Sejjid Abbas Musavi ishte një udhëheqës universal që theu barrierat e identitetit të tij dhe i kapërceu kufijtë gjeografikë me lëvizjen e rezistencës që ndërmori. Ky imazh i një lideri ndërkombëtar është një nga tiparet më të rëndësishme dhe gjithëpërfshirëse të fazës fillestare të Rezistencës Islame në Liban sot. Falë kësaj përfshirjeje, imazhi i Sejjid Musavi, liderit të parë të rezistencës, iu transmetua një lideri tjetër ndërkombëtar, Imad Mughniyeh, dhe prej tij te Qassem Soleimani, i cili u bë një figurë ndërkombëtare duke u zhvendosur midis fronteve libaneze, palestineze, siriane dhe irakiane. Kështu, Dëshmori Abbas Musavi, i cili shkonte e kthehej mes Pakistanit, Afganistanit dhe Iranit dhe iu bashkua çështjes palestineze, fitoi titullin e një udhëheqësi universal dhe martir të Umetit, duke mbajtur barrën e Umetit dhe duke kapërcyer kufijtë e kombeve.

Një lider i përkushtuar ndaj Palestinës...

“Prill 1968… Një grup militantësh të cilët u nisën nga Libani u përballën me forcat izraelite pushtuese dhe hynë në një konflikt të dhunshëm në Jordani. Ky konflikt në Jordani përfundoi me martirizimin e një të riu libanez të quajtur Halil Izzeddin al-Jamal”. Ky martirizim u bë hapi i parë i një fillimi të ri.

Al-Jamal është një nga të rinjtë e parë që ra dëshmor për Palestinën. Trupi i tij u dërgua nga Bejruti me një ceremoni madhështore funerale ku morën pjesë të gjitha sektet dhe identitetet etnike. Në mesin e atyre që morën pjesë në funeralin ishte një i ri 15-vjeçar i quajtur Abbas Ali Musavi. I riu Mousavi ishte shumë i interesuar për çështjen palestineze. Ai ndiqte të gjitha numrat e revistës palestineze “Revolucioni jonë” dhe i ruante fotografitë e botuara në revistë duke i varur në murin e dhomës së tij. Martirizimi i Khalil al-Jamal ishte gjithashtu një pikë kthese vendimtare në jetën e Musaviut. Kështu, ai hodhi hapin e tij të parë drejt të ardhmes drejtuese që e priste.

​Pas lamtumirës së fundit të Al-Jamal, Sejjid Abbas Musavi u kthye në qytetin Nabi Shit të luginës Baalbek të Libanit. Nga këtu ai shkoi në këmbë në rajonin an-Nabi Asbat me qëllim për të hyrë në rajonin al-Zebedani në territorin sirian.​ Ky ishte një nga kampet e para të stërvitjes ushtarake të krijuar nga Lëvizja Pushtuese. Nga ajo që Abu Musa, udhëheqësi palestinez i asaj periudhe, tha për Mousavin në intervistën e tij të fundit para vdekjes së tij, mësojmë se Sejjid Abbas Musavi filloi të hidhte hapat e parë të luftës së tij për çështjen palestineze në këtë kamp stërvitor.

Ndërsa Sejjid Musavi po bënte stërvitje ushtarake në radhët e lëvizjes Fatah për t'u bashkuar me grupet e armatosura palestineze, nga ana tjetër, babai i tij po udhëtonte nga një vend në tjetrin për të gjetur djalin e tij Abbasin, duke e kërkuar atë kudo.

Vendimi i Sejjid Abbas Musavi ishte që të ndiqte mësimet e Havza (medresesë) pa u larguar nga kauza palestineze. Ai iu bashkua Sejjid Musa el-Sadrit në qytetin Sur dhe mori mësime prej tij dhe përqafoi duart e tij. Prania e lëvizjes së Sejjid Musa al-Sadr në arenën libaneze dhe efektiviteti i saj si në politikë ashtu edhe në jetën e përditshme zuri rrënjë në karakterin e Sejjid Abbas Musavi. Më pas, Musavi vazhdoi studimet e tij me Sejid Muhamed Baqir al-Sadr në Najaf al-Ashraf.

Gjatë viteve të luftës në nivel lokal dhe në rrugën drejt luftës ndërkufitare, Palestina ka qenë gjithmonë tema kryesore që i bashkon, i vetmi drejtim i busullës së tyre dhe një adresë që bashkon lëvizjet islame. Kudo që shkonte Sejjid Abbas Musavi, Palestina vinte me të me praninë, dhikrin dhe hapat e tij. Kjo prani ishte një pasqyrim i besimit të Musavi në kauzën e popullit të tij.

Në vjeshtën e vitit 1991, Shtetet e Bashkuara dhe Bashkimi Sovjetik ftuan regjimin sionist dhe vendet arabe për të marrë pjesë në Konferencën e Madridit për të zgjidhur konfliktin midis dy palëve. Megjithëse Republika Islamike e Iranit e refuzoi këtë konferencë dhe ofroi organizimin e një konference kundërshtare që do të bashkonte grupet palestineze, ky qëndrim, i cili nuk mori mbështetje nga askush, mbeti pothuajse jetim. Dëshmori Abbas Musavi ishte si dinamoja kryesore e Konferencës së Teheranit.Ai punoi shumë për të zgjidhur konfliktet që po zgjeroheshin brenda Palestinës. Selia e tij në kryeqytetin iranian u shndërrua në një qendër jo të qetë biznesi derisa aleanca e dhjetë grupeve palestineze kundër Konferencës së Madridit apo vendimeve që u jepnin legjitimitet vendbanimeve sioniste paraqiti një propozim të njohur.

Libani, fusha e hapur e luftës

​Sejjid Abbas Musavi besonte se dijetarët në nivel lokal duhet të marrin iniciativën për të vepruar. Prandaj, ai mendonte se Hawza luajti një rol më të madh përtej zonës shiite në Liban. Baalbek ishte zgjedhja e parë pasi që ishte vendi më i largët nga ngjarjet e luftës që rrënuan Bejrutin dhe atmosfera e tensionuar në Libanin Jugor. Më darën 14 mars 1978, armiku Izrael nisi një sulm ndaj Libanit, i cili i mundësoi atij të pushtonte zonat në jug të lumit Litani. Sejjid Abbas ishte një forcë shumë e rëndësishme në drejtimin e shoqërisë drejt xhihadit.

Në verën e vitit 1982, armiku e shtriu pushtimin e tij deri në Bejrut. Ky sulm e detyroi Sejjid Abbas Musavi të kthehej nga Teherani së bashku me Shejh Ragip Harb. Abbas Musavi, i cili erdhi në rajon nëpërmjet Sirisë, filloi një mobilizim publik kundër pushtimit në xhaminë Imam Ali në Baalbek. Numri i vullnetarëve që erdhën vetëm nga rajoni i Baalbekut për të luftuar kundër Izraelit arriti në afërsisht 200. Në fund të po këtij viti u hodhën farat e para për rrethin politik të Hezbollahut. U zgjodh këshilli 9 anëtarësh Shura dhe Sejjid Abbas Musavi u bë zëdhënësi zyrtar i Hezbollahut.

Pastaj ata shkuan për të vizituar Imam Khomeinin. Imami e përgëzoi këtë hap dhe i tha delegacionit të kryesuar nga Dëshmori Musavi: "Unë shoh fitoren në ballin tuaj". Sejjid Abbas Musavi u kthye në Liban me një fetva juridike mbi domosdoshmërinë e luftës kundër armikut në çdo vend dhe me çdo mjet. Sipas fjalëve të liderit të Hezbollahut, Sejjid Abbas filloi ta paraqiste Rezistencën jo si një projekt martir, por si një projekt fitoreje... Ky model i Rezistencës vazhdoi deri në vitin 1985, kur Hezbollahu publikoi për herë të parë një mesazh të qartë.

Pastaj filloi faza e stërvitjes ushtarake dhe e mobilizimit masiv. Sejjid Abbas Musavi mbikëqyri personalisht të gjitha operacionet ushtarake, duke përfshirë edhe martirizimin e Ahmed Kasir dhe Amir Kalakash. U formuan pionierët e Rezistencës Islame në Beka, Jug, Periferi dhe Bejrut nën mbikëqyrjen personale të Sejjid Abbas Musavi. Ndërkohë, Abbas Musavi kishte shkuar në Jug për t'u koordinuar me Shejh Raıip Harb. Operacionet e rezistencës i dhanë armikut mundësinë të tërhiqej nga rajone të ndryshme në jug dhe në perëndim të Bekës, të quajtur kordoni i sigurisë, në kuadër të politikës së quajtur grushti i hekurt.

Në atë kohë, Sejjid Abbas Musavi u zhvendos në distriktin Reml në qytetin e Surit si komandant ushtarak i Rezistencës në Jug. Këtu ai filloi të mbikëqyrte drejtpërdrejt operacionet sulmuese të cilat karakterizuan fazën tjetër. Gjatë peridhuës së tij, në vitin 1986, u krye një sulm në rajonin Sujad, si operacioni i parë vizual i kryer nga Rezistenca Islamike. Më 16 shkurt 1986, u kryen operacionet e para të marrjes së robërve nga ushtria izraelite. Kjo u pasua nga një pushtim gjashtë-ditor, i cili rezultoi në pamundësinë e armikut të kapte dy ushtarë të tij dhe filluan operacionet e Rezistencës. Këshilli Shura i Hezbollahut u mblodh më 21 prill 1991 dhe zgjodhi Sejjid Abbas Musavi si Sekretar të Përgjithshëm dhe Komandant të Rezistencës. Sejjid Hasan Nasrallah deklaron se Abbas Musavi e kishte shumë të vështirë të pranonte këtë pozicion të ri pas rreth 10 ditësh diskutime.

Pasi Sejjid Abbas Musavi u zgjodh Sekretar i Përgjithshëm, ai forcoi shërbimet mbështetëse për komunitetet e Rezistencës dhe zonat përreth, me një qasje paralele me aksionin e Rezistencës. Ashtu si Sejjid Abbas i shoqëroi muxhahidët në rrugën e luftës, ai kujdesej edhe për punët dhe nevojat e njerëzve në jetën e tij të përditshme. Në këtë kuadër, për të parë drejtpërdrejt nevojat dhe problemet e tyre ai vizitonte lagjet ku ishte përqendruar popullsia. Ai hapte shtëpinë e tij çdo të premte për të përshëndetur njerëzit, për të dëgjuar problemet e tyre dhe për t'i ndihmuar ata të gjejnë zgjidhje. Ata që jetuan me Dëshmorin Abbas Musavi, thonë se kur rrugët e disa fshatrave u mbyllën për shkak të stuhisë së borës në Beka në vitin 1992, Sejjid mblodhi 50 mijë dollarë për të ndihmuar njerëzit që mbetën të bllokuar në shtëpitë e tyre në rajon atë ditë. Ata që mbetën të bllokuar në fshatrat e tyre u kthyen në jetën e tyre normale duke përdorur këto para pasi u hapën rrugët e mbuluara me borë. Seyyed po ashtu kërkoi që të dërgoheshin në rajon një grup mjekësh dhe kujdestarësh për t'u ofruar kujdes shëndetësor këtyre familjeve.

Rezistenca Ndërkombëtare

Sejjid Abbas Musavi, i cili kishte një kauzë dhe besim universal, vendosi të bashkohej me frontin iranian për të mbrojtur vlerat e shenjta kundër luftës së nisur nga regjimi i Irakut Baath në 1983 dhe shkoi në Ahvaz, Teheran. Ky ishte një front mbrojtës midis dy palëve. Mirëpo, pas një kohe të shkurtër, i dërguari personal i Imam Khomeinit, Shejh Abbas el-Kabi, erdhi dhe i dërgoi mesazh dëshmorit Abbas Musavi se ai duhej të linte frontin këtu dhe të kthehej në Liban, sepse pozicioni që e priste në Liban ishte më i rëndësishëm se prania e tij në frontin iranian. Dhe ashtu ndodhi,  Sejjid Abbas Musavi u takua me Imam Khomeinin atë ditë dhe u kthye për të vazhduar punët e tij xhihadiste në Liban. Ai e zgjeroi rolin e tij përtej zonës shiite deri në Tripoli, dhe koordinimi që vendosi me Said Shaban u shtri në Saida në bashkëpunim me Shejh Mahir Hammud.

Vizita e Sejjid Musavi në Pakistan si pjesëmarrësi më i rëndësishëm i një konference në mbështetje të çështjes palestineze më 18 mars 1990 tregon se ai ka shkuar përtej dimensionit të tij lokal në Liban. Sejjid Abbas Musavi vizitoi mbi 17 fshatra dhe qytete në Pakistan dhe mori një pritje të ngrohtë publike. Ngrohtësia e kësaj pritjeje i habiti ata që e shoqëruan në udhëtimin e tij.

Palestina, Rezistenca, dinakëria e Amerikës, mizoria pushtuese e Izraelit, armiqësia dhe përqendrimi në unitetin e Islamit ishin temat më të rëndësishme që Sejjid Abbas Musavi trajtoi në të gjitha udhëtimet e tij. Abbas Musavi, i cili shkoi nga Pakistani në Afganistan, vizitoi fshatrat dhe zhvilloi takime me liderët e partive afgane. Ai kërkoi të vizitonte luftëtarët afganë që luftonin okupimin sovjetik, por kërkesa e tij u refuzua për shkak të rreziqeve serioze të sigurisë.

​Kashmiri ishte ndalesa e tretë e vizitave të Sejjid Abbas Musavi. Në Kashmir, aty ku shkoi për të parë kushtet e jetesës, Sejjid Musavi theksoi në fjalimin e tij të hapur për popullin e rajonit përmes një fjalimi radiofonik se ai mbështet të gjithë njerëzit me shpirt të lirë që çliruan fatin e tyre kundër okupimit.

Sejjid Abbas Musavi formoi modelin e udhëheqjes universale në rrugën e xhihadit të hapur në fusha të ndryshme. Në këtë kuptim, linjat e tij u bënë të qarta te lideri (Seyyed Nasrallah) që ndoqi modelin e nxjerrë nga udhëheqësi i parë. Ai ia kushtoi konceptet e Xhihadit Universal dhe Rezistencës një umeti të lirë, të shenjtë dhe të aftë. Periudha e dëshmorit Abbas Musavi ishte faza më sfiduese për armikun. Dhe Abbas Musavi, i cili ishte vazhdimisht në lëvizje midis fronteve, iu bashkua komandantëve martirë si një udhëheqës universal.

Informacioni i përdorur në këtë artikull bazohet në dokumentarin e titulluar "Udhëheqësi i Xhihadit dhe Martirizimit", i paraqitur nga televizioni al-Manar në katër pjesë.

Shënim: Ata që janë kuriozë për jetën e dëshmorit Seyyed Abbas Mousavi mund të shikojnë këtë libër:

https://www.kitapyurdu.com/kitap/sehid-abbas-musavi-amp-lubnan-islami-direnisi-hizbullahin-kurucu-lideri/395085.html