“Irani është fuqia e katërt më e madhe raketore në botë pas Shteteve të Bashkuara, Rusisë dhe Kinës. NATO ka pohuar se Irani mund të lëshojë 20,000 raketa në ditë, por në një luftë të ardhshme me Shtetet e Bashkuara, ky numër mund të jetë shumë më i lartë.”

Duke folur me rastin e 40-vjetorit të themelimit të Forcave të Mobilizimit Popullor (Basij) të Korpusit të Gardës Revolucionare Islamike (29 nëntor), gjenerali iranian Allahnur Nurullahi tha se vendi i tij ishte “gati për luftën më të madhe kundër armikut më të madh”.

Vëmendje të veçantë tërhoqën disa pika të fjalimit të Gjeneral Nurullahit:

“Irani është fuqia e katërt më e madhe raketore në botë pas Shteteve të Bashkuara, Rusisë dhe Kinës. NATO ka pohuar se Irani mund të lëshojë 20,000 raketa në ditë, por në një luftë të ardhshme me Shtetet e Bashkuara, ky numër mund të jetë shumë më i lartë.”

“Fatkeqësisht, disa vende të Gjirit janë bërë baza ushtarake për armikun tonë. Duhet të përmend këtu gjithashtu se 21 nga këto baza janë ndër objektivat e raketave tona. Vetë NATO ka regjistruar se Irani ka 110 baza raketash dhe qendra lëshimi të afta për të qëlluar 20,000 raketa në ditë. Sigurisht, kjo është fjala e armiqve tanë, ata janë të vetëdijshëm vetëm për një pjesë të kapacitetit tonë. Nëse një vend i tregon armikut të tij jo vetëm bazat e tij nëntokësore të raketave, por edhe ‘qytetet e tij të raketave’, kjo është një shenjë e përgatitjes dhe kapacitetit të tij.”

“Arabia Saudite dhe vendet e rajonit nuk janë as në nivelin tonë dhe as nuk janë armiqtë tanë. Armiku ynë është vendi që erdhi në Kuvajt dhe ndërtoi gjashtë baza të mëdha atje. Ai armik e di se çfarë do të ndodhë kur të kalojë kufirin… Ne nuk duam t’i dëmtojmë fqinjët tanë, përveç nëse na detyrojnë ta bëjmë këtë.”

Nga ana tjetër, një artikull i botuar në faqen e internetit të Times of Israel vuri në dukje se “strategjia e sulmit parandalues, ndërsa ishte efektive në konfliktin e fundit kundër Xhihadit Islamik, nuk dha rezultatet e dëshiruara dhe do të ketë shumë më pak ndikim kundër Hezbollahut dhe Iranit”. Në artikull po ashtu thuhet se:

“Për gati tre ditë, aktivitetet e përditshme të më shumë se gjysmës së Izraelit janë paralizuar nga një organizatë margjinale palestineze (Xhihadi Islamik). Kjo ngre shqetësime serioze rreth asaj që do të ndodhë nëse Izraeli detyrohet të luftojë Hamasin, Hezbollahun apo edhe Iranin. Ndërsa strategjia e sulmit parandalues ​​ka qenë efektive kundër Xhihadit Islamik, ajo nuk ka dhënë rezultatet e dëshiruara dhe ndikimi i saj kundër Hezbollahut dhe Iranit do të jetë shumë më i vogël.”