Amerikan,  President dhe Prodhues Bashkë-Ekzekutiv i Fondacionit të Unitetit Prodhues.

Një amerikan laik i lindur në Cincinnati, Ohio nga një nënë e krishterë dhe një baba hebre, Wolfe e pranoi fenë Islame në moshen 40 vjeç dhe ka qenë një lektor i shpeshtë për çështjet islamike në universitete në të gjithë Shtetet e Bashkuara duke përfshirë Harvard, Georgetown, Stanford, SUNY Buffalo dhe Princeton . Ai ka një diplomë  nga Universiteti Wesleyan.

Më poshtë është teksti i plotë i intervistës:

IQNA: Ju jeni konvertuar në Islam dhe keni shkruar libra mbi këtë temë. Cila ishte arsyeja juaj për t'u bërë musliman, duke qenë se jeni nga një familje laike?

Wolfe: Unë u bëra musliman në fillim të të 40-ave. Kur lexova për bashkësinë e vogël të njerëzve në Mekë, të cilët u bënë myslimanë për të gjetur një mënyrë më të mirë të jetës, ndjeva një farë farefisnie me ta përgjatë shekujve. Unë nuk kam asnjë argument ose dallim me të krishterët, hebrenjtë ose ndonjë popull nga ndonjë fe tjetër, por për mua Islami ishte i përsosur. Më foli. Më ndihmoi të jem një person më i mirë, (Insh’Allah.)

IQNA: Ju keni shkruar një libër të rëndësishëm për haxhin nga një perspektivë amerikane. Çfarë ju tërhoqi më shumë gjatë Haxhit?

Wolfe: Kryerja e Haxhit me tre milion njerëz nga e gjithë bota, në një vend në të njëjtën kohë, duke u lutur së bashku, duke ngrënë së bashku, duke kryer ritet së bashku, e gjithë kjo kishte një forcë të fuqishme integruese për mua. Ai solli të gjithë elementët e të qënit musliman së bashku për mua, personalisht dhe bashkarisht. Unë isha si një tortë e pjekur, dhe Meka ishte si furra që bashkonte të gjithë përbërësit së bashku. El-Hamdulilah.

IQNA: Çfarë mendoni se i çon disa myslimanë drejt grupeve ekstremiste si Daesh (ISIL ose ISIS) dhe si mund të parandalohet kjo?

Wolfe: Shumica e njerëzve bashkohen në grupe ekstremiste për shkak të një zhgënjimi personal, sepse ndihen të pafuqishëm dhe të padrejtuar nga të drejtat. Kjo i bën ata të prekshëm nga të menduarit e përzier dhe nga ndjenjat e hakmarrjes. Eshtë e lehtë, kur ndihesh i tillë, të jesh i gabuar nga rekrutuesit ekstremistë.

IQNA: Cila është pikëpamja e shoqërisë për myslimanët në Amerikë dhe me cilat sfida përballen myslimanët?

Wolfe: Myslimanët në Amerikë e kanë shumë të lehtë. Qeveria dhe kritikët e Islamit sigurisht që na sjellin telashe herë pas here, por në përgjithësi ne mund ta jetojmë jetën tonë siç na pëlqen dhe shumë fe të ndryshme kanë lulëzuar këtu për qindra vjet. Njerëzit janë mësuar me idenë. Shumica e amerikanëve që njoh, megjithëse mund të mos e kuptojnë shumë mirë Islamin, janë fqinjë të mirë. Unë nuk u bëra musliman për të bindur njerëzit e tjerë se Islami është më i mirë se fetë e tjera. U bëra musliman për të ndihmuar shpirtin tim.

IQNA: Si e shihni të ardhmen e Islamit dhe myslimanëve në SH.B.A.?

Wolfe: Unë mendoj se Islami tashmë është duke qenë i suksesshëm këtu. Ka mijëra xhami, 10% e mjekëve amerikanë (50,000 njerëz) janë myslimanë. Ka shumë mundësi për të përmirësuar jetën tuaj këtu, nëse doni të bëni përpjekje. Disa njerëz duan që gjithçka të jetë perfekte, para se të fillojnë. Kjo është një recetë për dështim.  

IQNA: A mund të na flisni për librin tuaj të ri?

Wolfe: Unë jam duke shkruar një libër rreth imigracionit. Quhet Populli i Nënës sime. Libri ka të bëjë pjesërisht me historinë e familjes sime. Stërgjyshi im i tetë erdhi në Amerikë katërqind vjet më parë, më 1635, nga Anglia. Kjo ishte 150 vjet para fillimit të Shteteve të Bashkuara. Ai erdhi këtu duke ikur nga një depresion dhe përndjekje fetare. Disa vjet më vonë, Anglia pati një luftë të tmerrshme civile. Ai nuk mund të ishte kthyer në shtëpi nëse do ta kishte dashur.

Gjyshi im erdhi në Amerikë për një jetë më të mirë. Ai ndihmoi në ndërtimin e disa prej shtëpive të para në "New England" në atë që tani është bregu lindor amerikan.

Në fillim, ai dhe familja e tij u mirëpritën dhe iu dha tokë, dhe ata përparuan. Por kolonia që ata ndihmuan të vendoseshin kishte një qeveri të ngurtë. Pas shtatë vjetësh, gjyshi im dhe familja e tij u dëbuan nga qyteti që kishin ndihmuar në ndërtimin, u dëbuan pak a shumë, sepse nuk kishin pikërisht të njëjtat pikëpamje me grupin e vogël të njerëzve që qeverisnin vendin. Ata arritën të vazhdonin gjithsesi, dhe një nga djemtë e tyre kishte fëmijë, dhe familja e nënës sime mbijetoi dhe vazhdoi.

Kjo u ndodhi shumë amerikanëve të hershëm. Unë dua ta tregoj këtë histori në sfondin e imigracionit në Amerikë sot, në një botë ku dhjetëra miliona njerëz, kryesisht familje, po largohen nga persekutimi, lufta civile, luftërat e bandave, kartelet e drogës dhe kaosi i shteteve të dështuara. Amerika është një vend unik në dy aspekte: së pari, popullsia e saj përbëhet kryesisht nga njerëz nga vende të tjera anembanë botës. Së dyti, ligjet e vendit supozohet se favorizojnë si emigrantët ashtu edhe njerëzit që jetojnë tashmë këtu, dhe veçanërisht klasën e mesme. Pothuajse të gjithë këtu ishin një emigrant dikur, por njerëzit harrojnë shpejt. Unë dua të shkruaj një libër për t'i kujtuar ata se emigrantët janë shumë si njerëzit që tashmë jetojnë këtu.

Më uroni shëndet dhe kohën për të shkruar këtë libër, Inshallah! Unë shkruaj shumë ngadalë, nuk jam më një i ri dhe duhet të bëj shumë hulumtime për ta rregulluar historinë.

Intervistë nga Mohammad Hassan Goodarzi