Fjalimi i Putinit në Forumin Ekonomik Lindor ishte me të vërtetë mjaft i rëndësishëm për ta bërë Elon Musk të thotë: "Le të frenojmë blerjen e Twitter Co". Nuk ishte një fjalim i Luftës së Tretë Botërore, madje nuk mund të pretendohet se ka thënë ndonjë gjë të re, por fakti që ka thënë pastër pikërisht atë që ka thënë deri më tani ka mjaftë rëndësi.

Fjalimi i Putinit në Forumin Ekonomik Lindor ishte me të vërtetë mjaft i rëndësishëm për ta bërë Elon Musk të thotë: "Le të frenojmë blerjen e Twitter Co". Sipas raportimit të Business Insider, Musk ka thënë pikërisht këtë: “Le të frenojmë edhe disa ditë. Fjalimi i nesërm i Putinit është vërtet i rëndësishëm. Nëse do të shkojmë në Luftën e Tretë Botërore, nuk ka kuptim të marrim Twitter-in."

Nuk ishte një fjalim i Luftës së Tretë Botërore, madje nuk mund të pretendohet se ka thënë ndonjë gjë të re, por fakti që ka thënë pastër pikërisht atë që ka thënë deri më tani ka rëndësi të mjaftueshme.

"Elita perëndimore po humb stabilitetin dhe cilësinë e jetës me urdhëra të Uashingtonit"

Putin filloi duke theksuar rëndësinë e Forumit "për të forcuar bashkëpunimin dhe marrëdhëniet industriale midis vendeve të rajonit Azi-Paqësor dhe Rusisë". Kjo, përveçse thekson rëndësinë e Lindjes nën shiun e sanksioneve, do të thotë se “rajoni Azi-Paqësor” nuk do të anashkalohet as në luftën e dytë të ftohtë.

Më pas, ai kujtoi atmosferën optimiste që mbizotëronte vitin e kaluar në Forum. Në atë kohë të gjithë mendonin se pas epidemisë së madhe, “jeta e biznesit botëror po ngritet sërish në këmbë”. Më pas erdhën sfida të reja të një natyre globale që "paraqitën një kërcënim për të gjithë botën": "Ethet e sanksioneve të Perëndimit, përpjekjet e tij të zhveshura, agresive për të imponuar një model sjelljeje mbi vendet e tjera, për t'i hequr ato nga sovraniteti dhe për t'i nënshtruar vullnetin e tyre”. Megjithatë, ai deklaroi se në realitet nuk kishte asgjë të pazakontë për këtë dhe se "Perëndimi kolektiv" e kishte ndjekur këtë politikë për dekada. Kjo u pasua nga një nga fjalitë e fjalimit që u shfaq në qendër të vëmendjes së shumë transmetimeve: “Katalizator i këtyre proceseve ishte zbehja e dominimit të Shteteve të Bashkuara në ekonominë dhe politikën globale, si dhe mosgatishmëria ose ndoshta paaftësia e elitave perëndimore të shohin dhe pranojnë fakte objektive”. Putini ka vazhduar temën që ka dominuar në diskursin zyrtar të Kremlinit jo vetëm që nga 24 shkurti, por të paktën që nga artikulli në Ukrainë që botoi verën e kaluar: “Roli i shteteve dhe rajoneve dinamike të botës, premtuese të së ardhmës , veçanërisht i rajonit Azi-Paqësor, është rritur shumë. Vendet e këtij rajoni janë kthyer në qendra të rritjes ekonomike dhe teknologjike, pika tërheqëse për personelin, kapitalin dhe industrinë. Pavarësisht kësaj, vendet perëndimore synojnë të ruajnë vetëm rendin e vjetër, të favorshëm botëror dhe të detyrojnë të gjithë të jetojnë sipas "rregullave" që ndryshojnë vazhdimisht për ta, në varësi të konjukturës aktuale që po ndodh, të cilën ata po e shkelin vazhdimisht. Mosgatishmëria e vendeve të tjera për t'iu nënshtruar një marrëdhënie dhe rrethanë të tillë komanduese-urdhër, për ta thënë troç, i detyron elitat perëndimore të humbasin përmbajtjen e tyre dhe të marrin vendime miope dhe aventureske si në aspektin e sigurisë botërore, ashtu edhe në atë të ekonomisë. Të gjitha këto vendime kundërshtojnë plotësisht interesat e vendeve dhe popujve dhe në këtë kontekst edhe të qytetarëve të shteteve perëndimore. Ndarja e elitave perëndimore nga interesat e qytetarëve të tyre po thellohet. Kështu, niveli i zhvillimit industrial që ka arritur Evropa, cilësia e jetës së njerëzve, stabiliteti social-ekonomik, të gjitha këto janë hedhur në flakën e një sobë sanksioni, të shpenzuara me urdhër nga Uashingtoni në emër të famëkeqit. “Bashkimi Euro-Atlantik”, duke u shpenzuar me urdhra nga Uashingtoni në emër të bashkimit famëkeq ‘euroatlantik’, në fakt duke u sakrifikuar për të mbrojtur diktaturën amerikane në çështjet botërore.” Putin vazhdoi fjalët e tij duke thënë se ata mendonin se kjo do të dëmtonte më shumë Rusinë, pasi kompanitë e huaja po largoheshin nga tregu rus në pranverë: "Megjithatë, ne tani shohim që industria dhe vendet e punës po mbyllen njëra pas tjetrës në vetë Evropën." Sipas Putinit, konkurrueshmëria e sipërmarrësve evropianë është në rënie, pasi vetë zyrtarët e BE-së po u marrin lëndët e para, energjinë dhe tregjet e aksesueshme. Në të njëjtin vend, Putin përmendi gjithashtu se tregjet e evropianëve do të pushtohen nga kompanitë amerikane: “Nuk do të ishte për t'u habitur nëse patronët amerikanë përfundimisht do të pushtonin hapësirën e tregtisë evropiane, në kontinent si dhe në tregun global në tërësi; ata nuk e kufizojnë veten në asgjë në ndjekje të interesave të tyre dhe nuk ndjejnë asnjë hezitim në arritjen e qëllimeve të tyre.” Putin pohoi gjithashtu se vendet evropiane kanë shkatërruar shtyllat kryesore të sistemit ekonomik botëror që është krijuar prej shekujsh për t'i rezistuar rrjedhës së historisë. Ai theksoi se reputacioni i dollarit, euros dhe stërlinës po shterohej "para syve tanë" dhe vazhdoi: "Ne po largohemi gradualisht nga përdorimi i monedhave të tilla jo të besueshme dhe vetë-rrezikuese".

Fjalia tjetër mund të konsiderohet më tërheqëse në këtë kontekst: “Edhe aleatët e SHBA-së po zvogëlojnë gradualisht grupin e tyre të dollarit, kjo gjë vërehet nga statistikat”.

"Ata ende veprojnë si kolonialist"

Dhe Putini kujtoi menjëherë se Gazprom kishte rënë dakord me partnerët e tij kinez për të bërë pagesat e gazit për gjysmë në juan dhe rubla. Ai më vonë tha se “veprimet mendjengushtë të zyrtarëve perëndimorë” kishin shkaktuar inflacionin global dhe ishin zhytur në shifrat e inflacionit; ato mund të gjenden kudo,  prandaj nuk ka nevojë të zgjatet artikulli.

Por pjesa e fjalimit në lidhje me vendet më të varfra të botës është e rëndësishme. Putin deklaroi se “rritja e çmimeve në tregjet globale mund të bëhet një tragjedi e vërtetë për shumicën e vendeve më të varfra” dhe kujtoi se sipas të dhënave të OKB-së, 135 milionë njerëz në të gjithë botën kanë vuajtur nga mungesa e ushqimit në vitin 2019, ndërsa sot, kjo shifër është dyfishuar në 345 milionë. Më pas, ai tha deklarata të rëndësishme që dje janë vënë në qendër të vëmendjes nga shumë organe serioze mediatike dhe të cilat shumë organe serioze mediatike i kanë fshehur hapur dhe me vetëdije.

Në përmbledhje, gruri i nxjerrë nga Ukraina për t'u dorëzuar në të ashtuquajturat vende të varfra shkon në vendet e pasura:

“Unë u takova me liderët e Bashkimit Afrikan, liderët e shteteve afrikane dhe u premtova se do të bëjmë gjithçka për të siguruar interesat e tyre dhe për të ndihmuar drithin ukrainas të dalë. Ne bëmë gjithçka së bashku me Turqinë. Bëmë. Ju raportoj rezultatin, kolegët e mi të nderuar: nëse përjashtojmë Turqinë si vend ndërmjetës, i gjithë drithi, praktikisht i gjithë drithi i nxjerrë nga Ukraina, nuk u dërgua në vendet në zhvillim dhe në vendet më të varfra, por në vendet e BE-së. Sipas Programit Botëror të Ushqimit të OKB-së, i cili synon të ndihmojë vetëm vendet më në nevojë, u ngarkuan vetëm dy anije; theksoj se u hoqën vetëm dy nga 87 anijet, me vetëm 60 mijë tonë nga gjithsej 2 milionë tonë ushqime. Vetëm 3 për qind u dërguan në vendet në zhvillim.”

Ai e lidhi kështu:

“Dua të theksoj gjithashtu se shumë vende evropiane kanë vepruar si kolonialistë gjatë dekadave dhe shekujve të fundit dhe vazhdojnë të veprojnë edhe sot. Ata kanë mashtruar edhe një herë vendet në zhvillim dhe vazhdojnë t'i mashtrojnë.”

Putin gjithashtu theksoi se ai patjetër do të shkëmbejë mendime me Erdoganin në lidhje me këtë çështje.

Presidenti i Rusisë iu kthye sërish kësaj teme në pjesën pyetje-përgjigje. Duke mbajtur një fjalim duke u lidhur në internet, presidenti i Myanmarit Min Aung Hlaing deklaroi se ata donin të blinin pleh nga Rusia dhe se duhej të kishte rrugë tokësore dhe detare për këtë dhe se sanksionet ndaj plehrave u hoqën zyrtarisht, por në fakt, ato vazhduan: “Është një mjedis shumë dinak dhe i akorduar, gjoja nuk ka asnjë sanksion të drejtpërdrejtë për mallrat tona, por ka kufizime në logjistikë, qiradhënie të anijeve, porosi dhe sigurime.”

Putin tha gjithashtu se të gjitha këto kufizime rrisin çmimet në tregun botëror të ushqimit.

Putin pretendoi se kishte një mashtrim të qartë me marrëveshjen e grurit:

“Nuk ka të bëjë me ne, është mashtrimi i komunitetit ndërkombëtar, mashtrimi i partnerëve dëshpërimisht në nevojë në Afrikë dhe gjetkë. Është një mashtrim, qëndrim arrogant ndaj partnerëve për të cilët po e bëjmë gjithë këtë.”

Putin theksoi se i tha një udhëheqësi evropian që takoi një muaj më parë, kur 21 anije të ngarkuara me grurë ukrainas ishin ende në rrugë, se vetëm dy prej tyre po shkonin në vendet në zhvillim.

Është e qartë se ky është Macron; U kuptua gjithashtu se ky kujtim i Putinit mendohej veçanërisht të tregonte afrimin e Francës ndaj vendeve afrikane. Kështu ishin fjalët: "Në të vërtetë, ata që dikur ishin kolonialist, kanë mbetur gjithmonë kolonialist brenda.”

Pjesa tjetër e fjalimit ishte për "Perëndimin kolektiv" që synonte drejtpërdrejt Rusinë.

Putin tha se Rusia po përballet me agresionet ekonomike, financiare dhe teknologjike të Perëndimit, duke shtuar: “Unë them agresion, nuk mund të quhet ndryshe”. Më pas ai deklaroi se është siguruar stabiliteti i tregjeve valutore dhe financiare në Rusi, është ulur inflacioni dhe niveli i papunësisë është “nën minimumin historik, nën 4 për qind”: “Vlerësimet dhe parashikimet për dinamikën ekonomike, përfshirë vlerësimet dhe parashikimet e operatorëve, tani janë shumë më optimiste se sa në fillim të pranverës. Megjithatë, “ne shohim një sërë problemesh në një sërë sektorësh dhe rrethe federale në të gjithë vendin, me disa iniciativa, veçanërisht ato që varen nga burimi ose shitja e produkteve të tyre atje. Është e rëndësishme të merren vendime të shpejta së bashku me komunitetin e biznesit dhe të iniciohen mekanizma mbështetës efektiv drejt objektivit.”

Pak më vonë, Putin foli për rëndësinë e tërheqjes së vendeve të rajonit Azi-Paqësor në Lindjen e Largët të Rusisë dhe reklamoi rajonin për investitorët e huaj. Fjalët e mëposhtme duhet të konsiderohen se shqetësojnë jo vetëm Lindjen e Largët, por gjithë Rusinë: "Ne synojmë të organizojmë një mekanizëm të zonave të zhvillimit të avancuar për projekte moderne dhe të përbashkëta me vendet e tjera".

"Ne vepruam në përputhje me të drejtën ndërkombëtare, ata shkatërruan Irakun, Libinë, Jugosllavinë"

Putin tha se Rusia është një shtet sovran dhe gjithmonë do të mbrojë interesat e saj kombëtare (nuk ka asgjë të re në këtë), dhe më pas theksoi se ai "vlerëson të njëjtat cilësi tek partnerët e saj, të cilët për shumë vite kanë treguar besueshmërinë dhe përgjegjësinë e tyre në tregti, sipërmarrje dhe bashkëpunime të tjera”: "Sigurisht, kam parasysh partnerët tanë nga vendet në rajonin e Azisë-Paqësorit." Këto marrëdhënie bazohen në “parimin e përfitimit të ndërsjellë, bashkëpunimit, zhvillimit të potencialeve ekonomike në dobi të qytetarëve të vendeve tona”.

Në pjesën pyetje-përgjigje të fjalimit të tij, Putin iu kthye kësaj çështjeje edhe një herë pas fjalimit të kryeministrit armen N. Pashinyan: “Është e nevojshme të respektohen interesat e vendeve të tjera, t'i trajtojmë ato në mënyrë të barabartë, pavarësisht nga madhësia e territorit të këtij apo atij vendi, madhësia e PBB-së (Prodhimi i Brendshëm Bruto) së tij apo nëse ka armë moderne në ushtrinë e tij. Ne duhet të bazohemi në të drejtën ndërkombëtare, jo në disa rregulla të shpikura vetë.”

Më pas moderatori bëri pyetjen: Pra, pse bota nuk mund të zgjidhë disa probleme?

Përgjigja e Putinit sqaroi pikëpamjen e Kremlinit për të drejtën ndërkombëtare: “Sepse e drejta ndërkombëtare gjithmonë shkelet. Shumë njerëz këto ditë thonë se Rusia po shkel ligjin ndërkombëtar. Nuk mendoj se kjo gjë përputhet me realitetin. Kush e filloi luftën në Irak pa asnjë sanksion të OKB-së? Kush e shkatërroi Jugosllavinë me justifikime në dukje të besueshme? Kush e bëri këtë? Kush filloi një luftë në mes të Evropës duke bombarduar Beogradin? Në atë kohë, askush nuk e mbante mend ligjin ndërkombëtar.”

Kështu del në pah edhe një herë: Rusia i zhvillon marrëdhëniet e saj në nivel shtetesh.

Putini tha më pas se ai do të paraqiste një logjikë shumë të thjeshtë “për ligjin ndërkombëtar dhe legjitimitetin e veprimeve tona”; kjo duhet lexuar brenda kornizës ligjore që jam përpjekur të mbuloj në detaje nën titullin “Ligji i çështjes së Krimesë”:

“Karta e OKB-së flet për të drejtën e kombeve për vetëvendosje. Gjatë krizës së Kosovës, Gjykata Ndërkombëtare e OKB-së (Gjykata e Drejtësisë) mori një vendim, sipas të cilit nëse një pjesë e një toke, një pjesë e një vendi, dëshiron të shpallë pavarësinë e tij, ajo pjesë nuk duhet të kërkojë leje nga pushteti qendror i vendit. Kjo vlente për Kosovën.

“A nuk është e njëjta gjë si për Republikat Popullore të Donetskut dhe Luganskut? E njëjta. Nëse kanë të drejtë për këtë, atë e kanë sipas kartës së OKB-së dhe të drejtës për vetëvendosje, ata e kanë shpallur pavarësinë e tyre duke e realizuar këtë të drejtë. A kanë të drejta sipas ligjit ndërkombëtar dhe Kartës së OKB-së? Kanë, dhe kjo e drejtë është pohuar me vendimin e Tribunalit të OKB-së për Kosovën. Ekziston një shembull paraprak.

“Nëse ata kanë të drejtë për këtë, nëse e kanë bërë, a kemi ne dhe ndonjë vend të drejtë t'i njohim? Kemi. Edhe ne gjithashtu i njohëm. Sipas kësaj, a mund të nënshkruajmë me ta një marrëveshje ndërkombëtare për miqësi, bashkëpunim dhe ndihmë reciproke? Ne nënshkruam. Kjo marrëveshje u ratifikua nga parlamenti i Federatës Ruse dhe parlamentet e tyre; edhe atje, palës ruse i imponohen disa detyrime: të ndihmojë, përfshirë edhe në gjendjen e agresionit.

“Për momentin agresioni vjen kryesisht nga regjimi i paligjshëm i Kievit; i paligjshëm, sepse burimi kryesor i pushtetit në Ukrainë sot është grushti shtetëror në bazën e këtij regjimi.

“Ne po e bëjmë këtë. A përputhet me Kartën e OKB-së? Përputhet. Ekziston neni 51 i Kartës së OKB-së; Flet për mbrojtjen dhe vetëmbrojtjen. Si palë në këtë marrëveshje, ne jemi të detyruar të veprojmë në përputhje me këtë nen dhe të ndihmojmë aleatët tanë me këtë nen të Kartës së OKB-së. Dhe ne po e bëjmë këtë.

 “Këtu është një model dhe logjikë e thjeshtë që përputhet plotësisht me ligjin ndërkombëtar. Kjo eshte e gjitha. Le të themi, ku ekziston një situatë e tillë në Irak? E morën, e shkatërruan, e rrafshuan vendin. E njëjta gjë ndodhi në Libi; Ata rrafshuan Libinë. Ku është e drejta ndërkombëtare? Askund.

“Të gjithë ata që i bëjnë këto e dinë se nuk është në përputhje me të drejtën ndërkombëtare. Kjo është arsyeja pse ata po flasin për disa rregulla të sajuara. Për cilat rregulla? Çka zbuluan? Ku i gërmuan, këto rregulla? Kështu që ata vetë le të jetojnë sipas tyre.”

“I vetmi vend i vetëmjaftueshëm me burime natyrore”

Putin theksoi se "Rusia është ndoshta i vetmi vend në botë me burime natyrore të vetë-mjaftueshme" dhe nënvizoi rëndësinë e veçantë të Lindjes së Largët për sa i përket pasurisë së burimeve. Ai gjithashtu theksoi se burimet natyrore përdoren në bazë të "standardeve më të rrepta ekologjike". Më pas ai tha se lënda e parë e nxjerrë do të përdoret “para së gjithash për një rishpërndarje të thellë brenda vendit, forcimin e sovranitetit të vendit, sigurimin e sigurisë industriale, rritjen e të ardhurave të qytetarëve dhe rajoneve në zhvillim”.

Më interesante ishin fjalët e Putinit: “Ne kemi mbrojtur zonën e nxjerrjes së lëndës së parë kundër veprimeve jomiqësore; Tani vetëm kompanitë e krijuara sipas ligjit rus kanë të drejtë të përdorin burimet tona natyrore”.

Putin, i cili foli edhe për zhvillimin afatgjatë dhe afatmesëm të Rusisë, e vuri në qendër të kësaj korridorin ndërkombëtar Veri-Jug. Sipas Putin, zhvillimi i këtij korridori “do të hapë mundësi të reja për kompanitë ruse për të dalë nga Irani, India, Lindja e Mesme dhe vendet afrikane, dhe natyrisht, që mallrat nga këto vende të merren në këmbim”.

“Nuk filluam asgjë, por po e përfundojmë”

Pas fjalimit të Putinit, i cili mund të konsiderohet i gjatë edhe për përmasat e tij, filloi pjesa e pyetje-përgjigjeve të takimit. Në këtë episod, i cili zgjati më shumë se i pari, ai u dha përgjigje të jashtëzakonshme pyetjeve të jashtëzakonshme. Disa prej tyre i kam shkruar në kontekstin më lart. Por  edhe pjesa tjetër meriton gjithashtu një shqyrtim të kujdesshëm.

Njëra prej tyre ishte përgjigja e tij ndaj pyetjes “Çfarë kemi fituar apo humbur si shtet që nga 24 shkurti?”

“Unë mendoj se jam i sigurt se nuk kemi humbur asgjë dhe nuk do të humbasim asgjë. Sa për atë që kemi arritur, do të thoja se gjëja kryesore që kemi fituar është forcimi i sovranitetit tonë; ky është rezultati i pashmangshëm i asaj që ndodhi.

“Po, sigurisht që ka një polarizim të caktuar; si në botë ashtu edhe brenda vendit. Unë mendoj se kjo do të jetë e dobishme, sepse çdo gjë që është e panevojshme dhe e dëmshme, çdo gjë që pengon përparimin tonë, do të refuzohet. Ne do të fitojmë vrull dhe ritëm zhvillimi, sepse zhvillimi modern mund të ndërtohet vetëm mbi sovranitetin. Të gjithë hapat tanë në këtë drejtim kanë për qëllim forcimin e sovranitetit. Kjo është e para.

“Së dyti dhe më e rëndësishmja, dua ta theksoj edhe një herë këtë, është përmendur shpesh, e shoh, dua ta theksoj, kjo është një tezë absolutisht e saktë, nuk ka diqka që kemi filluar në aspektin e aksioneve ushtarake, ne jemi vetëm duke u përpjekur për ta përfunduar atë.

“Pas grushtit të shtetit në Ukrainë në 2014, ata që nuk donin një zhvillim normal, paqësor dhe synonin të shtypnin popullin e tyre, filluan aksionet ushtarake, duke kryer njëri pas tjetrit aksione ushtarake dhe duke ekspozuar njerëzit që jetonin në Donbass në gjenocid për tetë vjet.

“Pas shumë përpjekjeve për ta zgjidhur këtë çështje në mënyrë paqësore, Rusia ka vendosur të përgjigjet plotësisht në mënyrë simetrike, ashtu si sillet armiku ynë i mundshëm. Ne e bëmë këtë me vetëdije, të gjitha përpjekjet tona kanë për qëllim të ndihmojnë njerëzit që jetojnë në Donbass. Kjo është detyra jonë dhe do ta përmbushim deri në fund. Në fund të fundit, kjo do të çojë në forcimin e vendit tonë; si brenda dhe jashtë vendit.”

Një nga pjesët më të rëndësishme të seancës pyetje-përgjigje, padyshim kishte të bënte me çështjen e çmimit të gazit dhe naftës. Në pyetjen “nëse drejtimi lindor do të plotësojë të gjitha nevojat nëse drejtimi perëndimor mbyllet plotësisht”, Putin tha se burimet energjetike janë të nevojshme për zhvillimin e vendit të tij dhe vazhdoi si më poshtë:

“Ekonomitë e vendeve kryesore evropiane kanë fituar gjithashtu një avantazh konkurrues të qartë dhe të prekshëm të një natyre globale duke blerë gaz natyror nga Federata Ruse për dekada të tëra. Nëse ata mendojnë se nuk kanë nevojë për këto avantazhe, kjo nuk na shqetëson aspak, sepse kërkesa për burime energjetike në botë është  shumë e madhe.”

Pasi deklaroi se nuk po fliste vetëm për Republikën Popullore të Kinës, ekonomia e së cilës po rritet me shpejtësi, por se kërkesa ishte e madhe në të gjithë botën, Putin theksoi se megjithëse tregu evropian është konsideruar gjithmonë i klasit të parë, gjithçka në botë po ndryshon shumë shpejt dhe se që në fillim të krizës në Ukrainë,  Evropa nuk është më e klasit të parë. Putin kujtoi se amerikanët përfituan nga kjo situatë dhe filluan të dërgojnë gaz të lëngshëm. Vërejtjet e tij për marrëdhëniet me amerikanët, për të cilët ai tha se ishin "njerëz shumë pragmatik" dhe se "mund të mësohet shumë nga ta në këtë kuptim", ishin të habitshme: “Ata luftuan një nga projektet tona të gazit të lëngshëm në Arktik, nuk do t'i drejtoj me gisht disa prej drejtuesve të kësaj kompanie, por cisterna e parë e gazit të kompresuar nga kjo fushë gazi shkoi nga kjo kompani në SHBA, sepse është shumë fitimprurëse.”

Putin gjithashtu e quajti vendimin e ministrave të financave të G7 për të vendosur një çmim tavan për naftën dhe produktet e naftës ruse "një idiotësi të re":

“Të gjitha kufizimet administrative në tregtinë botërore çojnë vetëm në çekuilibrime dhe rritje të çmimeve. Ajo që po ndodh tani në tregjet evropiane është rezultat i punës së ekspertëve evropianë dhe Komisionit Evropian. Ne kemi insistuar gjithmonë që çmimet të bazohen në kontrata afatgjata. Çmimet e naftës dhe produkteve të naftës përcaktohen nga tregu, ndërsa çmimi i gazit në kontratat afatgjata varet nga ky çmim. Pse? Sepse ky prodhim kërkon investime të mëdha dhe ata që investojnë në prodhim duhet të jenë të sigurt se produkti do të kthehet në para. Kjo është arsyeja pse Gazprom në përgjithësi është i interesuar të bëjë kontrata afatgjata.

“Neve na thanë se ‘Jo, kjo nuk i përshtatet ekonomisë së tregut. Është e nevojshme të veprohet sipas spotit, tregut spot.’ Ne u përpoqëm t'i bindnim, unë personalisht thashë në Bruksel: ‘Nuk duhet ta bëni këtë, sepse tregtia e gazit është në fund të fundit një zonë e veçantë e tregut botëror. Të gjithë ata që prodhojnë, shesin, blejnë këtë duhet të jenë të sigurt për stabilitetin e marrëdhënieve.’ Jo, na thanë, duke parë se çmimet nuk ishin të larta në atë kohë; 100 dollarë për një mijë metër kub iu dukeshin shumë të larta atëherë, ose 300 dollarë më vonë. Këto ishin çmimet. Mirëpo, tani çmimet janë rritur në 3 mijë euro. Ata na thanë: 'Nuk ka nevojë, mos bëni kështu.' Jo, ata në fakt e detyruan shoqërinë e tyre dhe i detyruan të qëndronin në qendër të vëmendjes, drejtpërdrejt! Në strukturën aktuale të çmimeve, pjesa më e madhe e çmimit është nga spot.

“Kjo nuk është kërkesa jonë; këtë na imponuan evropianët. Pasi imponuan këtë vendim realisht të marrë për tregtinë e gazit, tani po mendojnë se si të dalin prej saj, përballë asaj që po ndodh. Si? Duke e kufizuar çmimin me vendime administrative. Një iluzion i ri, marrëzi që do të çojë në çmime më të larta në tregjet botërore dhe gjithashtu në Evropë. Asgjë nuk mund të zgjidhet në mënyrë administrative në fushën e ekonomisë dhe tregtisë botërore.”

Putin tha se Nord Stream 2 nuk u ndërtua kot, ata morën teknologji në këmbim dhe theksoi se nëse është e nevojshme, ata mund të ndezin në çdo kohë Nord Stream 2. Pas mbylljes së Nord Stream 1, Putin tha: "Rusia po përdor armën e saj energjetike!" Pavarësisht rritjes së pretendimeve të tij, ai tha "një delir i ri" dhe përmblodhi shfaqjen e situatës aktuale. Prandaj, regjimi i Kievit mbylli një nga dy tubacionet që kalonin përmes Ukrainës. Polakët mbyllën tubacionin Yamal-Evropë. Putin gjithashtu shpjegoi situatën në Nord Stream 1 si më poshtë:

“Partnerët tanë gjermanë kanë lidhur të gjithë anën teknike të Nord Stream 1, mirëmbajtjen e njësive të kompresorëve të gazit me ligjin britanik, sepse u zbulua se (as unë nuk e dija për këtë, raportoi Aleksey Borisovic [Miller] ), për kontratën e mirëmbajtjes së këtyre njësive, të cilat prodhohen nga kompania Siemens, Gazprom duhej të lidhte një kontratë jo me zyrën qendrore të Siemens, por me degën e saj në Britaninë e Madhe, e cila vendosi sanksione ndaj Gazpromit dhe u bë një marrëveshje me fabrikën e Siemens në Kanada për riparimin e këtyre turbinave.

“Çfarë të bëjmë me të? Kanadaja përfundimisht pranoi kërkesat e shumta të Gjermanisë, duke i dhënë [njësinë] Gjermanisë, por sipas kontratës me degën e Siemens në Mbretërinë e Bashkuar, turbinat duhet të dërgohen direkt në Petersburg. Nëse logjistika ka ndryshuar, duhet  të përfshihet ndryshimi në kontratë. Megjithatë, dega britanike e Siemens nuk u përgjigjet madje as kërkesave të Gazprom.

“Në atë rast, mund të bëni sa të doni foto para turbinës [Putini i referohet kancelarit gjerman Scholz që pozoi para turbinës në fabrikën e Siemens], por jepni më këto dokumente. Kjo është prona jonë. Duhet të dimë statusin ligjor dhe gjendjen teknike të kësaj prone. Ata nuk japin asgjë tjetër përveç bisedave të përgjithshme.

“Turbina e fundit është po ashtu jofunksionale; Përfaqësuesit e Siemens erdhën dhe kontrolluan, ka rrjedhje vaji, ka rrezik shpërthimi, ka rrezik zjarri. Sigurisht, turbina nuk mund të funksionojë ë këtë mënyrë. Jepni turbinat, le të hapim Nord Stream 1 nesër. Ata nuk japin asgjë. Pastaj thonë se e përdorin si armë. Çfarë arme? Ata e ngatërruan vetë, tani nuk dinë çfarë të bëjnë me të. Ata e futën veten në një ngërç sanksionesh.

“Ka vetëm një rrugëdalje. Shohim që në Gjermani po zhvillohen demonstrata ku kërkohet hapja e Nord Stream 2. Ne ndajmë këtë kërkesë të konsumatorëve në Gjermani, jemi gati ta bëjmë menjëherë nesër, mjafton të shtypim një buton, por nuk jemi ne ata që vendosëm sanksione ndaj Nord Stream 2. Ata e bënë atë nën presionin e amerikanëve, pra pse ata po bëjnë presion? Sepse duan të shesin me çmime astronomike. Ne e dimë qëndrimin e qeverisë së mëparshme [amerikane]. Ata thoshin: 'Po, po shesim shtrenjtë. Le ta marrin, sepse ne i mbrojmë.” Le ta marrin nëse duan. Ne shesim edhe pronën tonë.”

Putini duhet të ketë menduar se nuk ka folur mjaftueshëm në lidhje me këtë, prandaj iu kthye të njëjtës çështje pak më vonë dhe bëri deklarata të qarta:

“Ka obligime kontraktuale, kontrata furnizimi. Me fjalë të tjera, a do të marrin vendime me karakter politik që bien ndesh me kontratën? Nëse këto interesa bien ndesh me interesat tona aktuale ekonomike, ne nuk do t'i përmbushim dhe nuk do të ofrojmë asgjë. Ne nuk do të ofrojmë as gaz, as naftë, as qymyr, as naftë për ngrohje, asgjë. Ne do të përmbushim plotësisht detyrimet tona kontraktuale. Dua të theksoj gjithashtu se; Ata që na imponojnë neve ndonjë gjë,  nuk janë në gjendje të na diktojnë vullnetin e tyre sot. Lërini të vijnë në vete. Kështu është kudo në ekonomi, kështu është edhe në ekonominë e brendshme”.

Putin përfundoi duke iu referuar një përrallë të njohur popullore ruse: sipas të cilës [Dhelpra dinake e bën ujkun të besojë se mund të peshkojë duke zhytur bishtin e tij në lumin e ngrirë.]

Putin gjithashtu theksoi se ka dy rrugë përpara për vendet perëndimore:

“Ata ose do të subvencionojnë çmimet e larta; kjo është e keqe, sepse nuk ndryshon sjelljen e konsumatorit, konsumatorët konsumojnë si më parë,ndërsa në kushte skamjeje çmimi rritet. Ose ulin konsumin. Nga pikpamja ekonomike, ose më mirë ajo sociale, kjo është e rrezikshme, mund të shkaktojë shpërthim. Është më mirë të vazhdosh të respektosh detyrimet kontraktuale që janë në përputhje me rregullat dhe marrëdhëniet civile.”

Marrëdhëniet me borgjezinë e madhe

Një nga aspektet më interesante të fjalimit të Putinit, për mendimin tim, ishin vërejtjet e tij për borgjezinë e madhe. Ai tha:

“Komuniteti sipërmarrës rus sot në përgjithësi tregon një përgjegjësi të lartë ndaj vendit, atdheut, qytetarëve të Rusisë. Dua ta theksoj këtë dhe t'ju falënderoj për këtë. Kjo është e para.

“Meqë ra fjala, a e dini se çfarë iu thashë shumë njerëzve:

Vraponi për të mbrojtur interesat tuaja. Ata konfiskuan një sërë gjërash: llogaritë e tyre, varkat e tyre, e kështu me radhë. Unë i pata paralajmëruar për këtë. Do të ishte më mirë sikur t'i ruani ato varka këtu dhe t'i investoni paratë jo në aksione të huaja, por në zhvillimin e infrastrukturës në Rusi. Ju nuk do të humbisni asgjë, gjithçka do të ishte këtu, në vend dhe do të përfitonit nga paratë që keni investuar. Por sidoqoftë. Ky ka qenë një mësim për të gjithë.”

Më pas moderatori bëri pyetjen e mëposhtme: “Po kush e dinte që diçka e tillë do të ndodhte?”

Përgjigja e Putinit ishte si më poshtë:

“Unë e pata thënë këtë dhe pata paralajmëruar. Jo sepse jam më i zgjuar, por sepse kam më shumë inteligjencë. Unë paralajmërova dhe thashë këtë. Por, meqë ra fjala, ka nga ata që jetojnë në këtë sallë mes tyre, ata e kuptuan këtë dhe nuk mbajtën asgjë pas malit, gjithçka është këtu, në shtëpi.”

Në fjalën e tij, Putin shpjegoi pse kompanitë e mëdha të industrisë metalurgjike refuzuan në fakt kërkesën për përjashtimin e taksave dhe në përgjigje të një pyetjeje në këtë drejtim, ai kufizoi rolin e shtetit si më poshtë:

“Shteti duhet të reagojë ndaj tij vetëm në kohën e duhur, duke përdorur mekanizmat dhe instrumentet e duhura të tregut për të kufizuar eksportet ose për të rimarrë fitimet e tepërta me mjete të ndryshme. Këto janë instrumente tregu; gjëra që i dinë të gjithë: ose taksat doganore, ose rikuperimi i këtij fitimi të tepërt me mjete të tjera.

“Por sipërmarrësit që punojnë në këtë fushë sigurisht që duhet të dinë paraprakisht se çfarë synon dhe mund të bëjë shteti në këtë kuptim. Është një fushë shumë delikate, një 'teksturë' delikate e ndërveprimit brenda kësaj ekonomie. Nuk ka asgjë të tmerrshme për këtë, e gjithë kjo është rregulluar me qetësi, ne do ta bëjmë atë me kujdes në të ardhmen.”

Këto fjalë, të nxitura nga ambicia e pafundme e borgjezisë së madhe, çuan në pyetjen e moderatores: “Ne krijuam kushtet që kryeqyteti të qëndronte këtu dhe të largohej nga offshore dhe tani e di që po regjistrohen në Rusi. Por pyetja është: a duhet të kenë frikë se çfarë do të heqin sërish, apo kemi krijuar kushte normale dhe të mira?”

Duke vendosur pronën në krye, Putini u përgjigj: “Keni absolutisht të drejtë. Para së gjithash, është e nevojshme të plotësohen kushtet që lidhen me të drejtat e mbrojtjes së pronës dhe besueshmërisë.”

"Ata që mbështesin regjimin e Kievit sot mbështetën grushtin e shtetit të Frankos fashist në vitet '30"

Fjalët e Putinit për sulmet e rregullta me artileri të Ukrainës në termocentralin bërthamor të Zaporojës dhe kontrollin e IAEA u dhanë me detaje të mjaftueshme në shtypin turk, kështu që e shoh të panevojshme të përkthehet dhe të vlerësohet përsëri. Por të rëndësishme ishin fjalët e tij për “socialistin” spanjoll J. Borrell, shefin e diplomacisë evropiane, i cili shkaktoi krizë diplomatike duke e quajtur dje Rusinë “fashiste” dhe më pas u përpoq ta rregullonte atë si një gabim përkthimi. Putin e hapi vetë këtë temë dhe tha:

“Ne kemi parë gjithashtu se kreu i diplomacisë evropiane bën thirrje për mposhtjen e Rusisë në fushën e betejës. Një qasje e çuditshme diplomatike. Kjo retorikë do të ishte e kuptueshme nëse ai do të ishte ministër i mbrojtjes i ndonjë vendi, por kjo tingëllon shumë e çuditshme për kryediplomatin e BE-së. Zoti ndihmoftë, Zoti le të gjykojë; le të thotë çfarë të dojë.

“Sa për regjimet fashiste, çfarë mund të thuhet për këtë? E dini, nëse ai do të kishte jetuar në vitet '30... Spanjolli, apo jo? [Po, spanjolli.] Sikur të kishte jetuar në Spanjë në vitet '30 dhe të kishte dëgjuar frazën e famshme, pothuajse të shenjtë, "qiej pa re mbi të gjithë Spanjën" në raportin e motit (siç dihet, ky ishte sinjali se grushti i shtetit të gjeneralit Franko kishte filluar) ai do të kishte marrë armët, por në anën e kujt do të kishte qenë ai? Në anën e qeverisë së atëhershme demokratike, të zgjedhur, të majtë të Spanjës? Apo në anën e puçistëve? Sipas mendimit tim, ai do të kishte qenë në anën e puçistëve, sepse ai mbështet saktësisht të njëjtin lloj puçistësh në tokën ukrainase sot. Burimi kryesor i pushtetit sot është grushti i shtetit në 2014. Ai gjithashtu i mbështet ata; atëherë ai patjetër do të ishte në anën e fashistëve. Ja kush ishte në anën e fashistëve. Kjo është e para.

“ E dyta. Sot ai, si gjithë Europa, mbështet në mënyrë aktive fuqinë ukrainase. Unë i kam diskutuar vazhdimisht këto çështje me partnerët tanë evropianë; Ne tregojmë gjithmonë gjurmët e neonazistëve në qeverinë e sotme të Kievit. Por ata gjithmonë më përgjigjen: Epo! Ju keni neonazistë të tillë, i kemi edhe ne. Po, i kemi. Por as tek ne dhe as në vendet e tjera të qytetëruara nuk i ngrenë këta nazistë dhe ultranacionalistë nazistë në gradën e heronjve kombëtarë. Ky është ndryshimi. Në Ukrainë, ata bëjnë pikërisht këtë.”

Në fund të fjalimit të tij, Putin iu kthye edhe një herë çështjes së Ukrainës:

“Që një kohë të gjatë, pushteti në Ukrainë ka qenë de fakto në duart e ultra-nacionalistëve dhe neonazistëve; po përhapin mu një terror atje. Shumë njerëz kanë frikë të hapin gojën dhe të thonë atë që mendojnë në të vërtetë.

“Çfarë po ndodh atje? Ndonjëherë ne jemi kritikë ndaj disa nga bashkatdhetarëve tanë që nuk i pranojnë veprimet tona në mbrojtje të Donbassit. Aty qëllojnë njerëzit në mes të rrugës, i vrasin pa menduar; ata që janë në pushtet, që kanë një mendim të ndryshëm nga ata në pushtet. Ata janë shkatërruar fizikisht. A ka ndonjë ndryshim? A e kuptojmë se çfarë po ndodh atje? Duhet ta kuptojmë.

“Kështu që unë mund t'ju siguroj se ka një numër të madh njerëzish në Ukrainë që e urrejnë këtë regjim dhe ne duhet t'i mbështesim këta njerëz që kuptojnë se çfarë po ndodh dhe janë të gatshëm të luftojnë me të, por nuk kanë mjete. Ata janë atje nën persekutimin e një regjimi neo-nazist. Prandaj, çfarë mund të bëhet? Mund t'ju siguroj se numri i këtyre njerëzve është i madh dhe ne duhet të kemi lidhje me ta dhe këtë do ta bëjmë. Unë kam besim se marrëdhëniet e ardhshme ruso-ukrainase varen nga ky segment i shoqërisë ukrainase.

***

Të rëndësishme janë edhe fjalimet e Kongresit Kombëtar Kinez Li Çanşu, kryeministrit indian Narendra Modi, kryeministrit armen Nikol Pashinyan dhe kryeministrit vietnamez Fam Min Tin; Por ata duhet të lihen për një shkrim artikull tjetër.

Burimi : Yakın Doğu Haber