Kepi i Shpresës së Mirë
Trazirat në SHBA, ndjekja e një të çmenduri me makinë në DC, mbyllja e qeverisë federale dhe pakujdesia e borxheve, janë pasoja direkte të kësaj ngjarje.
(Një fjalim në Forumin e Rodosit , 5 tetor 2013)
Nga: Israel Shamir
Së pari, një lajm i mirë. Hegjemonia amerikane është e gjatë. Bullin e detyruam të nënshtrohet. Po flasim me gjuhën e simboleve, ne e pastruam Kepin e Shpresës së Mirë, në muajin shtator të vitit 2013. Me krizën siriane, bota ka kaluar një rrezik të madh në historisë moderne. Ishte një rrezik, ashtu siç ishte e rrezikshme dikur kriza e raketave kubane në vitin 1962. Shanset për luftë totale ishin të larta, kjo ndihej në Amerikë, Euro-Azi në Mesdheun Lindor.
Nga: Israel Shamir
Së pari, një lajm i mirë. Hegjemonia amerikane është e gjatë. Bullin e detyruam të nënshtrohet. Po flasim me gjuhën e simboleve, ne e pastruam Kepin e Shpresës së Mirë, në muajin shtator të vitit 2013. Me krizën siriane, bota ka kaluar një rrezik të madh në historisë moderne. Ishte një rrezik, ashtu siç ishte e rrezikshme dikur kriza e raketave kubane në vitin 1962. Shanset për luftë totale ishin të larta, kjo ndihej në Amerikë, Euro-Azi në Mesdheun Lindor.
Trazirat në SHBA, ndjekja e një të çmenduri me makinë në DC, mbyllja e qeverisë federale dhe pakujdesia e borxheve, janë pasoja direkte të kësaj ngjarje.
Mos e harroni Murin e Berlinit ? Unë isha në Moskë, kur u publikua shkrimi në Haaretz. Unë shkova në një konferencë për shtyp me anëtarët e Byrosë Politike në Hotel President, dhe i pyeta ata nëse ata u pajtuan se fundi i Bashkimit Sovjetik dhe i sistemit socialist botëror ishte afër. Unë u tallën , ishte një rast turpshëm. Oh! Jo, thanë ata. Socializmi do të lulëzojë, si rezultat i rënies së Murit të Berlinit. BRSS-ja u shembë dy vjet më vonë.
Ngjarja më dramatike e muajit shtator 2013 ishte në mesditë, pranë bregut të Levantit, ku pesë Tomahawks shkatërrues të SHBA-ve ishin në drejtim të Damaskut dhe përballë tyre qëndronte -Flotilja Ruse me njëmbëdhjetë anije me raketa kryqëzore, të përkrahura nga luftanijet. Me sa duket, dy raketa janë nisur drejt bregdetit sirianë , dhe të dyja dështuan të arrijnë në destinacionin e tyre.
Mos e harroni Murin e Berlinit ? Unë isha në Moskë, kur u publikua shkrimi në Haaretz. Unë shkova në një konferencë për shtyp me anëtarët e Byrosë Politike në Hotel President, dhe i pyeta ata nëse ata u pajtuan se fundi i Bashkimit Sovjetik dhe i sistemit socialist botëror ishte afër. Unë u tallën , ishte një rast turpshëm. Oh! Jo, thanë ata. Socializmi do të lulëzojë, si rezultat i rënies së Murit të Berlinit. BRSS-ja u shembë dy vjet më vonë.
Ngjarja më dramatike e muajit shtator 2013 ishte në mesditë, pranë bregut të Levantit, ku pesë Tomahawks shkatërrues të SHBA-ve ishin në drejtim të Damaskut dhe përballë tyre qëndronte -Flotilja Ruse me njëmbëdhjetë anije me raketa kryqëzore, të përkrahura nga luftanijet. Me sa duket, dy raketa janë nisur drejt bregdetit sirianë , dhe të dyja dështuan të arrijnë në destinacionin e tyre.
Lajmi ishte marrë nga një gazetë libaneze, duke cituar burime diplomatike se raketat ishin nisur nga një bazë ajrore e NATO-s në Spanjë dhe ato u qëlluan nga anija ruse me bazë në det – nga sistemi mbrojtjës. Një shpjegim tjetër nga Azia Times thotë se rusët i disorientuan, dhe për këtë shkak dështuan.
Cilado qoftë arsyeja, pas këtij incidenti të çuditshëm, kryetari Obama e ndali turrin e tij, uli armët. Kjo u parapri nga një votim i papritur në parlamentin britanik. Kjo ishte hera e parë në dyqind vjet që parlamenti britanik hodhi poshtë një propozim për të filluar një luftë.
Cilado qoftë arsyeja, pas këtij incidenti të çuditshëm, kryetari Obama e ndali turrin e tij, uli armët. Kjo u parapri nga një votim i papritur në parlamentin britanik. Kjo ishte hera e parë në dyqind vjet që parlamenti britanik hodhi poshtë një propozim për të filluar një luftë.
Pas votimit britanik, kryetari Obama vendosi ta hudhë pataten e nxehtë në Kongres. Kongresi nuk dëshiron luftën me pasoja të paparashikueshme. Obama u përpoq të kërcënojë Putinin në takimin e G-20-tës në Shën Petersburg dhe të dështoi. Propozimi rus për të hequr armatimet kimike siriane u lejua që kryetarit Obama t’i shpëtohet fytyra. Kjo ishte një fatkeqësi për supremacinë amerikane, për hegjemoninë e saj jashtëzakonshme.
Më pas, gjërat filluan të zbulohen shpejt. Kryetari amerikan ka pasur një bisedë me presidentin e ri të Iranit, që e hidhërojë Tel Avivin. Kryengritësi e Ushtrisë Siriane vendosën për të biseduar me Assadin, pas dy viteve luftë me te, dhe delegacioni i tyre arriti në Damask, duke i lënë ekstremistët islamikë duarthatë. Katari, përkrahësi i tyre, po falimenton tepër i tendosur. Mbyllja e qeverisë për mos pagimin e borxhit të tyre për amerikanët është diçka me të vërtetë shqetësuese. Ditët e dollarit si monedhë rezervë botërore janë të numëruara, mund të jetë fundi i hegjemonisë amerikane.
Lufta e Tretë Botërore, pothuajse, ka ndodhur siç dëshironin bankierët. Ata kanë shumë borxhe, duke përfshirë borxhet e jashtme të të SHBA. Nëse Tomahawks-ët kishin fluturuar, bankierët do të madhëronin Forcat Ajrore, borxhi i tyre do të mohohej. Miliona njerëz do të vdesin, por miliarda dollarë do të jetë të sigurt në JP Morgan dhe Goldman Sachs .
Më pas, gjërat filluan të zbulohen shpejt. Kryetari amerikan ka pasur një bisedë me presidentin e ri të Iranit, që e hidhërojë Tel Avivin. Kryengritësi e Ushtrisë Siriane vendosën për të biseduar me Assadin, pas dy viteve luftë me te, dhe delegacioni i tyre arriti në Damask, duke i lënë ekstremistët islamikë duarthatë. Katari, përkrahësi i tyre, po falimenton tepër i tendosur. Mbyllja e qeverisë për mos pagimin e borxhit të tyre për amerikanët është diçka me të vërtetë shqetësuese. Ditët e dollarit si monedhë rezervë botërore janë të numëruara, mund të jetë fundi i hegjemonisë amerikane.
Lufta e Tretë Botërore, pothuajse, ka ndodhur siç dëshironin bankierët. Ata kanë shumë borxhe, duke përfshirë borxhet e jashtme të të SHBA. Nëse Tomahawks-ët kishin fluturuar, bankierët do të madhëronin Forcat Ajrore, borxhi i tyre do të mohohej. Miliona njerëz do të vdesin, por miliarda dollarë do të jetë të sigurt në JP Morgan dhe Goldman Sachs .
E ardhja e afërt është ngopur me të keqen, por nuk është fatale . SHBA do të humbasin të drejtat e veta, si një burim i të ardhurave. Dollari amerikan do të pushojë për të shërbyer si monedhë rezervë botërore edhe pse ajo do të mbetet valutë në Amerikën e Veriut. Pjesët e tjera të botës do të përdorin euron, juanin, rublën, dinarin. Shpenzimet ushtarake amerikane, normalisht, do të shkurtohen, si edhe bazat jashtë shtetit do të pakësohen. Askush nuk dëshiron për të shkuar pas Amerikës. Në SHBA do të ketë punë për bankierët si roje burgu, madje edhe për politikanë.
Sa kam qëndruar në Moskë gjatë krizës, i kam vërejtur këto zhvillime, kështu janë parë nga rusët. Putini dhe Rusia kanë qenë nën presion të vazhdueshëm, të vështirë për shumë kohë.
SHBA ka mbështetur dhe subvencionuar opozitën liberale dhe nacionaliste të Rusisë ; zgjedhjet nacionale në Rusi u prezantuan si një mashtrim i madh. Qeveria ruse u delegjitimua në një farë mase.
*Akti Magnitsky, autorizuar nga Kongresit Amerikan, autoritetet amerikane dëshironin të arrestojnë dhe të konfiskojnë asetet e ndonjë rusi, pa një vendim gjykatë.
Disa asete shtetërore ruse u kapën në Qipro, ku bankat ishin në telashe.
SHBA e inkurajojë Gej Paraden në Moskë, në mënyrë për të promovuar imazhin e Putinit si diktator, armik i lirisë dhe Gej - ve.
Mbështetja ruse për Sirinë është kritikuar, është përqeshur dhe është prezentuar si një akt brutal kundër lirisë. Në të njëjtën kohë, ekspertët e medias perëndimore kanë shprehur bindjen se Rusia do të heqë dorë nga Siria.
Siç kam shkruar më parë, Rusia nuk kishte ndërmend të dorëzojë Sirinë, dhe këtë për një numër arsyesh të mira: Siria është një aleat, të krishterët orthodhoksë sirianë i kanë besuar Rusinë; në pikëpamje gjeo-politike lufta është duke u zhvilluar shumë pranë kufijve rusë. Rusët mendonin se vendime të tilla të rëndësishme duhet të merren nga komuniteti ndërkombëtar, që do të thotë nga Këshilli i Sigurimit. Ata nuk e vlerësojnë rolin SHBA-ve si arbitër botërorë.
Në vitin 1990, Rusia ishte shumë e dobët dhe nuk mund të ishte efektive, por ata nuk ndjenë hidhërimin, kur Jugosllavia u bombardua dhe trupat e NATO-s u zhvendosën në drejtim të lindjes, ku thyen premtimin SHBA-ve dhënë Gorbaçovit. Tragjedia libiane ishte një tjetër pikë vendimtare, ku vendi u bombardua nga NATO-ja dhe përfundimisht u shpërbë. Një nga e shtetet më të begatshëm afrikane, Libia u shndërrua në më të mjerueshmet. Prania ruse në Libi ishte mjaft e kufizuar, por Rusia humbi disa investime atje. Rusia abstenoi në votimin për Libinë, pasi presidenti i atëhershëm rus, Dmitri Medvedev i cili besonte në lojën me Perëndimin. Kurse tani, në asnjë mënyrë nuk është i gatshëm Putini të braktisë Sirinë për fatin e njëjtë.
Rebelimi rus kundër hegjemonisë amerikane filloi në qershor, kur fluturimi i Aeroflotit nga Pekini në Moskë. Amerikanët shtypën çdo buton që ata mendonin se mund ta rimarrin atë përsëri. Ata aktivizojnë spektrin e plotë të agjentëve të tyre në Rusi. Vetëm disa zëra, i bënë thirrje Rusisë që të sigurojnë Snowden-n me strehë të sigurt. Megjithë presionin e SHBA-ve , Snowden-it iu dha azili, strehimi.
Hapi tjetër ishte përshkallëzimi sirian. Unë nuk dua të hyj në detaje të sulmit kimik të dyshuar. Në pikëpamjen ruse, nuk ishte dhe nuk mund të jetë e arsyeshme për SHBA për të vepruar në mënyrë të një anshme në Siri apo diku tjetër. Në një mënyrë, rusët kanë restauruar ligjin e kombeve në vendin e vet të nderuar. Bota është bërë një vend më i mirë dhe më i sigurt.
Asnjë nga këto zhvillime nuk mund të bëheshin pa mbështetjen e Kinës. Gjigandin aziatik Rusia e konsideron si “Motër” e saj. Kinezët, në rrugën e tyre të qetë dhe pa pretendime, kanë luajtur rol së bashku me Putinin. Ata e bartën Snowden-in në Moskë. Ata vënë veton anti - siriane në Këshilin e Sigurimit të OKB , dhe i dërgoi luftanijet e tyre në Detin Mesdhe.
Kisha ishte përkrahëse e përpjekjeve të Putinit, jo vetëmKisha Ruse , por dy kishat, kisha katolike dhe kisha ortodokse të cilat ishin bashkuar në kundërshtimin e tyre ndaj fushatës së SHBA-ve për përkrahjen e rebelëve që masakronin të krishterët. Papa bëri thirrje për Putinin, e quajti mbrojtësin e Kishës ; kështu bënë kishat e Jeruzalemit dhe në Antioki . Papa, pothuajse, ka kërcënuar për të shkishëruar Hollande-n, presidentin francez. Pra, Putin ka gëzuar mbështetjen dhe bekimin e patriarkëve ortodoksë dhe të Papës: bekim i tillë i dyfishtë është një rast i jashtëzakonisht i rrallë.
Ka pasur momente shumë emocionuese në ngjarjet siriane, të mjaftueshme për të mbushur vëllime. Një përpjekje e hershme për të mposhtur Putinin në takimin e G8-ës në Irlandë, ishte njëra prej tyre. Putini ishte gati për t'u takuar me frontin e bashkuar të Perëndimit, por ai arriti të kthente disa prej tyre në anën e tij, dhe ai mbolli farën e dyshimit në zemrat e të tjerëve, duke i kujtuar atyre se kend po përkrahin, kryengritësit që hanë zemra të njërëzve të mbytur.
Sa kam qëndruar në Moskë gjatë krizës, i kam vërejtur këto zhvillime, kështu janë parë nga rusët. Putini dhe Rusia kanë qenë nën presion të vazhdueshëm, të vështirë për shumë kohë.
SHBA ka mbështetur dhe subvencionuar opozitën liberale dhe nacionaliste të Rusisë ; zgjedhjet nacionale në Rusi u prezantuan si një mashtrim i madh. Qeveria ruse u delegjitimua në një farë mase.
*Akti Magnitsky, autorizuar nga Kongresit Amerikan, autoritetet amerikane dëshironin të arrestojnë dhe të konfiskojnë asetet e ndonjë rusi, pa një vendim gjykatë.
Disa asete shtetërore ruse u kapën në Qipro, ku bankat ishin në telashe.
SHBA e inkurajojë Gej Paraden në Moskë, në mënyrë për të promovuar imazhin e Putinit si diktator, armik i lirisë dhe Gej - ve.
Mbështetja ruse për Sirinë është kritikuar, është përqeshur dhe është prezentuar si një akt brutal kundër lirisë. Në të njëjtën kohë, ekspertët e medias perëndimore kanë shprehur bindjen se Rusia do të heqë dorë nga Siria.
Siç kam shkruar më parë, Rusia nuk kishte ndërmend të dorëzojë Sirinë, dhe këtë për një numër arsyesh të mira: Siria është një aleat, të krishterët orthodhoksë sirianë i kanë besuar Rusinë; në pikëpamje gjeo-politike lufta është duke u zhvilluar shumë pranë kufijve rusë. Rusët mendonin se vendime të tilla të rëndësishme duhet të merren nga komuniteti ndërkombëtar, që do të thotë nga Këshilli i Sigurimit. Ata nuk e vlerësojnë rolin SHBA-ve si arbitër botërorë.
Në vitin 1990, Rusia ishte shumë e dobët dhe nuk mund të ishte efektive, por ata nuk ndjenë hidhërimin, kur Jugosllavia u bombardua dhe trupat e NATO-s u zhvendosën në drejtim të lindjes, ku thyen premtimin SHBA-ve dhënë Gorbaçovit. Tragjedia libiane ishte një tjetër pikë vendimtare, ku vendi u bombardua nga NATO-ja dhe përfundimisht u shpërbë. Një nga e shtetet më të begatshëm afrikane, Libia u shndërrua në më të mjerueshmet. Prania ruse në Libi ishte mjaft e kufizuar, por Rusia humbi disa investime atje. Rusia abstenoi në votimin për Libinë, pasi presidenti i atëhershëm rus, Dmitri Medvedev i cili besonte në lojën me Perëndimin. Kurse tani, në asnjë mënyrë nuk është i gatshëm Putini të braktisë Sirinë për fatin e njëjtë.
Rebelimi rus kundër hegjemonisë amerikane filloi në qershor, kur fluturimi i Aeroflotit nga Pekini në Moskë. Amerikanët shtypën çdo buton që ata mendonin se mund ta rimarrin atë përsëri. Ata aktivizojnë spektrin e plotë të agjentëve të tyre në Rusi. Vetëm disa zëra, i bënë thirrje Rusisë që të sigurojnë Snowden-n me strehë të sigurt. Megjithë presionin e SHBA-ve , Snowden-it iu dha azili, strehimi.
Hapi tjetër ishte përshkallëzimi sirian. Unë nuk dua të hyj në detaje të sulmit kimik të dyshuar. Në pikëpamjen ruse, nuk ishte dhe nuk mund të jetë e arsyeshme për SHBA për të vepruar në mënyrë të një anshme në Siri apo diku tjetër. Në një mënyrë, rusët kanë restauruar ligjin e kombeve në vendin e vet të nderuar. Bota është bërë një vend më i mirë dhe më i sigurt.
Asnjë nga këto zhvillime nuk mund të bëheshin pa mbështetjen e Kinës. Gjigandin aziatik Rusia e konsideron si “Motër” e saj. Kinezët, në rrugën e tyre të qetë dhe pa pretendime, kanë luajtur rol së bashku me Putinin. Ata e bartën Snowden-in në Moskë. Ata vënë veton anti - siriane në Këshilin e Sigurimit të OKB , dhe i dërgoi luftanijet e tyre në Detin Mesdhe.
Kisha ishte përkrahëse e përpjekjeve të Putinit, jo vetëmKisha Ruse , por dy kishat, kisha katolike dhe kisha ortodokse të cilat ishin bashkuar në kundërshtimin e tyre ndaj fushatës së SHBA-ve për përkrahjen e rebelëve që masakronin të krishterët. Papa bëri thirrje për Putinin, e quajti mbrojtësin e Kishës ; kështu bënë kishat e Jeruzalemit dhe në Antioki . Papa, pothuajse, ka kërcënuar për të shkishëruar Hollande-n, presidentin francez. Pra, Putin ka gëzuar mbështetjen dhe bekimin e patriarkëve ortodoksë dhe të Papës: bekim i tillë i dyfishtë është një rast i jashtëzakonisht i rrallë.
Ka pasur momente shumë emocionuese në ngjarjet siriane, të mjaftueshme për të mbushur vëllime. Një përpjekje e hershme për të mposhtur Putinin në takimin e G8-ës në Irlandë, ishte njëra prej tyre. Putini ishte gati për t'u takuar me frontin e bashkuar të Perëndimit, por ai arriti të kthente disa prej tyre në anën e tij, dhe ai mbolli farën e dyshimit në zemrat e të tjerëve, duke i kujtuar atyre se kend po përkrahin, kryengritësit që hanë zemra të njërëzve të mbytur.
Propozimi për të eliminuar armët kimike siriane u prezantua rezoluta e Këshillit të Sigurimit të OKB për të bllokuar mundësinë e sulmit mbi Sirinë, nën mbulesën e Kapitullit Shtatë. Mrekullisht, rusët fituan, në fitore e fuqshme kundër luftës. Përndryshe, alternativa ishte e tmerrshme: Siria do të shkatërrohej si Libia, kurse më vonë, sulmi izraelito -amerikan mbi Iranin ishte e pashmangshëm, kështu, krishterimi Oriental do të humbaste djepin e saj; Evropa do të përmbytej nga miliona refugjatë; Rusia do të dukej e parëndësishme.
Rusia do të kthehet aty ku ishte në vitin 1999, kur Clintoni bombardojë Beogradin.
Putini është një njeri që u rrit nga një hendek dhe u ngritë shumë lartë, ai ushqen aftësinë për të folur sinqerisht me njerëz nga të gjitha sferat e jetës. Diskutim i tij me Frank-un, mund të jetë brutale, kur ai u përgjigj një gazetari francez në lidhje me trajtimin e separatistëve çeçenë, e tha:
Ekstremistët myslimanë ( takfircat ) janë armiq të krishterëve , të ateistëve, dhe madje edhe të myslimanëve, sepse ata besojnë se Islami tradicional është armiqësor ndaj qëllimeve që ata i mendojnë. Dhe në qoftë se ju dëshironi të bëhet një islam radikal islamik, unë ju ftojnë për në Moskë. Ne jemi një shtet multi- fetar, dhe ne kemi ekspertë të cilët mund të bëjë atë. Dhe unë do t’i këshillojë ata për të kryer këtë operacion në një mënyrë të tillë që asgjë nuk do të rritet në atë vend përsëri .
Një shembull tjetër i bisedës së tij të sinqertë dhënë në Valdai është kur ai u përgjigj Bridget Kendall-it të BBC-së . Ajo e pyeti:
Putini është një njeri që u rrit nga një hendek dhe u ngritë shumë lartë, ai ushqen aftësinë për të folur sinqerisht me njerëz nga të gjitha sferat e jetës. Diskutim i tij me Frank-un, mund të jetë brutale, kur ai u përgjigj një gazetari francez në lidhje me trajtimin e separatistëve çeçenë, e tha:
Ekstremistët myslimanë ( takfircat ) janë armiq të krishterëve , të ateistëve, dhe madje edhe të myslimanëve, sepse ata besojnë se Islami tradicional është armiqësor ndaj qëllimeve që ata i mendojnë. Dhe në qoftë se ju dëshironi të bëhet një islam radikal islamik, unë ju ftojnë për në Moskë. Ne jemi një shtet multi- fetar, dhe ne kemi ekspertë të cilët mund të bëjë atë. Dhe unë do t’i këshillojë ata për të kryer këtë operacion në një mënyrë të tillë që asgjë nuk do të rritet në atë vend përsëri .
Një shembull tjetër i bisedës së tij të sinqertë dhënë në Valdai është kur ai u përgjigj Bridget Kendall-it të BBC-së . Ajo e pyeti:
“Kërcënimi i sulmeve ushtarake amerikane, në fakt, ka një rol shumë të dobishëm për Sirinë, për të rënë dakord që armët kimike të vendosën nën kontroll?
Putin u përgjigj:
Putin u përgjigj:
“ Siria mori vetem armë kimike, si një alternativë ndaj arsenalit bërthamor të Izraelit . Ajo bëri thirrje për çarmatimin e Izraelit dhe thirret jo në emrin e Mardoke Vanunu, si një shembull i një shkencëtari izraelit i cili kundërshton armët bërthamore. ( Intervista ime me Vanunu-n është botuar në një të gazetë të madhe, të përditshme ruse.”
Putini u përpoq për të folur sinqerisht me Obamën. Ne e dimë këtë nga bisedimet e regjistruara. Putini e pyeti:
Putini u përpoq për të folur sinqerisht me Obamën. Ne e dimë këtë nga bisedimet e regjistruara. Putini e pyeti:
Çfarë është pika juaj në Siri ?
Obama u përgjigj:
“Unë jam i shqetësuar se regjimi i Asad nuk respekton të drejtat e njeriut. Putin u shqetësue nga hipokrizia absolute e kësaj përgjigjeje.
Si pasojë, Obama u bëri thirrje njerëzve të botës në emër të përjashtimit amerikan. Politika e Shteteve të Bashkuara është çfarë e bën Amerikën të ndryshme. Kjo është ajo që na bën të jashtëzakonshëm , tha ai.
Si pasojë, Obama u bëri thirrje njerëzve të botës në emër të përjashtimit amerikan. Politika e Shteteve të Bashkuara është çfarë e bën Amerikën të ndryshme. Kjo është ajo që na bën të jashtëzakonshëm , tha ai.
Putin u përgjigj :
Kjo është jashtëzakonisht e rrezikshme për të inkurajuar njerëzit që të shohin veten si të jashtëzakonshëm. Ne jemi të gjithë të ndryshëm, por kur ne kërkojmë bekimet e Zotit, ne nuk duhet të harrojmë se Zoti na ka krijuar të barabartë.
Unë e kam shpjeguar në gjatësi diku tjetër, se SHBA-ja është e ndërtuar mbi teologjinë e përjashtimit çifut, të qenurit i zgjedhur . Kjo e ka vendin në Dhiatën e Vjetër. Kjo është arsyeja më e thellë për SHBA dhe marrëdhënie e veçanta me Izraelin. Evropa po kalon nëpër një fazë të apostazisë dhe refuzimin e Krishtit, kurse Rusia mbetet thellësisht e krishterë. Kishat e saj janë plotë, ata bekojnë për Krishtlindje dhe bekimet e Pashkëve , në vend të stinëve neutrale. Rusia është një vend i Dhjatës së Re. Dhe refuzimi i ekspansionalizmit , i është parim themelor i krishterimit.
Për këtë arsye, ndërsa çifutët e organizuar në SHBA mbështetën luftën, dënuan Assadin, dhe bëri thirrje për ndërhyrjen amerikane, komuniteti hebre i Rusisë, me shumicë, të pasur dhe me ndikim, nuk i kanë përkrahur rebelët sirianë, por përkrahën përpjekjet e Putinit për të ruajtur paqen në Siri. Duket se vendet që udhëhiqen nga një kishë me themele të forta janë të imunizuara nga ndikimi përçarës i lobeve, ndërsa vendet pa një kishë të tillë – si SHBA- ose Franca janë nën ndikime të tilla dhe ato miratojë si normë ndërhyrjejen e paligjshme.
Hegjemonia amerikane është në rënie, ne e parashikojmë një të ardhme të pasigurtë. Gjigandi, Ushtria Amerikane ende mund të bëjë kërdi ; kafsha e plagosur është më e rrezikshme. Amerikanët duhet ta dëgjojnë Senatorin Ron Paul, i cili thërret që të heqën bazat jashtë shtetit dhe të shkurtohen shpenzimet ushtarake. Normat e së drejtës ndërkombëtare dhe sovraniteti i të gjitha shteteve duhet respektuar. Kjo nuk është e lehtë, por ne kemi biseduar tashmë te Kepi dhe fitoi Shpresa e Mirë.
Unë e kam shpjeguar në gjatësi diku tjetër, se SHBA-ja është e ndërtuar mbi teologjinë e përjashtimit çifut, të qenurit i zgjedhur . Kjo e ka vendin në Dhiatën e Vjetër. Kjo është arsyeja më e thellë për SHBA dhe marrëdhënie e veçanta me Izraelin. Evropa po kalon nëpër një fazë të apostazisë dhe refuzimin e Krishtit, kurse Rusia mbetet thellësisht e krishterë. Kishat e saj janë plotë, ata bekojnë për Krishtlindje dhe bekimet e Pashkëve , në vend të stinëve neutrale. Rusia është një vend i Dhjatës së Re. Dhe refuzimi i ekspansionalizmit , i është parim themelor i krishterimit.
Për këtë arsye, ndërsa çifutët e organizuar në SHBA mbështetën luftën, dënuan Assadin, dhe bëri thirrje për ndërhyrjen amerikane, komuniteti hebre i Rusisë, me shumicë, të pasur dhe me ndikim, nuk i kanë përkrahur rebelët sirianë, por përkrahën përpjekjet e Putinit për të ruajtur paqen në Siri. Duket se vendet që udhëhiqen nga një kishë me themele të forta janë të imunizuara nga ndikimi përçarës i lobeve, ndërsa vendet pa një kishë të tillë – si SHBA- ose Franca janë nën ndikime të tilla dhe ato miratojë si normë ndërhyrjejen e paligjshme.
Hegjemonia amerikane është në rënie, ne e parashikojmë një të ardhme të pasigurtë. Gjigandi, Ushtria Amerikane ende mund të bëjë kërdi ; kafsha e plagosur është më e rrezikshme. Amerikanët duhet ta dëgjojnë Senatorin Ron Paul, i cili thërret që të heqën bazat jashtë shtetit dhe të shkurtohen shpenzimet ushtarake. Normat e së drejtës ndërkombëtare dhe sovraniteti i të gjitha shteteve duhet respektuar. Kjo nuk është e lehtë, por ne kemi biseduar tashmë te Kepi dhe fitoi Shpresa e Mirë.
