën me titull: “Babu’l-Fedaili Ali” (Kreu i Virtyteve të Aliut) me qëllim që të mund të shohim përgjegjësinë intelektuale të shkrimtarit. Vallë a ka urdhëruar i dërguari i Allahut (p.q.m.t.) hadithin në formën që e ka përcjellur autori apo në një tjetër formë?!

Përpara nesh gjendet vepra me titull: “Sahihu’l-Muslimi” (Përmbledhja e Haditheve të Vërteta të Imam Muslimit) e Imam Muslimit. Përcjellja i përket Zejd Ibn Erkamit. Burimi dhe vendi është i njëjtë. Përcjellja është si më poshtë: “Mua më rrëfeu Jezid Ibn Hajjani, ju lutem të mos e harroni këtë njeri dhe më tha e unë, Husejn Ibn Sebraja dhe Umer Ibn Muslimi, shkuam bashkë tek Zejd Ibn Erkami. Gjatë kohës së qëndrimit me Zejdin, Husejn Ibn Sebraja i tha: “Me të vërtetë ti o Zejd, ke përjetuar shumë të mira, në jetën e kësaj bote. Fillimisht ti ke patur fatin, që të shohësh Muhammedin (p.q.m.t.), të dëgjosh hadithet e tij, të marrësh pjesë në shumë luftra, së bashku me të dhe të falësh namazin pas të dërguarit të Allahut (p.q.m.t.). Me të vërtetë ti o Zejd, ke përjetuar shumë të mira, në jetën e kësaj bote. Ndërsa tani o Zejd! Të lutem rrëfena, hadithët që ke dëgjuar nga Muhammedi (p.q.m.t.).

Ndërsa Zejd Ibn Erkami iu përgjigj: “O djali i vëllait tim! Betohem në Allahun (l.m.t.), që vitet kanë kaluar dhe unë tanimë jam në një pleqëri të thellë. Por lërmë të të bëj të ditur, se ndonëse unë i kam harruar një pjesë të hadithëve, të mësuara përmendësh, nga i dërguari i Allahut (p.q.m.t.), këtë hadith e mbaj mend mirë. Hadithi është si vijon: “Një ditë Muhammedi (p.q.m.t.), gjendej i ulur pranë një vije uji, në vendin e quajtur Gadiru’l-Humi, mes Mekkës së Nderuar dhe Medinës së Ndriçuar, pas kthimit nga kryerja e Haxhit të Lamtumirës.

Pastaj ai u ngrit dhe falenderoi Allahun (f.m.t.) dhe mbajti një fjalim, duke na këshilluar për mirë. Pastaj Muhammedi (p.q.m.t.) vijoi: “Kini kujdes, pas meje o xhemaat! Unë jam vetëm një njeri. Mua më thirri i dërguari i Allahut (Xhibrili p.m.t.) dhe unë marr me mend se Allahu (k.m.t.), më ka thirrur në praninë e Tij edhe unë i jam përgjigjur kësaj thirrjeje (më është afruar vdekja). Unë kam lënë në mesin tuaj dy pesha të rënda. Njëra nga ato, është Libri i Allahut (Kur’ani), i cili përmban udhën e drejtë dhe dritë, kështu që ju këshilloj që të lidheni fort me të! Më pas Muhammedi (p.q.m.t.) tregoi rëndësinë e madhe të Librit të Allahut dhe tha që të kemi kujdes, si do të sillemi në ndjekjen e tij.

Më pas vijoi: “Ndërsa tjetra është Ehli Bejti im. Por duhet të tregoheni të kujdesshëm dhe ndaj Ehli Bejtit tim. Ju bëj që të përmendni Allahun, mes Ehli Bejtit tim! Ju bëj që të përmendni Allahun, mes Ehli Bejtit tim! Ju bëj që të përmendni Allahun, mes Ehli Bejtit tim!”

Më tej Husejn Ibn Sebraja e pyeti: “Vallë cilët përfshihen brenda Ehli Bejtit?!” Ndërsa Zejd Ibn Erkami iu përgjigj: “Brenda Ehli Bejtit përfshihen, të tëra bashkëshortet e Muhammedit (p.q.m.t.), pra pikërisht nënave të besimtarëve, të cilat e kanë të ndaluar marrjen e lëmoshës”. Më pas Husejn Ibn Sebraja e pyeti sërish: “Vallë cilët janë këto familje, që përfshihen brenda Ehli Bejtit?!” “Ndërsa Zejd Ibn Erkami ia ktheu: “Brenda Ehli Bejtit të Muhammedit (p.q.m.t.), përfshihen familja e Ali Ibn Ebi Talibit, familja e Akil Ibn Ebi Talibit, familja e Xhaferit Ibn Abdulmuttalibit dhe familja e Abbas Ibn Abdulmuttalibit”. “Më tej Husejn Ibn Sebraja e pyeti rishtas: “Pra të tërë këto familje, e kanë të ndaluar marjen e lëmoshës?!” “Si përfundim, Zejd Ibn Erkami iu përgjigj: “Po!” (2)

Si rrjedhojë në përcjelljen e lartpërmendur nuk zë vend fjala “dhe sunnetin tim”.

Prezantuesi: Ashtu siç nuk është e pranishme fjala “dhe sunnetin tim” nuk është e pranishme as thënia: “Kini kujdes se si do të sillemi në ndjekjen e Ehli Bejtit”. tim”.

I ftuari: Ja pra kjo është përgjegjësia intelektuale e vërtetues Shejh Abdullah Ibn Muhammed Ganimanit.

Prezantuesi: Ai gënjen në emër të të dërguarit të Allahut (p.q.m.t.).

I ftuari: Nuk është vetëm kjo. Për hir të Allahut (k.m.t.) nuk mund të gjej asnjë asyetim. Ai i bën keq lexuesit, ai përpiqet që të mashtrojë lexuesin. Këta shprehen që lexuesi t’u drejtohet burimeve, kur ne përcjellim nga vepra me titull: “Sahihu’l-Muslimi” (Përmbledhja e Haditheve të Vërteta të Imam Muslimit)e Imam Muslimit.

Shembulli i dytë është vepra me titull: “Muhaderatun fi’l-Akideti ue’d-Daueti” (Të Përgatiturit në Kredo dhe Thirrje) e Dr. Salih Ibn Feuzan Ibn Abdullah Feuzanit, i cili është njëri nga dijetarët bashkëkohorë uehhabistë dhe një anëtar i përhershëm i Këshillit të Madh të Dijetarëve të Mbretërisë së Arabisë Saudite.

Prezantuesi: Ky njeri është një personalitet i njohur.

I ftuari: Sigurisht. Unë dua që të them vetëm një fjali. Nëse bashkësia muslimane do ta humbasë besimin që ndjen ndaj këtyre kujt do t’u drejtohet?! Imzot çfarë thotë ky personalitet i madh?! Shikoni se çfarë thotë ky personalitet:

Autori përshkruan si më poshtë: “Menziletu’s-Sunneti fi’l-Islami” (Kreu i Vendit të Sunnetit në Islam): “Allahu i Madhëruar e ka dërguar të nderuarin e dërguar (p.q.m.t.) me udhëzim dhe fenë e vërtetë... I nderuari i dërguar i Allahut (p.q.m.t.) urdhëron kështu: “Unë po iu lë gjëra të tillë që për sa kohë që do t’i përqafoni fort nuk do të shmangeni kurrë pas meje: Këta janë Libri i Allahut dhe sunneti im”.

Këtë Imam Tirmidhiu e ka përcjellur në hadithitn me numër 3788. (3)

Ai jep burimin dhe thotë se e ka përcjellur Imam Tirmidhiu.

Tani ejani dhe le të shohim njëherë veprën me titull: “Sahihu’s-Suneni’t-Tirmidhi” (Përmbledhja e Haditheve të Vërteta të Sunneteve të Tirmidhiut) që ka shkruar Shejh Albani. Ne ngrejmë pyetjen o Imam Tirmidhiu dhe Shejh Albani, a është e pranishme në këtë formë përcjellja që ka përcaktuar Dr. Salih Feuzani apo në një tjetër formë?!

Shikojmë se përcjellja është përcjellur kështu: “Sipas saj që është përcjellur nga Zejd Ibn Erkami ky i fundit ka kumtuar si më poshtë: “I nderuari i dërguar i Allahut (p.q.m.t.) ka urdhëruar kështu: “Unë po iu lë në mesin tuaj dy gjëra që për sa kohë që lidheni me ta nuk do të shmangeni kurrë pas meje. Njëra nga këto është më e madhe se tjetra. Librin e Allahut që është një rregull hyjnor që u shëmbëllen një litari të zgjatur nga qielli në tokë dhe Ehli Bejtin tim që janë të afërmit e mi. Ata të dy nuk do të ndahen kurrën e kurrës nga njëri-tjetri derisa të më arrijnë mua në krye të bazenit. Kini kujdes se si do të më bindeni mbi këto dy gjëra”. (4)

Dr. Salih Feuzani nuk e ka përmendur në veprën e tij pjesën: “Njëra nga këto është më e madhe se tjetra”. Sërish ai nuk e ka përmendur në veprën e tij as pjesën: “Librin e Allahut që është një rregull hyjnor që u shëmbëllen një litari të zgjatur nga qielli në tokë”. Ja pra kjo është përgjegjësia  e sigurisë intelektuale e Dr. Salih Ibn Feuzan Ibn Abdullah Feuzanit, i cili është njëri nga dijetarët bashkëkohorë uehhabistë dhe një anëtar i përhershëm i Këshillit të Madh të Dijetarëve të Mbretërisë së Arabisë Saudite.

Unë dua që të shpalos një rregull të përgjithshëm: “Nëse një bashkësi ose shoqëri lidhet me dijetarët e tyre në shkallën e fanatizmit dhe duke vënë kapakët e syrit të kalit dhe mbyll sytë ndaj çdo gjëje...

Kjo gjendje nuk i përket vetëm dijetarëve të Mbretërisë së Arabisë Saudite.

Prezantuesi: Ne nuk duhet ta kufizojmë këtë me një doktrinë të caktuar.

I ftuari: Sigurisht. Kur’ani Famëlartë na pasqyron logjikën dhe citon: “Sillni dëshminë tuaj nëse thoni të vertetën!” Lërmëni t’iu sjell një shembull nga vetja ime. Kur unë dal në ekranet e stacioneve televizive dhe iu them diçka përpara miliona njerëzve dhe nuk mund ta argumentoj këtë me një dëshmi ju duhet të më shtroni pyetjen: “Cila është dëshmia juaj?!” Ju vazhdimisht duhet të jeni në gjendjen e hetimit në mbarë çështjet intelektuale, fetare dhe të kredos.

Prezantuesi: Provojeni...

I ftuari: Sigurisht, shkoni dhe pyesni. Vallë përse bashkësia muslimane të qëndrojë në verbëri, dhe të përpëlitet dhe të zhytet në kënetën e shmangies, paditurisë dhe gabimit?! Ja pra ju e shikoni se si një njeri që është një anëtar i përhershëm i Këshillit të Madh të Dijetarëve të Mbretërisë së Arabisë Saudite gënjen me këtë udhë?! Madje dhe me gjuhën e të dërguarit të Allahut (p.q.m.t.) dhe këtë gënjeshtër ua vesh Imam Tirmidhiut. Ndërsa kur ne iu drejtohemi Imam Tirmidhiut nuk shikojmë asnjë gjurmë nga ky hadith.

Shembulli i tretë është shënimi që njëri nga vërtetuesit bashkëkohorë i ka vënë Ebu Bekr Abdullah Ibn Zubejr Kurejshi Humejdit (v.v. 219 m.i.), shkrimtarit të veprës me titull: “Musnedu’l-Imami’l-Humejdi” (Zinxhiri i Përcjelljes së Imam Humejdit).

Prezantuesi: Një dijetar i shekullit të dytë.

I ftuari: Ai ka jetuar dhe në vitet e para të shekullit të tretë. Vërtetimin e veprës dhe shënimin e haditheve e ka kryer Husejn Selim Esedi. Vërtetuesi në pjesën e parathënies citon fragmente nga Hadithi Thekalejn dhe bën të ditur kështu duke vënë shënimin: “I nderuari i dërguar i Allahut (p.q.m.t.) urdhëroi kështu në Haxhxhin e Lamtumirës: “O ju njerëz! Unë po iu lë në mesin tuaj gjënë/gjërat që për sa kohë që do të lidheni fort me ta nuk do të shmangeni kurrë! Këta janë Libri i Allahut dhe sunneti im”.

Ky është një hadith i vërtetë, Imam Muslimi e ka shënuar këtë hadith në pjesën me titull: “Babu’l-Fedaili Ali” (Kreu i Virtyteve të Aliut) në librin me titull: “Kitabu’l-Fedaili’s-Sahabe” (Libri i Virtyteve të Bashkëkohësve). Hadithi Nr: 2408. Shikoni veprën me titull: “Musnedu’l-Meusili” (Zinxhiri i Përcjelljes së Meusilit), Hadithi Nr: 1021 dhe 1140.5.

Kjo formë e hadithit të sipërcituar është e njëjta me atë të hadithit që kemi lexuar në veprën me titull: “Muuatta” (Lidhja) e Imam Malikut me disa ndryshime të vockëla. Lejomëni që t’iu lexoj përcjelljen që ceket në veprën me titull: “Muata” (Lidhja): “O ju njerëz! Unë po iu lë në mesin tuaj dy gjëra që për sa kohë që do të lidheni fort me ta nuk do të shmangeni kurrë! Këta janë Libri e Allahut dhe sunneti i të dërguarit”. Në veprën me titull: “Muuatta” (Lidhja) e Imam Malikut folja kalon në formën kushtore “in mesektum” (do të lidheni fort), ndërsa në veprën në fjalë kalon folja në formën kushtore “in i’tesamtun bihi” (nëse lidheni fort me të). Në veprën e mësipërme kalon si “sunnete nebijjihi” (sunnetin e lajmëtarit), ndërsa në këtë vepër kalon si “ue sunneti” (dhe sunnetin tim) gjë që nuk përbën ndonjë dallim të madh.

Vërtetues Alame Husejn Selim Esedi thotë se burimi i hadithit është i vërtetë. Megjithatë ne kemi bërë të ditur se hadithi që kalon në veprën me titull: “Muatta” (Lidhja) nuk ka zinxhir përcjelljeje dhe është një përcjellje e dërguar. Për hir të vërtetës pohojmë se hadithi në formën: “dhe sunnetin tim” ka vetëm një udhë përcjelljeje dhe kjo të tërë dijetarët e shkencës së disiplinimit dhe klasifikimit e kanë pranuar si të dobët këtë udhë përcjelljeje. Pandeh se nuk kam nevojë që të hyj në imtësi. Dr. Beshshar Auuad Marufi është njëri nga ata dhe ne e kemi përmendur këtë në programet e mëparshme. Ai thotë se kalon në librin me titull: “Kitabu’l-Fedaili’s-Sahabe” (Libri i Virtyteve të Bashkëkohësve) e Imam Muslimit. Kështu dhe ne e kemi lexuar përcjelljen që kalon në veprën e mësipërme. Megjithatë atje nuk gjendet ndonjë përcjellje në formën “dhe sunnetin tim”.

Prezantuesi: Ajo kalon në formën: “dhe farefisin tim”.

I ftuari: Jo, ajo nuk kalon as në formën: “dhe farefisin tim”. Imam Muslimi thotë: “Iu bëj që të përmendni Allahun mes Ehli Bejtit tim”. Atëherë mund të themi se nuk gjendet ndonjë përcjellje në formën: “dhe sunnetin tim” në burimin që ka treguar.

Duke u mbështetur në këtë, nënvizojmë se gënjeshtra e parë është se ai ia adreson versionin në formën: “dhe sunnetin tim” veprës së Imam Muslimit, ndonëse ky version nuk kalon në këtë të fundit. Për më tepër shikoni hadithin 1021 dhe 1140 në veprën me titull: “Musned’l-Meusili” (Zinxhiri i Përcjelljes së Meusilit). Shprehemi kështu sepse vetë ai e ka vërtetuar dhe veprën e sipërcituar.

Ai tregon si burim verën me titull: “Musned’l-Meusili” (Zinxhiri i Përcjelljes së Meusilit) e Hafidh Imam Ebu Jala Meusili Temimit (v.v. 307 m.i.). Ai thotë se hadithi kalon dhe në atë vepër. (6)

Prezantuesi: E thënë ndryshe ai duhet të jetë njeriu që e njeh më mirë dhe më në dijeni të përmbajtjes të veprës me titull: “Musned” (Zinxhiri i Përcjelljes) në mesin e njerëzve.

I ftuari: Askush nuk mund të thotë se nuk e dinte se ai ishte në veprën me titull: “Musned’l-Meusili” (Zinxhiri i Përcjelljes së Meusilit) Ebu Jala Meusilit.

Prezantuesi: Sepse ai i njeh hollësitë e veprës.

I ftuari: Ai thotë drejtohuni hadithit me numër 1021 dhe 1140. Për hir të Allahut, ai thotë drejtohuni këtyre haditheve megjithëse ai ka kryer vërtetimin e këtyre haditheve dhe e di shumë mirë se për çfarë bëjnë fjalë këto hadithe. Pavarësisht shikoni gënjeshtrën e qartë dhe të shëmtuar që i ka thënë ndjekësit të nderuar. Unë nuk mund të gjej fjalë tjetër për të shprehur këtë gënjeshtër. Nëse ndjekësit tanë të nderuar mund të gjejnë një fjalë ose thënie tjetër le ta përdorin atë fjalë.

Tani ejani dhe lë shohim veprën me titull: “Musned’l-Meusili” (Zinxhiri i Përcjelljes së Meusilit) Ebu Jala Meusilit. Përcjellja është si më poshtë: “Sipas asaj që përcillet nga Ebu Said Hudriu i nderuari i dërguar (p.q.m.t.) rrëfen si më poshtë: “Së shpejti do të vijë i dërguari i Allahut (p.q.m.t.) dhe unë do t’i përgjigjem atij. Megjithatë unë po iu lë në mesin tuaj dy pesha të rënda. E para është Libri i Allahut që është një litar i zgjatur nga qielli në tokë. Ndërsa tjetra është farefisi im që është Ehli Bejti im. Allahu i Madhëruar që është i Butë dhe Lajmërues më ka lajmëruar se këta të dy nuk do të ndahen kurrën e kurrës nga njëri-tjetri derisa të më arrijnë mua në krye të bazenit. Të keni kujdes se si do të silleni me pasardhësit e mi”. (7)

Prezantuesi: Madje as shkronjat nuk janë afër, që të mund të shprehemi se i ka ngatërruar këto dy hadithe me njëri-tjetrin.

I ftuari: Për hir të Allahut! Fjala më e bukur që mund të thuhet është kjo: “Epo janë hequr dhe prerë katër pesë rreshta të hadithit dhe ka mbetur thënia: “Librin e Allahut dhe sunnetin tim”.

Tani ejani dhe le të shohim hadithin numër 1140. Përcjellja është si vijon: “Sipas asaj që përcillet nga Ebu Said Hudriu ky i fundit ka rrëfyer kështu: “I nderuari i dërguar (p.q.m.t.) ka thënë kështu: “O ju njerëz! Unë po iu lë në mesin tuaj dy pesha të rënda që për sa kohë që lidheni me ta nuk do të shmangeni kurrë pas meje. Njëra nga këto është më e madhe se tjetra. E para është Libri i Allahut që është shëmbëllen një litari të zgjatur nga qielli në tokë dhe tjetra është farefisi im që Ehli Bejti im. Këta të dy nuk do të ndahen kurrën e kurrës nga njëri-tjetri derisa të më arrijnë mua në krye të bazenit”. (8)

Unë duhet të përcaktoj që të jeni të sigurtë në hulumtimin e kësaj çështje se vetë ai thotë se zinxhiri i përcjelljeve i këtyre dy haditheve është i dobët. Këtu nuk ka asnjë lloj problemi. Megjithatë ai bën të ditur se hadithi i lartpërmendur në formën: “dhe sunnetin tim” kalon në veprën me titull: “Musnedu’l-Ebu Jala Meusili” (Zinxhiri i Përcjelljes së Ebu Jala Meusilit).

Prezantuesi: Ai kumton se ky hadith është i dobët kur ka kryer vërtetimin e veprës me titull: “Musnedu’l-Ebu Jala Meusili” (Zinxhiri i Përcjelljes së Ebu Jala Meusilit) mirëpo ai i tregon këto dy hadithe si të vërtetë në veprën me titull: “Musnedu’l-Humejdi” (Zinxhiri i Përcjelljes së Humejdit).

I ftuari: Unë po jap shembullin e katërt dhe po mjaftohem me kaq. Titulli i veprës është i rëndësishëm: “Resailu’l-Xhamijjetun” (Dorëshkrime Universitare) ose (Artikuj Akademikë). Pra ky libër është një vepër akademike në kuptimin e veçantë. Nëse këtë veprër do ta kishte shkruar një njeri që nuk është ekspert, ne do ta anashkalonim duke thënë: “Kjo është puna e një e njeriu që nuk ka autoritet”. Titulli i veprës: “Etheru’l-Ilmi fi’d-Daueti ile All-llahi” (Vepra e Dijes së Thirrjes tek Allahu) bën të qartë se libri përpiqet që të argumentojë përçimin në afrimititetin hyjnor të njeriut, në rast se dituria fetare dhe ligjvënia hyjnore është e vërtetë. Autori me këtë nuk ka për qëllim diturinë fizike dhe kimike. Synimi i shkrimtarit është dituria fetare dhe ligjvënia hyjnore. Autori i veprës në fjalë Dr. Merzuk Ibn Selim Jubi është njëri nga anëtarët e mësimdhënies së Universitetit Islam të Medinës. O ju nxënësit e Universitetit të Medinës së Ndriçuar! Ja pra këta janë akademikët nga të cilët merrni mësim! Shikojeni veprën me kujdes.

Shkrimtari thotë si më poshtë: “I nderuari i dërguar i i Allahut (p.q.m.t.) na jep një dorëzani se njeriu i cili përqafon fort shpalljen, - pra Librin dhe sunnetin - do të udhëzohet në udhën e drejtë dhe do të shpëtojë, si dhe nuk do të do të shmanget drejt shkatërrimit që të zvarrit në këtë botë dhe në botë tjetër”. I nderuari i dërguar i Allahut (p.q.m.t.) citon si vijon: “Unë po lë në mesin tuaj dy gjëra që nëse do t’i përqafoni fort nuk do të shmangeni kurrë! Këta janë Libri i Allahut dhe sunneti i të dërguarit”.(9)

Atëherë përsërisim se Hadithi Thekalejn bart përfundime të rëndësishme. Hadithi që ka dhënë është vetë hadithi që kalon në veprën me titull: “Muuatta” (Lidhja) e Imam Malikut. Autori bën të ditur se ky hadithi kalon në veprën me titull: “Muuatta” (Lidhja) e Imam Malikut. Miqtë e mi le t’i drejtohemi veprës me titull: “Muuatta” (Lidhja) e Imam Malikut. Vëmë re se përcjellja është nga Imam Maliku.

Duke qenë se e di se përcjellja e Imam Malikut është një përcjellje e dërguar, e cila nuk ka ndonjë zinxhir përcjelljeje ai shprehet kështu duke dhënë një burim të dytë: “Këtë e ka përcjellur Imam Muslimi, Hadithit Nr: 1218”. (10)

Ejani dhe le të shohim veprën me titull: “Sahihu’l-Muslimi” (Përmbledhja e Haditheve të Vërteta të Imam Muslimit) e Imam Muslimit. Tani ne po shikojmë hadithin që ai përcaktuar. Përcjellja është kështu: “Unë iu kam lënë një gjë të tillë që për sa kohë që do ta përqafoni fort atë nuk do të shmangeni kurrë. Unë iu kam lënë Librin e Allahut. Vallë si do të përgjigjeni kur unë do të pyetem për këtë?! Bashkëkohësit u përgjigjën: “Ne dëshmojmë se e përcolle shpalljen tënde, e çove në vend detyrën tënde dhe këshillove me këshillat e duhura”. Pastaj ai urdhëroi tri herë duke ngritur gishtin tregues në qiell dhe duke bërë me shenjë tek njerëzit: “O Zot! Bëhu dëshmitar!” Më pas ai fali namazin e drekës duke thirrur ezanin dhe më tej ikametin”. (11)

Ashtu siç shihet në hadithin e lartpërmendur nuk gjendet thënia: “Librin e Allahut dhe sunnetin e të dërguarit”.

I nderuari i dërguar i Allahut (p.q.m.t.) duhet ta ketë harruar thënien në formën: “dhe sunneti i të dërguarit” që ai po ua vesh këtë atij. Këta përpiqen që t’i thërrasin njerëzit tek Allahu duke përdorur si mjet gënjeshtrat. Cilët dijetarë i përçojnë njerëzit tek Allahu i Madhëruar?! Ata të cilët bartin vetëm diturinë e prerë dhe të vërtetë të të vërtetave, apo ata të cilët bartin thashetheme dhe gënjeshtra kundrejt njerëzve?!

Tani po shtjelloj orvatjen e fundit. Deri në këtë çast ne përmendëm katër orvatje. Orvatja e parë është orvatja e Salusit, e dyta është e disa akademikëve, e treta është e Shejh Albanit, Shejh Arnautit dhe e Sindit dhe e katërta është orvatja e disa akademikëve bashkëkohorë.

Orvatja e pestë është orvatja e atyre të cilët nuk mund të bëjnë asgjë përballë përcjelljes në formën: “Librin e Allahut dhe farefisin tim”. Nëse thonë se nuk ka zinxhir përcjelljeje, kjo përcjellje ka një zinxhir përcjelljeje. Nëse mundohen që ta anashkalojnë do të shfaqet padituria e tyre. Me të vërtetë nëse anashkalosh një hadith të vërtetë dhe autoritar do të dalë në dukje ose je smirëzi ose i paditur. Në rast të kundërt nëse do ta dije hadithin, atëherë nuk ka dyshim se do t’iu kishe drejtuar këtij hadithi.

Për më tepër këta janë ata të cilët nuk e zbrazin përmbajtjen e hadithit duke shmangur përmbajtjen e mesazhit që hadithi do të japë. Për shembull nëse thonë se “hadithi dëshmon për dashurinë”, atëherë shtrojmë pyetjen: “Përse kur bëhet fjalë për versionin në formën: “dhe sunnetin tim” hadithi shpreh dhënien e sigurisë kundër mosshmangies, ndërsa kur bëhet fjalë për versionin në formën: “dhe farefisi im” ai nuk i shpreh këto sepse kjo ata do të mbetej pa përgjigjje. Kur bëhet fjalë për versionin në formën: “dhe sunneti im” u shprehka qenia detyrë e lidhjes, ndërsa kur bëhet fjalë për versionin në formën: “dhe farefisi im” vallë përse nuk merrka këtë kuptim të cilat ceket në thënien: “Këta të dy nuk do të ndahen kurrë nga njëri-tjetri”.

Pra ashtu siç kuptohet këta as nuk e përgenjështrojnë hadithin.

Për hir të vërtetës unë nuk i poshtëroj dhe i turpëroj ata. Cili hulumtues, kërkues, vërtetues dhe nxënës i të vërtetës poshtërohet dhe turpërohet kur trajton çështjen?! Thuhet se gënjeshtra i ka këmbët e shkurtra. Quajeni si të mirëfilltë se kjo gënjeshtër nuk ka dalur në këtë shekull dhe në shekullin tjetër. Mendoni se unë tani nuk jam përkulur ndaj këtyre punimeve. Por të jini të sigurtë se pas njëzetë, tridhjetë viteve, çdo gjë do të dalë në dritë pasi këto punime dhe dokumente të shfaqen.

Prezantuesi: Ashtu siç kanë bërë përgjëgjësit e mëparshëm...

I ftuari: Shumë e saktë! Ju në ditët e sotme po vini re se shërbimi i fshehtë britanik ka shpalosur disa dokumente të fshehta. Shërbimi i fshehtë amerikan ka bërë dhe më tepër se kaq. Dokumentet që kanë të bëjnë me shahët e dikurshëm iranianë...

Prezantuesi: Falenderimi i takon Allahut (l.m.t.) se uikileaks vuri një mori gjërash në pah.

I ftuari: Pra shfaqet një gjë që quhet uikileaks dhe vë gjithçka në dukje. Ndjekësit tanë të nderuar, kjo epokë bashkëkohore në të cilën po ndodhin revolucione komunikimi dhe shkencore, është një derë që mund të nxjerrësh të vërtetat e fshehta në drejtimin intelektual.

Orvatja e pestë në fakt shfaq një tjetër dejtim. Ky mendim thotë kështu: “Ç’është e vërteta versioni në formën: “Librin e Allahut dhe farefisin tim” është një version i gabuar. Asnjë nga dijetarët nuk e ka thënë këtë. Kjo ka rrjedhur si pasojë e keqkuptimit të përcjellësve. E thënë ndryshe i dërguari i Allahut (p.q.m.t.) nuk ka thënë ndonjë gjë në formën: “Librin e Allahut dhe farefisin tim” por këta e kanë kuptuar kështu hadithin. Sërish këta i kanë ngatërruar përcjelljet me njëra-tjetrën dhe në thelb me anë të të shpikësve të haditheve ua kanë ngjitur këtë hadith Ehli Bejtit i cili nuk ka të bëjë me Ehli Bejtin.

Ju mund të drejtoni pyetjen: “Imzot, a mund të ketë një njeri që të mund të thotë gjëra në këtë shkallë kaq kundërshtuese?!”

Ndjekësit tanë të nderuar unë do t’iu përcjell një përcjellje nga vepra me titull: “Leali’l-Behijje fi’sh-Sherhi Akideti’l-Uasitijje” (Netët e Ndriçuara në Sqarimin e Kredos së Mesme) e Salih Ibn Abdulaziz Ali Shejhut i cili cilësohet si njëri nga dijetarët më të njohur bashkëkohorë uehhabistë dhe njëri nga nipërit e Muhammed Ibn Abduluehhabit.

Shkrimtari rrëfen kështu pasi ka përcjellur e përcjelljen në veprën  tij: “Për sa i përket tepricës: “Këta të dy nuk do të ndahen kurrën e kurrës nga njëri-tjetri derisa të më arrijnë mua në krye të bazenit” disa dijetarë e kanë kuptuar këtë hadith në formën: “Libri i Allahut dhe Ehli Bejti i të dërguarit (p.q.m.t.) nuk do të ndahen kurrë nga njëri-tjetri”. (12)

Unë nuk mund ta di se si kjo pjesë e hadithit dëshmuaka se Libri i Allahut dhe farefisi i lajmëtarit do të ndahen nga njëri-tjetri. Me të vërtetë kjo është një gjë e çuditshme! Ti thua se kur bëhet falë për versionin në formën: “Librin e Allahut dhe sunnetin tim” këta të dy nuk do të ndahen kurrën e kurrës nga njëri-tjetri derisa të arrijnë në krye të bazenit”...

Ejani dhe le të shikojmë me kujdes fragmentin. Pikë së pari ai ua adreson disa dijetarëve nënkuptimin e pjesës: “Këta të dy nuk do të ndahen kurrën e kurrës nga njëri-tjetri”. Megjithatë dijetarët e kanë kuptuar hadithin në këtë formë gjë që ne e kemi bërë të ditur në programet paraardhëse.

Pikë së dyti autori shkruan si më poshtë: “Kuptimi i hadithit në këtë formë është i gabuar”. (13)

Prezantuesi: Si?!

I ftuari: Ai e thotë këtë pa patur dëshmi. Sepse ai shprehet se ka ndodhur një përmbledhje në këto përcjelljet e hadithit. Me fjalë të tjera ai kumton se hadithi na është përcjellur si kuptim dhe jo si fjalë.

Ndërsa në vijim ai thotë kështu: “Disa vërtetues të Ehli Hadithit janë të mendimit se fjalëza e hadithit është përdorur duke vëzhguar kuptimin”. (14) Gjendet një çështje e tillë në shkencën e disiplinimit dhe klasifikimit ose në dituritë e hadithit: “A është e lejuar përcjellja e hadithit duke vëzhguar kuptimin apo duhet t’i pranojmë vetëm hadithet që na përcillen si fjalëz?! Pra a mund t’i marrim dhe përcjelljet që nuk kanë dalur nga gjuha e bekuar e të nderuarit të dërguar (p.q.m.t.) por që pasqyrojnë përmbajtjen?!

Mendimi i njohur në gjirin e dijetarëve është se përcjellja e hadithit si kuptim është i lejuar. Ne kur kemi shqyrtuar vendin e tij të veçantë, kemi shpalosur në mënyrë të prerë se ky është një hadith, që ka dalur nga gjuha e bekuar e të nderuarit të dërguar të Allahut (p.q.m.t.) dhe është përcjellur si fjalëz. Dëshmia e kësaj është qenia e përsëritur e fjalëzave pa përjashtim në të tëra përcjelljet. Nëse hadithi do të ishte përcjellur si kuptim nuk ka dyshim se fjalëzat e hadithit do të kishin shfaqur ndryshim. Mirëpo në të tëra përcjelljet thuhet: “Këta të dy nuk do të ndahen kurrën e kurrës nga njëri-tjetri derisa të më arrijnë mua në krye të bazenit”. Kjo na tregon se ky hadih që ka ardhur është i njëjtë me atë: “Ai i cili më ka mua zotëri dhe ky Aliu është zotëriu i tij”, “Më e virtytshmja e grave të Xhennetit është Fatimeja”.

Ndërsa në vijim ai shprehet kështu: “Gjithashtu dhe disa muhaddithë shprehen se ky është një hadith i gabuar”. (15)

Të tëra këto fjalë janë shpikje. Unë i sfidoj ata, le të më tregojnë një dijetar vërtetues të vetëm.

Prezantuesi: Kjo është një përcjellje që e tejkaluar kufirin e pashkëputshmërisë.

I ftuari: Nëse ka një të vetëm le të ma tregojnë në shënim.

Prezantuesi: Ndonjëherë njeriu ka për qëllim veten e tij.

I ftuari: Ose veten e tij ose botëkuptimin fetar emeuist ose nxënësit e Ibn Tejmijjes.

Në vijim shkrimtari bën të ditur kështu: “Gjithashtu dhe disa muhaddithë shprehen se ky është një hadith i gabuar... Atëherë njëri nga “thekalejni” (peshat e rënda) nuk është lajmëtari i Ehli Bejtit...” (16)

Domethënë shqetësimi i tyre ka të bëjë me qenien lajmëtar të Ehli Bejtit.

Betohem në Allahun e Madhëruar se problemi në sytë e tyre nuk është qenia lajmëtar i Ehli Bejtit por i dërguari (p.q.m.t.). Sepse çfarë ka tjetër tek Ehli Bejti përveç ruajtjes së kulturës dhe trashëgimisë së të dërguarit (p.q.m.t.) dhe Kur’anit?! Për ne Ehli Bejti është orvatja e ruajtjes së mbarë trashëgimisë së të dërguarit (p.q.m.t.). Nëse këta duan që të ruajnë Ehli Bejtin (p.m.t.) atëherë duhet të vënë në dukje fytyrat e vërteta të Muauijes dhe bijve të Umejjes dhe duhet t’i lënë mënjanë ato. Këta duhet të lënë mënjanë gjërat që kalojnë në veprat e Imam Buhariut, Imam Muslimit, Imam Ahmed Ibn Hanbelit dhe Ibn Tejmijjes. Megjithatë këta thonë se për të ruajtur Muauijen dhe bijtë e Umejjes, botëkuptimin fetar emeuist dhe Ibn Tejmijjen duhet të asgjësojmë qenien lajmëtar të Ehli Bejtit.

Në vijim shkrimtari pohon kështu: “Përkundrazi synimi i “thekalejnit” (peshave të rënda) është Libri dhe sunneti. Sërish ai i cili thotë se njëri nga “thekalejni” (peshavetë rënda) është Ali Bejti ose Farefisi i ka ngatërruar punërat me njëra-tjetrën dhe ai ka bërë shtime në hadith”. (17)

Kjo thënie është jashtëzakonisht e rrezikshme, sepse ai po shpik një risi. Nuk ka shqetësim nëse ata vendosin Muauijen, Ebu Sufjanin, Jezidin, por vetëm Ehli Bejti të mos vendoset! Vendosi kë të doni, por mos vendosni të nderuarin Ali (p.m.t.), të nderuarën Fatime (p.m.t.). Mos vendosni as Hasanin (p.m.t.) dhe Husejnin (p.m.t.)! Ja pra këta janë ata të cilët thonë se e duan Ehli Bejtin! Tani nëse këtyre do t’i thuash se synimi i njërit nga “thekalejni” (peshat e rënda) është farefisi, ata do të kundërshtojnë menjëherë duke thënë: “Jo, jo!”

Prezantuesi: Ata do të thonë se kjo është risi.

I ftuari: Ndjekësit tanë të nderuar këtë mbrëmje nga ju do t’iu kërkoj që të mbani shënim këtë botëkuptimin fetar dhe të kryeni vlerësime. Mbi çfarë do që të hedhë dritë kjo metodë!

Prezantuesi: Le ta mbrojë nëse do që ta mbrojë.

I ftuari: Në vijim shkrimtari tregon kështu: “Ashtu siç ka kuptuar dhe përcjellësi ky hadith është përcjellur si kuptim. Ashtu siç kanë përcaktuar dhe imamët vërtetues të fushës së Ehli Hadithit dhe Ehli Sunnetit ky kuptim nuk është i vërtetë”. (18)

Pra ai thotë se janë imamët e Ehli Hadithit dhe Ehli Sunnetit. Të jini të sigurtë se kur shikojmë shënimin, ai ka vë shënimin: “Shejh Islam Ibn Tejmijje thotë kështu”.

Prezantuesi: Shembulli i vetëm që të mund të japë është Ibn Tejmijje...

I ftuari: Ai e përmbledh mbarë historinë islame rreth Ibn Tejmijjes dhe i atyre të cilët janë të varur nga ai.

Ai kryer këtë citim nga Ibn Tejmijje në shënim: “Shumë hafidhë e kanë qortuar këtë tepricën e hadithit”. (19)

Në fakt qortimi i Hadithit Thekalejn fillon me Ibn Tejmijjen. Kështu që Ibn Tejmijje iu është bindur metodës që ka përgatitur terrenin e duhur, me qëllim që Muauije dhe bijtë e Umejjes të mund të sundonin mbi bashkësinë muslimane, duke përdorur ofiqin “prijësi i të dërguarit të Allahut (p.q.m.t.)”.

Kjo është arsyeja që kohët e fundit disa njerëz, pohojnë se qenia “halif” (prijës) nuk qëndron më lart se qenia “melik” (mbret), duke krahasuar qenien “halif” (prijës) me qenien “melik” (mbret) për Muauijen. Qëllimi që kërkohet të arrihet me këtë është i qartë, askush të mos e qortojë Muajijen. Sepse shpikësi i kësaj risie dhe shndërruesi i qenies “halif” (prijës) në “melik” (mbret) është pikërisht Muauije. Ai është i pari që ka ndryshuar sunnetin e të dërguarit (p.q.m.t.)...

Prezantuesi: Sqarimet tuaja tregojnë se ka dallim mes kësaj pale dhe muslimanëve të Ehli Sunnetit.

I ftuari: Shumë e saktë! Sikur në mendjen e disa njerëzve që kanë ofiqe të shumëllojshme akademike, të mos kishte ardhur kurrë urdhri i të dërguari të Allahut (p.q.m.t.) në formën: “Muauije është i pari që ka ndryshuar sunnetin tim”. Ata sillen sikur nuk e kanë dëgjuar kurrë këtë përcjellje! Shejh Albani citon: “Ai që synohet nga ky hadith është Muauije, sepse ai e ka shndërruar qenien “halif” (prijës) në mënyrë kafshuese në qenien “melik” (mbret). Sikur nuk e kanë dëgjuar kurrë urdhrin e të nderuarit të dërguar të Allahut (p.q.m.t.): “Prijësia pas meje është tridhjetë vite. Më pas do të fillojë një mbretërim kafshues”... Të tëra këto ovatje bëhen për të ruajtur qenien i nderuar e Muauijes. Madje që të mund të qortojmë dhe Ebu Bekrin, madje dhe Umerin dhe Uthmanin.

Vallë cila është arsyeja e kësaj këmbënguljeje. Kjo këmbëngulje shpalos dy çështje.

Çështja e parë, asgjëson dëshmitë e rëndësishme që rrjedhin nga versioni në formën: “dhe farefisin tim”.

Sipas kësaj ky është një pohim që përmban dy gjendje.

Gjendja e parë është se Hadithi Thekalejn bart dëshmi të mëdha dhe të rëndësishme në rrafshin e urtësisë fetare. Nëse do Allahu ne do të ndalemi mbi këtë.

Gjendja e dytë është se bashkëshortet e të dërguarit (p.q.m.t.) nuk janë nga farefisi i pastër ose nga Ehli Bejtit (p.m.t.).

Për këtë arsye Shejh Alusiu kumton si më poshtë: “Ky hadithi i vërtetë në formën: “dhe farefisin tim” bën të domosdoshme moshyrjen e bashkëshorteve të cilat nuk janë të pastra në përfshirjen e Ehli Bejtit që është njëri nga dy elementet e “thekalejnit” (peshave të rënda)”. (20)

Prezantuesi: Atëherë farefisi është njëra nga dy elementet e “thekalejnit” (peshave të rënda) dhe bashkëshortet nuk hyjnë në këtë përfshirje.

Në këtë çast kemi në lidhje telefonike vëlla Jahjain nga Algjeria. Urdhëroni.

Jahja: Paqja qoftë mbi ju. Ajo që dua të them është se përpara pesë viteve në Rusi u ndalua hyrja e veprave të Ibn Tejmijjes dhe shtypja e tyre. Gjithashtu u ndalua dhe hyrja e librave të uehhabistëve në kufinjtë e shtetit. Rusët i morën masat përpara arabëve kundër kësaj pale. Pra o vëlla i nderuar, unë nuk mund ta di nëse duhet të qajmë për gjendjen tonë, apo për ato gjëra që i kanë ndodhur Ehli Bejtit?! Ne humbëm. Allahu e ruajttë shejhun. Këto të vërteta po i dëgjojmë nga vetë ai.

I ftuari: Edhe mbi ju qoftë paqja. Logjika e vëllait është një logjikë intelektuale. Disa vite përpara kësaj ndodhie unë u takova me njërin nga dijetarët e mëdhenj të Ehi Sunnetit. Ky i fundit pohoi këtë drejtpërdrejtë në sudiot e stacionit Keuther TV: “Ne po vendosim një pengesë 1400 vjeçare mes urtësisë së Ehli Bejtit dhe muslimanëve”.

Tani kemi në lidhje telefonike vëlla Abdullahun nga Mbretëria e Arabisë Saudite. Urdhëroni.

Abdullahu: Paqja qoftë mbi ju. A mund të thoni se i tërë Ehli Sunneti është në kotësi?!

I ftuari: Edhe mbi ju qoftë paqja. Unë nuk e thashë një gjë të tillë. Unë dua që t’i përfundoj fjalët e mia më këto thënie: “Në dritën e sqarimeve të kryera deri më tani bëhet e qartë se Hadithi Thekalejn në formën: “Librin e Allahut dhe farefisin tim që është Ehli Bejti im” përmban të dhëna të mëdha dhe të vyera. Si rrjedhojë janë të pranishme dhe disa mundime dhe orvatje me synimin e agjësimit dhe shkatërrimit të kësaj urtësie. Nëse do Allahu në programin pasardhës ne do të vijojmë të qëndrojmë mbi Hadithin Thekalejn.

Burimet e Referuara Për Këtë Artikull:

1- Vërtetues Alame Abdullah Ibn Muhammed Ganimani, “Sebaiku’dh-Dhehebijje bi’sh-Sherhi’l- Akideti’l-Uasitijje” (Shtresat e Arta në Sqarimin e Kredos së Mesme), fq. 463, (viti i botimit 1430 sipas mërgimit islam / viti 2008 sipas kalendarit gregorian), Shtëpia Botuese: “Daru’l-Ibni’l-Xheuzi” (Vendi i Ibn Xheuziut), Botimi i Parë, Mbretëria e Arabisë Saudite.

2- Muslim Ibn Haxhxhaxh Kushejri Nishaburiu, “Sahihu’l-Muslimi” (Përmbledhja e Haditheve të Vërteta të Imam Muslimit), “Kitabu’l-Fedaili’s-Sahabe” (Libri i Virtyteve të Bashkëkohësve), “Babu’l-Fedaili Ali” (Kreu i Virtyteve të të Nderuarit Ali (p.m.t.)), vëll. 4, fq. 216, Hadithi Nr: 2408, Vërtetimi Nga Shejh Muslim Ibn Mahmud Uthman Selefi Etheriu.

3- Dr. Salih Ibn Feuzan Ibn Abdullah Feuzani, “Muhaderatun fi’l-Akideti ue’d-Daueti” (Të Përgatiturit në Kredo dhe Thirrje), fq. 253, (viti i botimit 1428 sipas mërgimit islam / viti 2007 sipas kalendarit gregorian), Shtëpia Botuese: “Daru’l-Asime” (Vendi i Kryeqytetit), Botimi i Parë, Rijad, Mbretëria e Arabisë Saudite.

4- Dijetari Shqiptar Shejh Muhammed Nasiruddin Albani, “Sahihu’s-Suneni’t-Tirmidhi” (Përmbledhja e Haditheve të Vërteta të Sunneteve të Tirmidhiut), vëll. 3, fq. 542, Hadithi Nr: 3788, Rijad, Mbretëria e Arabisë Saudite.

5- Imam Ebu Bekr Abdullah Ibn Zubejr Kurejshi Humejdiu, “Musnedu’l-Imami’l-Humejdi” (Zinxhiri i Përcjelljes së Imam Humejdiut), fq. 11, (viti i botimit 1423 sipas mërgimit islam / viti 2002 sipas kalendarit gregorian), Vërtetimi dhe Shënimi Nga Husejn Selim Esed Daraniu, Shtëpia Botuese: “Daru’l-Mejmuni li’t-Turathi” (Vendi i Ringjalljes së Mejmunit), Botimi i Dytë, Rijad, Mbretëria e Arabisë Saudite.

6- “Musned Ebu Ja’la Meusili” (Zinxhiri i Përcjelljes së Ebu Ja’la Meusiliut), vëll. 2, fq. 297, Hadithi Nr: 1021, Vërtetimi Nga Husejn Selim Esedi, Shtëpia Botuese: “Mektebetu’r-Rushdi” (Instituti i Pjekurisë).

7- “Musned Ebu Ja’la Meusili” (Zinxhiri i Përcjelljes së Ebu Ja’la Meusiliut), vëll. 2, fq. 297, Hadithi Nr: 1021, Vërtetimi Nga Husejn Selim Esedi, Shtëpia Botuese: “Mektebetu’r-Rushdi” (Instituti i Pjekurisë).

8- “Musned Ebu Ja’la Meusili” (Zinxhiri i Përcjelljes së Ebu Ja’la Meusiliut), vëll. 2, fq. 376, Hadithi Nr: 1021, Vërtetimi Nga Husejn Selim Esedi, Shtëpia Botuese: “Mektebetu’r-Rushdi” (Instituti i Pjekurisë).

9- Dr. Merzuk Ibn Selim Jubi, “Etheru’l-Ilmi fi’d-Daueti Ile All-llahi”, (Vepra e Dijes së Thirrjes Tek Allahu), fq. 52, (viti i botimit 1428 sipas mërgimit islam / viti 2007 sipas kalendarit gregorian), Shtëpia Botuese: “Daru’l-Ibni’l-Xheuzi” (Vendi i Ibn Xheuziut), Botimi i Parë, Mbretëria e Arabisë Saudite.

10- Dr. Merzuk Ibn Selim Jubi, “Etheru’l-Ilmi fi’d-Daueti Ile All-llahi”, (Vepra e Dijes së Thirrjes Tek Allahu), fq. 52, (viti i botimit 1428 sipas mërgimit islam / viti 2007 sipas kalendarit gregorian), Shtëpia Botuese: “Daru’l-Ibni’l-Xheuzi” (Vendi i Ibn Xheuziut), Botimi i Parë, Mbretëria e Arabisë Saudite.

11- Muslim Ibn Haxhxhaxh Kushejri Nishaburiu, “Sahihu’l-Muslimi” (Përmbledhja e Haditheve të Vërteta të Imam Muslimit), vëll. 2, fq. 387, Hadithi Nr: 1218, Paraqitja Nga Dr. Muhammed Mustafa Zuhajli,Vërtetimi Nga Shejh Muslim Ibn Mahmud Uthman Selefi Etheriu, Shtëpia Botese: “Daru’l-Hajri” (Vendi i Mirësisë).

12- Shejh Salih Ibn Abdulaziz Ibn Muhammed Ibn Ibrahim Ali Shejhu, “Leali’l-Behijje fi’sh-Sherhi Akideti’l-Uasitijje” (Netët e Ndriçuara në Sqarimin e Kredos së Mesme), vëll. 2, fq. 461, (viti i botimit 1430 sipas mërgimit islam / viti 2009 sipas kalendarit gregorian), Vërtetimi nga Adil Ibn Muhammed Mursi Rifaiu, Shtëpia Botuese: “Daru’l-Asime” (Vendi i Kryeqytetit), Botimi i Parë.

13- Shejh Salih Ibn Abdulaziz Ibn Muhammed Ibn Ibrahim Ali Shejhu, “Leali’l-Behijje fi’sh-Sherhi Akideti’l-Uasitijje” (Netët e Ndriçuara në Sqarimin e Kredos së Mesme), vëll. 2, fq. 461, (viti i botimit 1430 sipas mërgimit islam / viti 2009 sipas kalendarit gregorian), Vërtetimi nga Adil Ibn Muhammed Mursi Rifaiu, Shtëpia Botuese: “Daru’l-Asime” (Vendi i Kryeqytetit), Botimi i Parë.

14- Shejh Salih Ibn Abdulaziz Ibn Muhammed Ibn Ibrahim Ali Shejhu, “Leali’l-Behijje fi’sh-Sherhi Akideti’l-Uasitijje” (Netët e Ndriçuara në Sqarimin e Kredos së Mesme), vëll. 2, fq. 461, (viti i botimit 1430 sipas mërgimit islam / viti 2009 sipas kalendarit gregorian), Vërtetimi nga Adil Ibn Muhammed Mursi Rifaiu, Shtëpia Botuese: “Daru’l-Asime” (Vendi i Kryeqytetit), Botimi i Parë.

15- Shejh Salih Ibn Abdulaziz Ibn Muhammed Ibn Ibrahim Ali Shejhu, “Leali’l-Behijje fi’sh-Sherhi Akideti’l-Uasitijje” (Netët e Ndriçuara në Sqarimin e Kredos së Mesme), vëll. 2, fq. 461, (viti i botimit 1430 sipas mërgimit islam / viti 2009 sipas kalendarit gregorian), Vërtetimi nga Adil Ibn Muhammed Mursi Rifaiu, Shtëpia Botuese: “Daru’l-Asime” (Vendi i Kryeqytetit), Botimi i Parë.

16- Shejh Salih Ibn Abdulaziz Ibn Muhammed Ibn Ibrahim Ali Shejhu, “Leali’l-Behijje fi’sh-Sherhi Akideti’l-Uasitijje” (Netët e Ndriçuara në Sqarimin e e Kredos së Mesme), vëll. 2, fq. 461, (viti i botimit 1430 sipas mërgimit islam / viti 2009 sipas kalendarit gregorian), Vërtetimi nga Adil Ibn Muhammed Mursi Rifaiu, Shtëpia Botuese: “Daru’l-Asime” (Vendi i Kryeqytetit), Botimi i Parë.

17- Shejh Salih Ibn Abdulaziz Ibn Muhammed Ibn Ibrahim Ali Shejhu, “Leali’l-Behijje fi’sh-Sherhi Akideti’l-Uasitijje” (Netët e Ndriçuara në Sqarimin e Kredos së Mesme), vëll. 2, fq. 461, (viti i botimit 1430 sipas mërgimit islam / viti 2009 sipas kalendarit gregorian), Vërtetimi nga Adil Ibn Muhammed Mursi Rifaiu, Shtëpia Botuese: “Daru’l-Asime” (Vendi i Kryeqytetit), Botimi i Parë.

18- Shejh Salih Ibn Abdulaziz Ibn Muhammed Ibn Ibrahim Ali Shejhu, “Leali’l-Behijje fi’sh-Sherhi Akideti’l-Uasitijje” (Netët e Ndriçuara në Sqarimin e Kredos së Mesme), vëll. 2, fq. 461, (viti i botimit 1430 sipas mërgimit islam / viti 2009 sipas kalendarit gregorian), Vërtetimi nga Adil Ibn Muhammed Mursi Rifaiu, Shtëpia Botuese: “Daru’l-Asime” (Vendi i Kryeqytetit), Botimi i Parë.

19- Shejh Salih Ibn Abdulaziz Ibn Muhammed Ibn Ibrahim Ali Shejhu, “Leali’l-Behijje fi’sh-Sherhi Akideti’l-Uasitijje” (Netët e Ndriçuara në Sqarimin e Kredos së Mesme), vëll. 2, fq. 461, (viti i botimit 1430 sipas mërgimit islam / viti 2009 sipas kalendarit gregorian), Vërtetimi nga Adil Ibn Muhammed Mursi Rifaiu, Shtëpia Botuese: “Daru’l-Asime” (Vendi i Kryeqytetit), Botimi i Parë.

20- Ebu Thena Shihabuddin Mahmud Alusiu, “Ruhu’l-Meani fi’t-Tefsiri’l-Kur’ani’l-Adhimi ue’s-Sebi’l-Methani” (Shpirti i Kuptmieve të Kur’anit të Madh dhe Shtatëshja Përsëritëse), vëll. 21, fq. 305, Vërtetimi nga Mahir Habushi, Imad Samerrai dhe Ahmed Ani, (viti i botimit 1431 sipas mërgimit islam / viti 2009 sipas kalendarit gregorian), Shtëpia Botuese: “Muessetu’r-Risale” (Instituti i Shpalljes), Botimi i Parë.

Sqarime të Nevojshme:

(f.m.t.) - falenderimi mbi të
(k.m.t.) - krenaria mbi të
(l.m.t.) - lartësimi mbi të
(p.m.t.) - paqja mbi të
(p.q.m.t.) - paqja qoftë mbi të

Vijon...

Burimi : Medya Şafak