A do të besonte ndokush që një ditë në Uashington do të digjej flamuri amerikan?

Publikuar në Jan. 15, 2025, 3:48 a.m.

Atë ditë, kur Imami shpalli fitoren e revolucionit, kush do ta besonte se ky revolucion do të kishte sukses dhe do të bëhej një fuqi e madhe që do të pengonte synimet e liga të Perëndimit? Dhe a do ta besonte dikush që një ditë në Uashington do të digjej flamuri amerikan?

Sot në mëngjes, në përvjetorin e Kryengritjes së 8 janarit 1978 të qytetit Qom, lideri i Revolucionit, Ajatollah Khamenei, gjatë takimit të tij me mijëra njerëz nga ky qytet, deklaroi se llogaritjet dhe politikat e gabuara të zbatuara nga Amerika kundër popullit iranian për 46 vjet janë vazhdimësi e gabimeve të Amerikës në analizën historike të Kryengritjes së 8 Janarit. Duke tërhequr vëmendjen për nevojën për të nxjerrë mësime nga Kryengritja e 8 Janarit, ai deklaroi se përpjekjet “e pandalshme, të gjera dhe efektive” të mediave dhe aktivistëve virtualë për të “shkatërruar iluzionet e sovranitetit të armikut dhe mbrojtjen e mendimeve të popullit” janë një nevojë serioze sot, duke u shprehur se: “Të gjithë, me shpresë dhe përpjekje të vazhdueshme, të vazhdojnë lëvizjen kombëtare drejt realizimit të qëllimeve ekonomike dhe atyre të tjera”.

Udhëheqësi Revolucionar e vlerësoi kryengritjen e nderuar dhe të guximshme të popullit të Kumit më 8 janar të vitit 1978 si një nga kulmet e historisë së vendit dhe tha se si të gjitha “Ditët e së Mirës”, edhe ky rebelim ka sjellë mësime dhe paralajmërime të ndryshme. Mësimi më i rëndësishëm, tha ai, është që Amerika të tregojë se çfarë mendon dhe çfarë dëshiron në lidhje me popullin iranian.

Ajatollah Khamenei iu referua vizitës së presidentit të atëhershëm amerikan Carter në Teheran më 10 dhjetor 1978, para Kryengritjes së 8 Janarit dhe lavdërimeve të rreme që ai bëri në lidhje me regjimin e Shahut të Iranit dhe tha: "Carter e përshkroi Iranin si një 'ishull stabiliteti'. Megjithatë, Irani që Amerika donte në 1978 ishte një Iran që ishte plotësisht i varur nga Amerika dhe siguronte interesat e tyre në politikën e jashtme, shtypi të gjithë opozitën në politikën e brendshme, kishte të ardhura të mëdha nga nafta ekonomikisht, por përjetoi dallime të thella në klasë, ishte i prapambetur në shkencë dhe teknologji, ndërsa kulturalisht, ishte një vend që përkeqësohej çdo ditë për shkak të korrupsionit dhe imoralitetit që vinte nga perëndimi."

Udhëheqësi Revolucionar deklaroi se Kryengritja e 8 Janarit kishte shpëtuar “Iranin që Amerika donte” nga Amerika, por shtoi se Amerika ende ëndërron për atë Iran. Megjithatë, ashtu si Carter i çoi ëndrrat e tij në varr, ai tha se edhe amerikanët e tjerë do të varrosin ëndrrat e tyre.

Ajatollah Khamenei deklaroi se mësimi i dytë i Kryengritjes së 8 Janarit ishte të ekspozonte llogaritjet e gabuara të Amerikës dhe të dëshmonte se ata nuk e kuptojnë realitetin e Iranit. Ai e vlerësoi këtë situatë si një prapambetje që vjen nga keqkuptimi i Amerikës për Iranin.

Udhëheqësi Revolucionar u tha atyre që imitojnë politikat e Amerikës dhe besojnë në fuqinë e saj, që t'i kushtojnë vëmendje faktit se rebelimi i popullit të Qomit, vetëm 9 ditë pas gabimit të Karterit në lidhje me Iranin, tregon se sa shumë e keqkuptoi Amerika Iranin dhe sa gaboi ajo.

Udhëheqësi Revolucionar e krahasoi Revolucionin Islamik në Iran me vendin ku u rrit Hz. Musai në pallatin e Faraonit në Egjipt, "kështjellën më të fortë të imperializmit", duke u shprehur se: "Amerikanët ishin në gjumë, por Revolucioni Islamik lindi nga bastioni më solid i interesave të tyre; ashtu si Faraoni nuk e dinte për Hz. Musain që rritej në shtëpinë e tij."

Ajatollah Khamenei tha se llogaritjet e gabuara 46-vjeçare të Amerikës ndaj Iranit vazhdojnë ende dhe se Amerika nuk ka bërë asgjë për të ndryshuar këtë situatë. Ai theksoi se ata që i nënshtrohen politikave të Amerikës duhet të kenë parasysh këtë dobësi të vazhdueshme dhe themelore.

Duke diskutuar për politikat e gabuara dhe joefektive të Amerikës ndaj popullit iranian, Udhëheqësi Revolucionar dha shembullin e sanksioneve dhe u shpreh: “Amerika synonte të gjunjëzonte ekonominë iraniane me sanksione, por populli iranian ka bërë përparim të madh në shkencë dhe teknologji nën këto sanksione dhe të rinjtë janë gati të punojnë në fusha të ndryshme."

Megjithatë, ai vuri në dukje se sanksionet kishin dëmtuar vendin, por kishin dështuar në arritjen e qëllimeve të Amerikës, dhe shtoi se "Shpresojmë që populli iranian një ditë do të kërkojë llogari për këtë dëm".

Duke e përshkruar suksesin e Revolucionit si krijimin e një çarjeje në murin e betonit të imperializmit dhe tronditje të rrethimit të Perëndimit, Ajatollah Khamenei tha se një mësim tjetër i Kryengritjes së 8 Janarit ishte nevoja për të mbrojtur mendimet e njerëzve kundër propagandës së armikut.

Udhëheqësi Revolucionar deklaroi se artikulli fyes i botuar në një gazetë në vitin 1978 kundër Imam Khomeinit ishte rezultat i përdorimit të mjeteve propagandistike nga Amerika dhe regjimi i Shahut dhe tha: "Amerikanët donin të shkatërronin gjuhën e Imam Khomeinit, ‘Zulfikarin’ e tij që ngjalli shpresë dhe ngrohtësi në zemrat e njerëzve. Mirëpo, populli i Qomit nuk ia vunë veshin propagandës së Amerikës dhe Shahut dhe e panë këtë lëvizje si të pasuksesshme."

Udhëheqësi Revolucionar diskutoi përdorimin e mjeteve propagandistike nga Amerika dhe ndikimin e këtyre mjeteve, duke dhënë shembuj të dhunës dhe krimeve kundër njerëzimit të forcave amerikane në rajone si Palestina, Libani dhe Gaza, dhe tha: "Amerikanët martirizuan Sayyed Hassan Nasrallahun dhe komandantët e tjerë në Liban por ata nuk mundën dhe nuk do të mundën të shkatërrojnë Hezbollahun”.

Duke theksuar rëndësinë e mbrojtjes së mendimeve të njerëzve, Ajatollah Khamenei tha se media dhe mjediset virtuale luajnë një rol kritik në këtë luftë dhe se "sot, televizioni shtetëror, agjencitë kulturore dhe reklamuese dhe aktivistët virtualë duhet të përpiqen të shkatërrojnë iluzionet e sovranitetit të armikut".

Udhëheqësi Revolucionar deklaroi se Amerika dhe Izraeli kishin të njëjtën natyrë në të kaluarën dhe tha: “Askush nuk duhet të mendojë se situata aktuale e Amerikës dhe e Izraelit është e ndryshme nga situata e tyre e kaluar. Por metodat dhe mjetet e tij janë bërë mijëra herë më të ndryshme dhe më të përhapura. Prandaj, edhe ne duhet të jemi një mijë herë më të kujdesshëm dhe vigjilent.”

Ajatollah Khamenei theksoi edhe një herë rëndësinë e mbrojtjes së mendimeve të njerëzve, duke thënë: "Të mos besojmë atë që thotë armiku, gjithçka që ata thonë për qëllime propagandistike është një gënjeshtër dhe mashtrim, le ta refuzojmë menjëherë këtë".

Duke e përshkruar Iranin si një nga pikat më të rëndësishme në botë për sa i përket burimeve natyrore, fuqisë punëtore të zhvilluar dhe vendndodhjes gjeografike strategjike, Udhëheqësi Revolucionar u shpreh se: "Irani i përkiste Amerikës për gati 80 vjet. Megjithatë, Revolucioni Islamik e mori Iranin nga Amerika dhe i dha lirinë popullit tonë dhe për këtë arsye urrejtja e Amerikës ndaj Revolucionit Islamik nuk do të harrohet kurrë."

Duke iu referuar kritikave të disa njerëzve ndaj vendimit të Iranit për të mos u takuar apo vendosur marrëdhënie me Amerikën, pavarësisht se kishte marrëdhënie me vendet evropiane, lideri revolucionar tha: "Epoka para Iranit ishte nën sundimin amerikan, por Revolucioni Islamik e mori këtë fuqi të madhe politike dhe ekonomike nga Amerika. Kjo është arsyeja pse urrejtja e Amerikës për revolucionin tonë është kaq e madhe."

Ajatollah Khamenei u shpreh se dështimi i Amerikës për të rimarrë Iranin, pavarësisht shpenzimeve të rënda për 46 vjet, ka përforcuar pakënaqësinë e Amerikës ndaj popullit iranian dhe Republikës Islamike, duke shtuar: "Amerika ka dështuar në këtë vend dhe po përpiqet të kompensojë këtë dështim, kjo është arsyeja pse ajo do të veprojë në mënyrë armiqësore ndaj popullit iranian në çdo rast."

Udhëheqësi Revolucionar vuri në dukje se Amerika dëshiron që Irani të formësojë politikat e të gjitha vendeve të botës, veçanërisht të autoriteteve të Republikës Islamike, sipas interesave të veta dhe tha: “Nënshtrimi ndaj kësaj kërkese të padrejtë të Amerikës do të përbënte një kërcënim për sovranitetin e popullit tonë dhe sistemin tonë republikan”, duke vazhduar: "Populli iranian nuk i zgjodhi përfaqësuesit e tij duke pasur parasysh interesat e Amerikës. Udhëheqësit duhet të marrin parasysh vetëm interesat e popullit iranian dhe të Republikës Islamike dhe të mos marrin kurrë parasysh interesat e Amerikës dhe të Sionistëve. Sepse ata janë armiq të popullit tonë dhe Republikës Islamike me gjithë zemër dhe ëndrra e tyre është të shkatërrojnë Iranin."

Udhëheqësi Revolucionar përshëndeti qëndrimin e qartë dhe të guximshëm të presidentit të vendit kundër regjimit izraelit dhe mbështetjen e Amerikës për krimet izraelite, duke thënë: "Këto qëndrime i lumturuan zemrat e njerëzve".

Duke theksuar nevojën për të parandaluar që të rinjtë të bien në dëshpërim, Ajatollah Khamenei tha: “Ne duhet të jemi me shpresë, duke besuar në udhëzimin hyjnor dhe forcën natyrore të njerëzve. Qëllimi më i rëndësishëm i të gjithë atyre që bëjnë reklama dhe fjalime duhet të jetë të mbajnë gjallë shpresën në zemrat dhe të shmangin shprehjet që krijojnë dëshpërim.”

Udhëheqësi Revolucionar u shpreh: "Mesazhi i fitores i Imam Khomeinit drejtuar popullit pas incidentit të 8 janarit është një shembull i ndjeshmërisë së tij për të mbajtur gjallë shpresën e popullit. Atë ditë, kur Imami shpalli fitoren e revolucionit, kush do ta mendonte se ky revolucion do të kishte sukses dhe do të bëhej një fuqi e madhe që do të qëndronte kundër shumë synimeve të liga të Perëndimit?

Ndërsa sa i përket çështjeve ekonomike, Udhëheqësi Revolucionar, në përgjigje të disa ekspertëve që thonë se politika e rritjes tetë për qind është e pamundur, u shpreh se: "Në një panair ekonomik të mbajtur një ditë më parë u tregua se rritja tetë për qind mund të arrihet pa u varur nga burimet e huaja."

Ajatollah Khamenei theksoi rëndësinë e mbajtjes gjallë të shpresës dhe punës me vendosmëri për qëllime të mëdha, duke thënë: “Së bashku, ne duhet të ndërmarrim të gjithë hapat e nevojshëm për përparimin e vendit tonë”.

Udhëheqësi Revolucionar në fund deklaroi se zhvillimet në rajon nuk duhet ta lënë në hije çështjen palestineze, duke u shprehu se: “Baza e rezistencës është mbajtja e një qëndrimi kundër regjimit sionist”.

Ajatollah Khamenei u shpreh se: “Ne mbështesim Gazën, Bregun Perëndimor, Libanin, Jemenin dhe të gjitha vendet që tregojnë rezistencë kundër regjimit sionist. Rezistenca do të bëhet më e fortë çdo ditë e më shumë."



Burimi : farsi.khamenei.ir