Rrëfimet e kundërshtarëve të Revolucionit Islamik (Surush, Beni Sadr, Muhaxhirani, Zahidi) për Revolucionin dhe Imam Khomeinin

Publikuar në Qershor 6, 2022, 11:10 p.m.

Surush: Khomeini ishte lideri më i ditur që ka parë ndonjëherë ky vend. Që nga koha e Rabinatit e deri më sot, askush nuk ka mundur ta arrijë atë shkencërisht. Pse? Ngaqë ishte jurist i shkallës së parë, kishte studiuar edhe urtësi edhe filozofi!

“Nuk ka asnjë alternativë serioze dhe të respektueshme ndaj Republikës Islamike.” Kjo është pikëpamja e zakonshme e njerëzve që dikur mbanin poste të ndryshme në Iran dhe më vonë zgjodhën të jetonin në vendet perëndimore në opozitë.

Këta njerëz, të cilët u bashkuan për të luftuar kundër Republikës Islamike në anën tjetër të botës dhe vullnetit të njerëzve që e krijuan atë, ndryshojnë mes tyre për mijëra arsye. Më e rëndësishmja prej tyre është se nuk kanë alternativa ndaj Republikës Islamike. Kjo pasqyrohet edhe në fjalimet dhe deklaratat e tyre.

Kur shikojmë fjalimet e disa kundërshtarëve të Revolucionit, shihet se ata kanë rrëfyer për tri çështjet e mëposhtme: Së pari, liderët e Revolucionit, përkatësisht Imam Khomeini dhe Ajatollah Khamenei, i kishin duart e pastra, së dyti, Irani ka bërë të jashtëzakonshme. progres krahasuar me periudhën pararevolucionare dhe së fundi ky rend nuk ka alternativë dhe do të rrëzojnë regjimin, se edhe ata që e pretendojnë janë në shthurje dhe dobësi.

Respekti i dhëndrit të Mohammad Reza Pahlavi për shërbimet e Republikës Islamike

Ardashir Zahidi, dhëndri i Mohammed Reza Pahlavi, i cili shërbeu si ministër i Jashtëm për pesë vjet dhe ambasadori i fundit i Pahlavinjve në Amerikë, bëri një deklaratë për televizionin Russia Today me rastin e 40-vjetorit të Revolucionit Islamik. Zahidi tha sa vijon për situatën aktuale të Iranit dhe përparimin që ka bërë gjatë 40 viteve të fundit:

“Irani i sotëm është i ndryshëm nga ai që ishte 40 vjet më parë. Irani ka një popullsi prej 83 milionë banorësh sot. Sot, 60 për qind e popullit iranian janë të arsimuar. 40 milionë njerëz në Iran janë arsimuar në fusha të ndryshme dhe janë liderët e së ardhmes. Nga 83 milionë njerëz për të cilët po flas, 30 milionë prej tyre punojnë. Disa janë mjekë, disa janë mjekë kryesorë, disa janë profesorë universiteti ose bëjnë një punë tjetër. Dy të tretat e këtyre 30 milionëve janë gra, gra të arsimuara. Jam krenar për këtë situatë. Ky është vendi im, këto kanë qenë në 40 vitet e fundit”.

Zahidi, pasi numëroi përparimin e bërë nga Irani pas Revolucionit, i cilësoi kundërshtarët e Republikës Islamike si "tradhtarë" dhe "të korruptuar" që marrin frymë me para të huaja. Ai me tallje i pyeti kundërshtarët iranianë, të cilët nuk kanë mbështetje popullore se a do të dominojnë avionët iranianë me forca ushtarake.

Në intervistën e tij, ai i përshkroi përpjekjet e SHBA-së dhe grupeve opozitare për të përmbysur Republikën Islamike të Iranit si "të padobishme" dhe tha se "shumë grupe kundër regjimit po marrin para nga të huajt dhe po punojnë kundër popullit të tyre".

Zahidi vazhdoi: “Shtetet e Bashkuara po kërkojnë të përmbysin regjimin dhe kjo (Reza Pahlavi) është një nga alternativat. Kjo është thjesht një ëndërr e këndshme… Ai është sigurisht si djali im; por unë u them të gjithë disidentëve: Nga i marrin paratë? Kush i mbështet ata? Sa forca ushtarake kanë me vete? Nuk është e lehtë të shkosh në Iran. Irani ka një ushtri sot, ka një polici, ka gjithçka që kemi. Si do të shkojnë? A do t'i marrë një avion privat?…”

Në fund Zahidi tha: “Këto janë vetëm ëndrra të vrazhda, nuk i marr parasysh. Sepse e di që shumica prej tyre janë njerëz të korruptuar. Ata marrin para nga të huajt kundër popullit të tyre. Unë i shoh si tradhtarë”.

Rrëfimi i hidhur i Muhaxhiranit

Një zyrtar i grupeve anti-Revolucioni Islamik në Londër, i cili drejtonte disa site kundër Republikës Islamike disa vite më parë, pranoi dy fakte në një takim me pyetje dhe përgjigje.

Ataullah Muhajirani, në një universitet në Angli në kulmin e protestave popullore në Egjipt, hodhi poshtë analizat e grupeve anti-revolucionare në mediat e tyre që krahasonin situatën në Iran me situatën në Egjipt dhe e përshkroi atë si një mashtrim të atyre individëve.

Muhaxhirani, i cili ishte ministër i kulturës i qeverisë reformiste (qeveria Khatami) dhe që mbajti një qëndrim kundër zgjedhjes së popullit në kryengritjen e vitit 2009, theksoi se Republika Islamike e Iranit është e pavarur, jo një pikë e zezë në jetën e liderit të Revolucionin, por një pikë e vetme gri mbi korrupsionin ekonomik për veten dhe fëmijët e tij.Ai tha se as që ekzistonte: “Unë e njoh shumë mirë Ayatollah Khamenei-n. Nuk është e mundur të gjesh një pikë të zezë, asnjë pikë gri, përveçse në fletëpalosjet ekonomike të tij dhe të të afërmve të tij.”

E kuptoi edhe Beni Sadri

Bani Sadr, presidenti i parë i Republikës Islamike të Iranit, i cili u shkarkua për tradhti të idealeve të popullit dhe iku jashtë vendit, pranoi vulgaritetin dhe pakënaqësinë e kundërshtarëve jashtë vendit në një takim që mori pjesë së fundmi.

Beni Sadr, i cili aktualisht jeton në Francë, sulmoi dhunshëm Reza Pahlavi gjatë një interviste më 9 shkurt 2019. Në një kohë kur mediat e huaja po përpiqeshin të krijonin një opozitë rreth Reza Pahlavi jashtë vendit, ai tha: “Zoti Reza Pahlavi, çfarë përfitimi ka pasur babai dhe gjyshi juaj që edhe ju të përqafoni të huajt?”, pyeste ai.

Beni Sadr iu referua faktit që opozita nuk duhet të bazohet në të huajt dhe në indiferencën e njerëzve ndaj tyre dhe tha:

“Shoqëria iraniane duhet ta njohë veten si përgjegjëse për fatin e saj. Duhet të ndalet kjo propagandë e rreme që thotë 'ju njerëz nuk keni asnjë rol, jeni vetëm një mjet në duart e elitës'. Tani kanë kaluar 40 vjet dhe shikoni, cili nga këto grupe politike është adresuesi i popullit në këto 40 vjet? Adresuesi i të gjithëve është ose Shtetet e Bashkuara të Amerikës ose regjimi; sikur këta njerëz të mos ekzistonin. Zotëria shkoi në Kongresin Amerikan dhe pati bisedime me përfaqësuesit demokratë dhe republikanë për masat që duheshin marrë për të mbështetur popullin iranian. Ju nuk flisni me popullin iranian, ju shkoni dhe flisni me senatorët republikanë dhe demokratë se çfarë duhet bërë për Iranin, çfarë duhet të ndodhë në Iran.

Nëse një komb nuk është i denjë për të qeverisur veten, pse të jem unë loja e dominimit të të huajve? Unë duhet të ndjek një popull që do të fitojë merita. Por për mendimin tim, nuk është populli i zakonshëm iranian që nuk është i denjë për pavarësi dhe liri, por disa nga intelektualët e Iranit, që ia kanë lënë veten të huajve.

Ai nuk u largua nga grupi terrorist Rajevi, i cili dikur ishte përkrahës i tij, për fat të keq: “I thashë atij zotërisë (Rajavi), mos shko në Bagdad, ti po shkon dhe je pro paqes. Ai shkoi dhe Sadami falimentoi, pas kësaj ata u bënë skllav i çdo të huaji. Duhet të kemi ndjeshmëri qind për qind ndaj pavarësisë. Pasha Allahun, e them këtë me siguri absolute: jeta kombëtare e Iranit është në rrezik”.

Surush e pranon

Hyseyin Haxh Ferexhullah Debbag, i njohur si Abdulkerim Surush, ishte udhëheqësi intelektual i opozitës liberale kundër Republikës Islamike. Ai u largua nga Irani vite më parë dhe është strehuar në Amerikë, duke përhapur teoritë e tij. Teoritë e tij, të cilat u kritikuan ashpër nga ulemaja dhe që kundërshtonin parimet e qarta të Islamit, u diskutuan shumë në vitet 1990.

Ai bëri sulme të pamëshirshme ndaj Republikës Islamike në fjalimet e tij të fundit; megjithatë, ai nuk mund të mos vinte në dukje një fakt të rëndësishëm. Ky është një realitet shumë i vështirë për kundërshtarët e Revolucionit dhe u shkakton ankth.

Në një fjalim që përshkruan Imam Khomeinin, të cilin ai e mbajti së fundmi në Kaliforni (vendndodhja e panjohur), Surush e përkujtoi atë si një udhëheqës unik nga Rabinati deri më sot. Ai numëroi disa nga karakteristikat e imamit; Këto rrëfime që dolën nga goja e Surushit, i cili vuri në dyshim shumë gjëra nga Kurani dhe profecia e deri te shiizmi dhe velajeti fakih, ishin mjaft të menduara.

“Nëse do t'ju linin të zgjidhnit midis Shahut dhe Khomeinit, cilin do të preferonit? Supozoni se nuk keni zgjidhje tjetër veçse të zgjidhni ose Shahun ose Khomeinin. Unë e preferoj Khomeinin qind për qind.

Sepse Khomeini Beu ishte lideri më populist që është shfaqur ndonjëherë në historinë e Iranit. Vetëm shikoni se si u përshëndet kur mbërriti dhe si u dëbua kur vdiq. Ne kurrë nuk kemi parë një udhëheqës që ka zënë një vend të tillë në zemrat e njerëzve në historinë e Iranit. As Shahu dhe as babai i Shahut nuk mund të ëndërrojnë një mbështetje të tillë popullore.

Gjithsesi, publiku kishte parë diçka dhe ishte dashuria që ai tregoi. Ai tregoi përkushtim ndaj një udhëheqësi që e donin për shkak të diçkaje që shihnin tek ai. Khomeini ishte lideri më i ditur që ka parë ndonjëherë ky vend. Që nga koha e Rabinatit e deri më sot, askush nuk ka mundur ta arrijë atë shkencërisht.

Pse? Ngaqë ishte jurist i shkallës së parë, kishte studiuar edhe urtësi edhe filozofi! Çfarë ishte Shahu para Khomeini Beut? Ai ishte një i ri 20-vjeçar, i ardhur nga Zvicra dhe u bë sulltan i Iranit. Pas sulltanatit të tij, ai nuk pa as shkollë, as mësim. Para kësaj, më së shumti, një diplomë të shkollës së mesme… Nëse ai e kishte atë diplomë, të paktën nuk e di. Ai nuk kishte njohuri, Por a janë të ndryshëm sulltanët para tij? Këtë na e shkruan historia, ata ishin analfabetë. Distanca është aq e madhe sa është e panevojshme që ne të sjellim edhe dëshmi historike për këtë çështje. Shkoni te mbretërit anglezë dhe francezë, jo vetëm në Persi. Ata nuk ishin njerëz të ideve, dijes dhe njohurisë.

Në historinë tonë, zoti Khomeini është vërtet unik në pozicionin e tij drejtues. Nuk ka pasur ndotje në të kaluarën e tij, ai as nuk ka ngrënë pasurinë e njerëzve, as nuk ka vrarë një njeri, as nuk ka ngrënë të drejtat e askujt, asgjë nga këto nuk ka ekzistuar. Ai ishte njeri me guxim, trima ka pak në historinë tonë. Ne kishim tiranë; por guximi është një virtyt moral. Kjo është më shumë se forca juaj. Nadir Shahu ishte një tiran. Por guximi është diçka tjetër. Në atmosferën mbytëse të kohës së Shahut, askush nuk kishte guxim të fliste. Një burrë nga qyteti i rërës po dilte dhe bërtiste. Ai kundërshtoi sundimin e Shahut. Ai thoshte: "Kam përgatitur gjoksin për bajonetat tuaja". Çfarë guximi kërkon kjo?



Burimi : Medya Şafak