Duke u mbështetur në këtë traditë të pasur, Boshti i Rezistencës ka arritur të krijojë një rrëfim që shkon përtej konfliktit të drejtpërdrejtë dhe bazohet në histori të thellë dhe besime islame.

Udhëtimi për marshimin e Arbainit është një ngjarje që tërheq miliona njerëz në Irak çdo vit. Kjo nuk është vetëm një ceremoni fetare; është një dëshmi e qëndresës së thellë, forcës dhe krenarisë e cila mishëron luftën e Islamit për drejtësi gjatë historisë.

Arbaini është një ngjarje e rëndësishme fetare; por është gjithashtu një burim i fuqishëm frymëzimi për lëvizjet bashkëkohore që vazhdojnë të luftojnë kundër padrejtësisë dhe shtypjes në botën moderne.

Ceremonia e mbajtur në Arbain bëri shumë jehonë edhe përtej kufijve të Irakut dhe po ashtu, edhe në zemrat dhe mendjet e muslimanëve në mbarë botën.

Çdo vit, miliona vizitorë me kombësi, etni dhe identitete të ndryshme mblidhen në Qerbela jo vetëm për të marrë pjesë në ritualet fetare, por edhe për të pohuar përkushtimin e tyre ndaj vlerave të rezistencës dhe dinjitetit të mishëruara nga Imam Huseini (AS).

Ky tubim vjetor është një simbol i fuqishëm i unitetit në mes të muslimanëve të cilët sot përballen me forma të ndryshme persekutimi.

Kjo frymë e Arbainit, e bazuar në rezistencën historike kundër shtypjes, frymëzoi edhe Boshtin e Rezistencës.

Vendimi i Sekretarit të Përgjithshëm të Hezbollahut për të emëruar një operacion të madh ushtarak Arbain, konfirmon ndikimin e thellë të kësaj ngjarjeje të rëndësishme fetare në përpjekjet e rezistencës bashkëkohore.

Ky është një evokim i qëllimshëm dhe strategjik i simbolizmit fetar për të evokuar një identitet dhe qëllim kolektiv që i kapërcen kufijtë sektarë dhe përkatësitë politike, të gjitha të mobilizuara për një çështje qendrore: Palestinën e pushtuar.

Në këtë mënyrë, Arbaini u shndërrua nga një ngjarje thjesht fetare në një manifestim të fuqishëm politik. Është simbol i vendosmërisë për të dalë kundër shtypjes, sado i fortë të jetë kundërshtari.

Duke i lidhur operacionet e tij me ngjarje të tilla të rëndësishme fetare dhe historike, Boshti i Rezistencës jo vetëm forcon kontekstin e kujtimit të çështjes palestineze, por gjithashtu përcjell një mesazh uniteti dhe vendosmërie në botë.

Mesazhi është i qartë: lufta kundër pranisë së paligjshme të okupatorit nuk është vetëm një luftë politike, ajo është vazhdimësi e një lufte historike dhe morale të bazuar në themelet e besimit islam.

Ekzistenca jolegjitime e pushtuesit nuk është vetëm një luftë politike, por vazhdim i një lufte historike dhe morale të bazuar në themelet e besimit islam.

Ardhja e miliona vizitorëve të Arbain nga vende të ndryshme në Irak është një manifestim i këtij uniteti.

Kjo dëshmon se, pavarësisht dallimeve të vogla që mund të ekzistojnë në botën islame, ekziston një pranim i përbashkët i një kauze të drejtë që i tejkalon këto dallime.

Ekzistenca e njerëzve nga të gjitha sferat e jetës, racave, gjuhëve dhe kulturave të ndryshme, të bashkuar në përkushtimin e tyre ndaj parimeve islame i dërgon botës një mesazh të fortë: Drejtësia dhe rezistenca janë vlera universale dhe në asnjë mënyrë nuk mund të kufizohen me kufijtë apo sektet gjeografike.

Në nivelin politik, ky unitet dhe vendosmëri destabilizon thellësisht entitetin sionist dhe udhëheqjen e tij.

Deklaratat e fundit të kryeministrit të regjimit sionist, Benjamin Netanyahu, të pasqyruara në videot e zbuluara gjatë takimit të tensionuar të tij me familjet e të burgosurve sionistë të arrestuar nga forcat e rezistencës palestineze, tregojnë se ekziston një shqetësim i thellë brenda regjimit pushtues.

Pranimi i Netanyahut se entiteti i paligjshëm sionist përballet me një kërcënim ekzistencial jo vetëm nga konflikti i drejtpërdrejtë, por edhe nga rezistenca më e gjerë dhe e koordinuar, konfirmon efektivitetin e strategjisë së përqendruar në rezistencë.

Frika e Netanyahut se "ekzistenca e të gjithë regjimit dhe vendbanimeve në jug, qendër dhe veri është në rrezik" është një pranim i ndikimit në rritje të boshtit të rezistencës.

Referimi për Iranin dhe Hezbollahun që rrethojnë pushtuesit thekson thellësinë strategjike të këtyre lëvizjeve të koordinuara, të frymëzuara jo vetëm nga llogaritjet politike bashkëkohore, por edhe nga një ndjenjë e thellë e detyrës historike dhe fetare.

Rezistenca nuk ka të bëjë vetëm me forcën ushtarake; Përkundrazi, ka të bëjë po ashtu edhe me mishërimin e shpirtit të Arbainit dhe për të treguar vendosmëri përballë vështirësive të mëdha.

Kjo frikë e bandës terroriste sioniste nuk është e pabazë. Boshti i Rezistencës po përpiqet të krijojë një mjedis duke zgjeruar shtrirjen e rezistencës përtej kufijve të Gazës.

Konflikti në veri të territoreve të pushtuara pasqyron vështirësitë me të cilat përballet populli i Gazës.

Rezistenca synon të ushtrojë vazhdimisht presion mbi regjimin për të ndaluar agresionin e tij në Gaza që është duke prishur jetën normale, duke mbyllur shkollat, duke krijuar një gjendje të vazhdueshme vigjilence dhe duke sfiduar ndjenjën e sigurisë që është jetike për stabilitetin e këtij regjimi të shpikur.

Kjo strategji nuk është vetëm një taktikë ushtarake; Është një fushatë psikologjike e krijuar për të shkatërruar besimin e publikut, moralin dhe udhëheqjen e pushtuesve.

Duke iu rikthyer kësaj ngjarje fetare, duhet të themi se bashkimi i miliona pjesëmarrësve nga kultura dhe vende të ndryshme është një mrekulli logjistike dhe njerëzore.

Fakti që populli irakian ishte në gjendje të priste kaq shumë marshues në një vapë kaq të madhe është një dëshmi e vlerave të tyre të forta të mikpritjes dhe vëllazërisë.

Në një kohë kur bota shpesh është e ndarë sipas linjave etnike, fetare dhe politike, irakianët kanë treguar se angazhimi i tyre për t'i shërbyer njerëzimit i kapërcen këto dallime.

Kjo bujari e pabesueshme jo vetëm që preku zemrat e vizitorëve, por gjithashtu tërhoqi vëmendjen e botës dhe e shndërroi imazhin e Irakut nga një vend i shkatërruar nga lufta në një nga vendet më mikpritëse dhe bujare në botë.

Suksesi i vizitës së Arbainit nuk është vetëm një fitore kulturore apo fetare. Është më shumë një manifestim politik.

Bashkëpunimi i pandërprerë i qeverisë dhe popullit irakian në garantimin e sigurisë, paqes dhe komoditetit të miliona pjesëmarrësve demonstron forcën dhe stabilitetin e institucioneve politike irakiane.

Po ashtu, demonstron edhe aftësinë e qeverisë për të menaxhuar ngjarje të mëdha dhe nxjerr në pah potencialin e vendit për rritje dhe zhvillim në fusha të tjera.

Qeveria irakiane ka demonstruar aftësinë e saj për të ruajtur rendin dhe për të përmbushur nevojat e njerëzve dhe vizitorëve të saj duke lehtësuar ceremonitë fetare; I tregoi botës se Iraku nuk ishte vetëm një komb me një trashëgimi të thellë shpirtërore, por edhe një komb me pjekuri dhe kompetencë politike.

Për më tepër, mbështetja dhe inkurajimi i Iranit, fqinjit të parë të një Iraku të fortë dhe të zhvilluar, thekson rëndësinë rajonale të stabilitetit të Irakut.

Interesi i Iranit për një Irak të begatë dhe të fortë nuk është vetëm altruist, por edhe strategjik.

Një Irak i qëndrueshëm dhe i begatë kontribuon në sigurinë e përgjithshme dhe rritjen ekonomike në rajon dhe forcon ndjenjën e bashkëpunimit dhe përfitimit reciprok.

Irani e di se një Irak i fortë mund të luajë një rol vendimtar në balancimin e dinamikës së fuqisë së Lindjes së Mesme, duke shërbyer si një urë lidhëse midis grupeve të ndryshme kulturore dhe fetare dhe në promovimin e paqes dhe stabilitetit në një rajon historikisht të trazuar.

Në fund të fundit, ceremonia e Arbainit është shumë më tepër se një ceremoni fetare; është një simbol i fuqishëm i rezistencës, unitetit dhe vendosmërisë që vazhdon të frymëzojë dhe formësojë peizazhin politik në Azinë Perëndimore.

Duke u mbështetur në këtë traditë të pasur, Boshti i Rezistencës ka arritur të krijojë një rrëfim që shkon përtej konfliktit të drejtpërdrejtë dhe bazohet në histori të thellë dhe besime islame.

Kjo ngjarje jo vetëm që sfidon ekzistencën e regjimit sionist në fushën e betejës, por gjithashtu sfidon idetë dhe identitetet e rreme dhe të liga.

Fryma e Arbainit do të vazhdojë të udhëheqë dhe frymëzojë rezistencën gjatë viteve të mësimeve të sakrificës, guximit dhe përkushtimit të pandërprerë ndaj drejtësisë deri në çlirimin e Palestinës së pushtuar.