Ky muaj shënon 40 vjet luftë/xhihad të Iranit kundër pothuajse të gjithë botës që prej themelimit të rendit aktual. Strukturat që kontrollojnë pushtetin në mbërë botën nuk tregojnë asnjë lloj tolerance kundrejt myslimanëve që përdorin të drejtën e tyre për të marrëvendimet e tyre ideologjike në lidhje të ardhmen politike të vendeve të tyre. Kjo gjëështë e vërtetueshmeedhe përsa i përket faktit që udhëheqësit dhe pushtetarët të cilët vazhdojnë të sundojnë kundër vullnetit të populjve të tyre vzhdojnë të qëndrojnë në këto poste. Po ashtu, kjo gjëtregohet edhe nga luftërat që kanë shpërthyer në gjithëhartën e përbërë nga myslimanët të cila nuk zvillohen për asnjë arsye tjetër veç faktit se popujt që dëshirojnë një mënyrë islame të jetës së tyre dhe nuk preferojnë një stil jetese: ateistësh, materialistësh, laikësh dhe inferioriteti ndaj fuqive botërore.

Thënë në mënyrë më të përrgjithshme ajo që ata duanështë të vendosin se cilët do të jenë vendimmarrësit e myslimanëve. Dhe i vetmi vend në të gjithë botën ku vetë populli i atij vendi ishte në gjendje të prodhonte një qeverisje të saj islamike është Irani. Dhe që nga ajo që ndodhi 39 vjet më par,ë elitat në pushtet duke filluar nga Amerika deri në Arabinë Saudite, natyrisht, pa lënë mënjanë as izraelitët kanë qenë duke punuar  në mënyrë të vazhdueshme për të prishur këtë histori të suksesshme islame në Iranin islamik.

Le të marrim një rrugëtim drejt së kujtesës dhe ta përkujtojmë. Shteti Islamik në Iran ishte ende një foshnjë në fillesat e tij, megjithatë qoftë diktatorët “e zgjedhurë” qoftë tiranët e trashëguar të botës nuk e kishin aspak problem të përpiqeshin tëvrisnin këtë fëmijë të vogël në djep. Këto dy palë nisën së bashku një luftë të përgjakshme dhe të rëndë tetëvjeçare kundër bijve të guximshëm të asaj qeverie të sapolindur në Iran. Megjithatë,ndryshe ngase ata e kishin parashikuarë, këto tetë vjet e imunizuan atë republikë shumë të re islame dhe arritën të krijonin bindjen e tyre se nuk duhet të kishin besim kurrësesise nga Uashingtoni, Riad, dhe administruesit e tyre sionist mund të shhfaqnin vullnetin e mirë ndaj tyre.

Pastaj,shoqëria e imperialistëve (të udhëhequrë nga regjimet republikane dhe demokratike të Uashingtonit), izraelitët (tëqeverisurq nga Partia Popullore Zioniste dhe Partia Likud) dhe hipokritët e tjerë (me regjimet e tyre fisnore) ndryshuan taktikat e tyre në lidhje me këtë çështje. Gjatë viteve 1990 dhe deri në 11 shtator ata u përpoqën të cenonin ekonomikisht Iranin islamik. Pasi arritën të dilnin në konkluzionin se as kjo strategji nuk do të funksiononte, këta keqbërës të klasave elitarekrijuan një strategji të re dhe u shfaqën me atë që me siguri është vepra që reflekton djallëzinë më të madhe tëtë gjitha kohërave: ta vendosën tëkthejnë botën kundër Islamit dhe myslimanëve dhe t'i kthejnë muslimanët kundër njëri-tjetrit. Kjo është arsyeja se përse myslimanët dhe gjithë bota ende po vuajnëtronditjen dhe vuajtjen që shkaktoi 11 shtatori.

Janë bërë shumë analiza dhe ekzistojnë shumë këndvështrime të ndryshmenë lidhje mengjarjet e 11 shtatorit. Njëri prej tyre është se figurat dhe luftëtarët që shkaktuan sulmet e 11 shtatorit janë zhdukur plotësisht. Ata nuk gjenden askund as në vlaët radiofonike, as televizive, as në media, apo në ndonjë format tjetër të aksesueshëm përpublikun e gjërë. Duket sikur ata të jenë të vdekur prej kohësh tashmë. Kjo, në vetvete flet vëllime rreth atij krimi historik dhe universal që ndodhi. Pavarësisht çdo këndvështrimi, periudha pas ngjarjeve të 11 shtatorit është shndërruar në një muaj mjalti politik mes sundimtarëve fisnorë ekstremistë të Arabisë Saudite dhe sunduesve racistë në Izrael pas martesës së tyre strategjike gjithnjë e më të ngushtëmes Riadit dhe Tel Avivit të përplotësuarë nga Amerika e Trumpit. Kjo mund të duket të jetë një tjetër prej atyre aranzhimeve të pjesshme dhe pandikueshmëri në rangun e përgjithshme, por në të vërtetë nuk është ashtu. Kjo bashkëjetesë e përditshme bashkëkohore saudite-izraelite ka qenë gjithmonë aty, por deri më tani mbahej e fshehtë prapa dyerve të mbyllura. U deshën katër dekada të një lidershipi të pavarur dhe tërësisht islamik në Iran që t'i demonstrojë myslimanëve se por edhe jo-myslimanëve dhe hipokritëve që këto palë po punojnë krah për krah, dhe botës se klasa e interesave të korporatave është trans-hebraike, trans-kristiane dhe trans-islamike; me fjalë të tjera sundimtarët në Tel Aviv, Uashington dhe Rijad (së bashku me të tjerët nga lloji i tyre) janë një vëllazëri e përbashkët e tiranëve: përkatësia e tyre hebraike, e krishterë dhe islamike ka për qëllim të mashtrojë hebrenjtë naivë, të krishterët naive dhe myslimanët naivë.

Revolucioni Islamik dhe Republika Islamike në Iran me anë të luftës së saj gjeneruese për paqe, drejtësi dhe barazi kanë bërë të mundur që të gjithë ata që kanë një ndërgjegje të pastër dhe një mendje për të qënë të aftë të arsyetojnë të rrijnë të bëjnë dallimin mes Zionizmit dhe Judaizmit, imperializmit dhe krishtërimit dhe Arabisë Saudite dhe islamit. Vlen të përmendet këtu se Britania – njeriu i sëmurë i Evropës –e ka pasur dhe ende e ka dorën dinake të kontrollit në të treja sferat: Amerikën, Izraelin dhe Arabinë Saudite. Pas 40 vitesh parimore të mbushura me sakrificave, dëshmorët dhe dijetarët fetarë, civilët e panjohur dhe ushtarët e panjohur na kanë mësuar të tjerëve se ekzistojnë disa, edhe pse jo shumë, çifutë ortodoksë të cilët janë kundër zionizmit, pasi ka disa, ndoshta sërisht jo shumë, që e praktikojnë fenë e krishterëmegjithatëjanë kundër imperializmit, njësoj siç ekzistojnë edhe myslimanët të cilët jan të vetëdijshëm për fenë e tyrë dhe janë kundër regjimit saudit. Shtresat shumë të paqarta të politikës dhe shtresat shumë të vështira për t’u kapërcyer të tradicionalizmit janë dekonstruktuar nga lufta dhe sakrifica gjatë viteve të fundit të Revolucionit Epik Islamik

Mediat kryesore më të ndjekura në mënyrë të pavullnetshmeherë pas here trasmetojnë komente të ndryshme që konsistojnë në mundësinëse bota po riorganizohet edhe njëherë dhe se figura kryesore pas këtij ndryshimi në mbarë botën është Vladimir Putini i Rusisë. Vladimir Putin, një ish-funksionar i KGB-së tashmë jo më funksionale, në Rusi, trashëgoi një Bashkim Sovjetik që dështoi dhe me zgjuarsinë arriti paraprakisht në konkluzionin se imperializmi nuk ka të ardhme. Forcat gjithnjë e më shumënë rritje në botë janë vendet që kanë prejardhje ish-komuniste apo pragmatike të këtilla si Kina dhe Irani islamik. Kështu që ai u pozicionua brenda kësaj perspektive. Nuk ka asnjë ideologji që mund të konsiderohet ushqim për shpirtin dhe asnjë motivim ideologjik që vjen nga Rusia e Putinit. Thjesht thuhet, Putini rezulton të jetë një politikan i mençur, i cili e di se në cilin drejtim po fryjnë erërat politike.

Personi i cili është vërtet në krye të një të ardhme ideologjike është trashëgimtari i Imam Humeinit, udhëheqësi i luftës islamike për drejtësinë dhe shpresën e atyre që janë pa shpresë, Imam Hamene'i. Imam Hamene'i mund të shihte përtej atyre që servireshin nga rubrikat mëskicate përpunuara dhe anti-njerëzore të sionizmit satanik dhe të imperializmit djallëzor. Pyetini vetes këtë pyetje: pse elita masive e amarikanëve dhe zionistëve i ka dhënë hapësirëtë gjithë shërbimeve dhe komenteve kundër udhëheqësit të Republikës Islamike të Iranit? Pse nuk shprehin të njëjtat programe të mbushura me urrejtje kundër udhëheqësve në Rusi apo Kinë, pse nuk përdorin të njëjtën metodologji? Të dyja këto shtete kanë armë bërthamore dhe aftësi ekonomike që potencialisht mund ta sjellin imperializmin në gjunjë. Pse Koreja e Veriut është një yll në shtypin hebraik? Mendimi i thjeshtë se Irani Islamik është i aftë të zhvillojë teknologjinë bërthamore është në thelbin e konvergjencës të të gjitha politikanëve të dëmshme në kongresin amerikan, Knessetin izraelit dhe familjes sunduese saudite. Dhe fakti i mirënjohur se Rusia dhe Kina janë të dyja vende që kanë avancuar programet e tyre të armëve bërthamore dhe sistemet e tjera të armëve, nuk i shqetëson forcat e tjera aq sa mundësia e një Irani islamik që fiton teknologjinë bërthamore.

Atëherë, pse ndodh që Izraeli dhe SHBA-ja punojnë së bashku edhe me bashkëpunimine Arabisë për të qënëkundër udhëheqjes së Imam Hamene'it? Një gjë e këtillë ndodh sepse udhëheqja e tij e Republikës Islamike është në përputhje me parimet e përgjithshme tëdrejtësisë. Parë në një këndvështrim edhe më të gjërë, këto parime të drejtësisë kërkojnë çlirimin e Tokës së Shenjtë nga treshja e Zionizmit, imperializmit dhe klientelizmit arab (nifak dhe shirk). Nëse udhëheqja në Iranin Islamik do të heqë dorë nga strategjia e saj për çlirimin e Tokës së Shenjtë nga kolonizatorët e saj, menjëherë do të binte në hirin e armiqve të njerëzimit dhe do të bashkohej nëklasat drejtuese të biznesit të botës.

Një luftë e përmasave të këtilla që filloi 40 vjet më parë dhe që ka vazhduar për 39 vitetnë vazhdim, një luftë e vazhdueshme që ka fituar zemrat e myslimanëve të përkushtuar dhe njerëzve mbështetës të lirisë, drejtësisë dhe dinjitetit kërkon respektin, objektivitetin dhe admirimin tonë. Myslimanët që i përkasin lëvizjeve islamike duhet të jenë të parët që tregojnë një njohje të tillë dhe konfirmim të kauzës së drejtë të kësaj lufte. Megjithatë për fatin e keq, disa prej tyre janë të preukopuar duke u marrë me thashethemet nga Arabia Saudite dhe nga vendet e tjera të rajonit. Nga ajo që jemi në dijeni, nëse ndonjë nga këto lëvizje islamikedo t’i nënshtrohej të njëjtëve luftëra të cilat vërshojnë në të gjitha nivelet nga drejtime të shumëfishta, ata do të ishinshkatërruar ose do të ishin zhdukur pa lënë asnjë gjurmë. Mjafton të vëzhgoni vetëm lëvizjet islamike në Algjeri, Arabi, Egjipt, Libi, Marok, Siri, Tunizi dhe Jemen. Ajo që u quajt "Pranvera Arabe" na jep prova konkrete se ata nuk kanë qëndrueshmëri për të kuptuar dhe stabilitetet për të përballuar joshjen e atraksioneve financiare, as tërbimin e ndërhyrjeve ushtarake. Disa myslimanë që janë zotuar në Palestinë e kanë mësuar këtë në mënyrën të vështirëtë mundshme. Dhe ne lutemi dhe shpresojmë që ata me të vërtetë ta kenë marrë mësimin që duhet të kenë marrë nga këto ngjarje. Dhe nuk do të ketë mësim për të mësuar nëse nuk do të ishte për Revolucionin Islam dhe udhëheqjen e tij të aftë dhe urtësinë e Imam Hameneit.

Dhe Allahu i ndihmon ata që e ndihmojnë Atë...(Haxhxh:40).