Njëra nga këtaështë artikulli me titull: “Iran Sanctions Are Damaging the Dollar”(Sanksionet Kundër Iranit po Dëmtojnë Dollarin) i cili gjendet në adresën OilPrice.com në 18 shtator 2018. Autori i tij Nick Cunningham ndonëse vërteton se sanksionet do të pakësojnë eksportin eIranit paralajmëron se“ne jemi vetëm në disa nga krerët e parë të një rrëfimi të gjatë i cili mund të përfundojë me kapërcimin e fuqisë së dollarit amerikan”.

Pyetja: “A do të kenë ndikim sanksionet ekonomike kundër Iranit të planifikuar nga sionistët të Donald Trumpit?” Kjo pyetje u debatua në një mënyrë ngazëllyese në një konferencë me titull: “Kudsi/Kryeqyteti i Përherhëm i Palestinës” në të cilën morën pjesë një numër shumë i madh i intelektualëve më të njohur dhe të pavarur të botës, e cila u zhvillua në qytetin e Meshhedit në datat 12-13 maj 2018 nga ana e institucionit civil “New Horizons” (Horizonte të Reja).

Por përse shqyrtohen sanksionet kundër Iranit në një konferencë mbi Palestinën? Përgjigjae kësaj pyetjeje është se nuk asnjë dyshim se Irani është shteti i fundit i madh i cili mbështet qëndresën palestineze. Politika kundër Iranit e Trumpitpothuajse drejtohet plotësisht nga ana e sionistëve të Likudit të cilët kanë vendosur një palaço flokëverdhë në Shtëpinë e Bardhë me qëllim për të zëvendësuar politikat kundër Likudit duke përfshirë këtu dhe “Marrëveshjen Bërthamore me Iranin” (JCPOA) të Barack Obamës.

Dhëndrri “kosheri” Jared Kushner i Trumpit iu është ngarkuar detyra për të nënshtruar tërësisht popullin palestinez ndaj gjenocidit sionist dhe tëndjekjes së politikave të dëshiruara nga Likudi. Kushneri i ka ngarkuar sauditëve dhe emiratasve detyrën në lidhjeme “Zgjidhjen Përfundimtare të Çështjes Palestineze”. Edhe faraoni i Egjiptit Adbulfettah Sisi i cili është duke e mbajtur Egjiptin në të njëjtën anije nën pushtimin dhe gjakderdhjensioniste. Iraku, Libia dhe Siria janë dobësuar shumë duke u vënë në shënjestër me luftrat shkatërruese të 11 shtatorit dhe  nuk janë në gjendje që të vihen në udhëheqjen e qëndresës. Turqiadhe aleati i saj Katari nuk kanë shpëtuar ende nga pushtimi i NATO-s dhe për këtë arsye ata mund të japin shumë pak mbështetje ndaj qëndresës antisioniste.Irani është shteti i vetëm i cili mbështet në mënyrë të fuqishme dhe me krenari palestinezët të cilët kundërshtojnë që të nënshtrohen. Kjo është arsyeja se përse likudistët janë kaq shumë të fiksuar ndaj thurjes së komploteve kundrejt Republikës Islame Iraniane. Pika kulminante e këtyrekomploteve të tyre, janë sanksionet ekonomike, me anë të të cilae ata shpresojnë se do ta dobësojnë Iranin musliman dhe do t’i hapin rrugë një grushti shteti të financuar nga sionistët, i cili do ta nxirrte jashtë loje Revolucionin Islam Iranian të 1979.

Këto sanksione me dy etapa do të arrijnë majën në nëntor 2018. Këto sanksione afatshkurtra pritet që t’i shkaktojnë dëmtime serioze ekonomisë iraniane. Këto sanksione me dy faza do të arrijnë samitin e vet në fillim të nëntorit 2018. Në afat të shkurtër, këto sanksione pritet të shkaktojnë dëme serioze ndaj ekonomisë iraniane. Pavarësisht nga fakti se krerët politikë europianë po përpiqen që të nënçmojnë Trumpindhe të mbështesin Marrëveshjen Bërthamore Iraniane dhe t’u japin fund sanksioneve në rrugë ligjore, shoqëritë e mëdha europiane janë duke e ndërprerë tregtinë me Teheranin, për shkak të mosmarrëveshjes së tyre me Sh.B.A.-në dhe nga frika e humbjes së më shumë parave se sa do të përfitonin nga tregtia e tyre me Iranin. Dalja e shpejtë e firmave të mëdha europiane nuk ka asnjë dyshim se do të krijojë një shqetësim të përkohshëm në ekonominë iraniane.

Por pavarësisht përgënjeshtrimeve për një perandori e cila është duke vdekur me qendër në Europë, kjo nuk do të thotë se Sh.B.A.-ja dhe Europa përfaqësojnë mbarë botën. Rusia, Kinadhe Turqia e cila po bëhet gjithnjë e më e pavarur, janë më të prirura se sa ortakët europianë, për t’i qëndruar larg sanksioneve të Sh.B.A.së dhe për të mbushur hapësirën e tregtisë botërore të Teheranit.Shumica e shteteve jashtë Sh.B.A.-së dhe Europës nuk kanë përfitim nga sanksionet kundër Iran dhe janë më pak të brishtë sesa europianët. Në fakt shumë shtete duke përfshirë këtu Rusinë dhe Kinën të cilat dhe vetëjanënë shënjestër tësanksioneve të Sh.B.A.-së! Këto shtete janë në zotërim të tëra arsyeve për të tronditur postin e monedhës rezervë botërore të dollaridhe për të krijuar një fuqi të vetme, një sistem monetar shumëpolar i cili nuk do të lindte një Sh.B.A. e cila është nën pushtimin sionist dhe vë sanksione të njëanshme kundër çdo shteti i cili shfaq qëndresë ndaj mendjemadhësisë së saj.

Kina e cila është prodhuesja gjigante botërore ishte prekur nga sanksionet tregtare prej 60 miliardë dollarësh në muajin maj dhe kjo gjendje kishte shkrepur këmbëzën e një lufte të fshehtë tregtare midis dy ekonomive më të mëdha në botë. Gjithashtu duke filluar nga viti 2014 deri më sot Sh.B.A.-ja ka vënë në zbatim ndalime të rëndësishme të udhëtimit, ngrirje të llogarive bankare dhe kufizime tregtare kundër Rusisë. Sipas Bloombergut disa banka shtetërore ruse të shkallës së lartë, duke përfshirë këtu dhe shoqëritë gjigante të naftës dhe gazit, janë penguar në mënyrë ndikuese nga përftimi i financave nga bankat dhe tregjet amerikane. Edhe sipas Pepe Escobarit (“Asia Times” (Koha e Azisë) 18 tetor 2018) Me prekjen nga sanksioni i ligjit Magnitsky të individëve dhe firmave ruse së shpejti do të preken dhe kinezët.

(Pasi dollari u shndërrua në monedhën rezervë botërore në vend të paundit britanik, kërcënimi më i madh për statusin e tij hegjemonist nuk erdhi nga një monedhë potenciale si BRICS-i, euro apo ndonjë gjë tjetër të krijuar nga komunistët. Në vend të saj erdhën dy shtete të cilat ishin Iraku i Saddam Husejnit dhe Libia e Muammer Gaddafit, të cilat prodhonin naftë dhe të cilat në një mënyrë ironike nuk ishin prodhuesit më të mëdhenj të prodhimit kombëtar bruto të botës, të cilat çuditërisht kërcënuan se do ta blinin dhe do ta shisnin naftën me një monedhë tjetër përveç dollarit. Libia propozoi për hedhjen në treg të një një monedhe ari të e cila do të ishte e vlefshme në të tërë Afrikën. Ndonëse kur vdiq Gaddafi Libia zotëronte në dorë vetëm 0,4 % të prodhimit kombëtar bruto të botës, presidenti i Francës i asaj epoke Nicolas Sarkozy e përkufizoi këtë plan si një kërcënim për sistemin financiar botëror).

Për më tepër gjendet dhe Turqia e cila është prekur si pasojë e sanksioneve amerikane në kalimin nëpër dogana të çelikut dhe aluminit që nga gushti 2018 dhe deri më tani. Ankaraja është hakmarrur duke bërë të ditur se do të afrohet dhe më shumë me Rusinë dhe do të shkelë në mënyrë të qartë sanksionet kundër Iranit të Trumpit. Ndonëse se mund të bëhet fjalë për nëj bashkëupunim në fushën e sigurisë e cila shtrihet në një të kaluar të gjatë mes Turqisë dhe Sh.B.A.-së dhe NATO-s, Erdoğani i ka quajtur si një “hanxhar në shpinë” sanksionet amerikane dhe ka mbajtur fjalën se Turqia do të blejë sistemin mbrojtës rus S-400.

Pavarësisht kësaj shumica e shteteve të botës do të përqendrohen në çarjen e sanksioneve kundër Iranit të Trumpit. Krahas përfundimit të afatit të shkurtër të sanksioneve kundër Iranit, ky i fundit do të ketë një rritje të përshkallëzuar në kapacitetin e tregtisë me botën. Ndërsa përfundimet me afat të mesëm dhe me afat të gjatë të cilat do të lindin nga hegjemonia e dollarit dhe perandorisë amerikane do të mund të jenë vdekjeprurëse.

Në të kaluarën, çështja e vdekjes së mundshme të dollarit amerikan dhe perandorisë amerikane diskutohej vetëm në mediat alternative. Burime të tilla si GlobalResearch.ca, VeteransToday.com dhe LegitGov.org.shkruanin në mënyrë tëqartë të vërtetën se luftrat amerikane dhe operacionet e ndryshimit të regjimit, nuk synonin vetëm kundërshtarët e sionizmit, por synonin edhe sigurimin e hegjemonisë së petrodollarit në hegjemoninë e bankierëve sionistë, synonin edhe kombet të cilat donin që tëdobësonin sistemin monetar të kontrolluar nga Perëndimi.Për shembull sipas shkrimeve të postës elektronike të botuara në Wikileaked ishte bëë e qartëse arsyeja e vërtetë se përse Hillary Clinton kishte rrëzuar Muammer Gaddafin dhe kishte  shkatërruar Libinë nuk ishin “të drejtatenjeriut” por rrëfimi se dinari i artë paraqiste një kërcënim për sistemin monetar perëndimor.

Gjithashtu edhe në ditët e sotme burimet e masmedias kryesore shkruajnë në mënyrë të qartë se sanksionet kaotike të Trumpit mund t’i hapin rrugë rënies së sistemit të dollarit. Njëra nga këta është artikulli me titull: “Iran Sanctions Are Damaging the Dollar” (Sanksionet Kundër Iranit po Dëmtojnë Dollarin) i cili gjendet në adresën OilPrice.com në 18 shtator 2018. Autori i tij Nick Cunningham ndonëse vërteton se sanksionet do të pakësojnë eksportin e Iranit paralajmëron se “ne jemi vetëm në disa nga krerët e parë të një rrëfimi të gjatë i cili mund të përfundojë me kapërcimin e fuqisë së dollarit amerikan”.

Cunningham shënon se afërsisht 88 % e mbarë tregtisë botërore bëhet me dollarë dhe për këtë arsye kërkesa për dollarë është duke u rritur në një mënyrë të skajshme. Kjo kërkesë e skajshme për dollarë i jep mundësi Sh.B.A.-së që duke shtypur në atë masë që do “greenback” (dollarin amerikan) -i cili në thelb nuk ka vlerë- si shpërblim merr pasuri dhe shërbime të vlefshme.Pranohet nga të tërë në shkallë të gjerëe vërteta, se perandoria amerikane nuk do të jetë në gjendjeqë të paguajë luftrat e saj, të cilat arrijnë shifrën e përafërsisht 7 trilionë dollarëve, me qëllim që të shkatërrojë armiqtë e Izraelit sionist, me ushtrinë e saj të fryrë, e cila ka 900 baza ushtarake në të paktën 70 shtete, pa krijuar “aftësinë për të krijuar vlerën e vërtetë në vlerën e triliona dollarëve nga asgjëja”.

Cunningham pretendon se sanksionet kundër Iranit janë kërcënimi më i madh me të cilin është përballur hegjemonia e dollarit deri më sot. Autori parashikon se vendet të cilat përbëjnë një listë të gjatë -dhe në të vërtetë mbarë bota duke përjashtuar palaçot amerikanë dhe anglosaksonë- do të përqendrohen në çarjen e sanksioneve dhe në zhvillimin e zgjidhjeve të përkohshme të cilat do t’i japin mundësinë e tregtisë së tyre me Iranin.Dhe “megjithëse këto zgjidhje më vete, mbase nuk do të jenë ndryshuesi i lojës, ndikimi i tyre i mbledhuru do të jetë një fund i pashmangshëm për hegjemoninëfinanciare botëror të Uashingtonit”.

Po Irani do të vazhdojë të vuajë, por kjo do të marrë fund në mënyrë tëpërshkallëzuar, sepse ashtu siç Kur’ani Famëlartë i ka dhënë fjalën të nderuarit të dërguar (p.q.m.t.) dhe mbarë njerëzve të mirë: “Dhe nuk ka dyshim se pas vështirësisë vjen lehtësimi. Nuk ka dyshim se pas vështirësisë vjen lehtësimi”. (Sure Inshirah, Ajeti: 5,6).

Irani musliman duke qenëse problemet ekonomike do të krijojnë një pakënaqësi të mundshme dhe propaganda sioniste synon të rinjtë dhe dobëtit, do të jetë i detyruar që të gjejë mënyra ndikuese me qëllim që të bashkojë të tërë popullsinë e tij në një luftë afatgjatë që ka përparësi strategjike dhe me lejen e Allahut do të dalë fitimtar.