Zgjedhjet iraniane / Përplasja përballë armiqve të Islamit

Publikuar në Qershor 25, 2021, 1:59 a.m.

Regjimet e NATO-s nuk e kanë problem të mbështesin diktaturën ushtarake në Egjipt ose regjimin barbar saudit, por ata duken shumë të "shqetësuar" për të drejtat e votimit të iranianëve.

Crescent International

Rezultatet paraprake nga Irani Islamik tregojnë se Ajatollah Ibrahim Reisi, i cili ka shërbyer si kryetar i gjyqësorit deri më sot, fitoi një fitore të madhe në zgjedhjet e tetë presidenciale me 17.9 milion vota.

Sipas shifrave të para, u hodhën gjithsej 28,933,004 vota.

Duke pasur parasysh shpërthimin e vazhdueshëm të COVID-19 në Iran, është e rëndësishme që rreth 50% e votuesve me të drejtë vote të shkojnë në qendrat e votimit.

Kjo është veçanërisht e rëndësishme sepse fuqitë perëndimore e kanë kthyer pandeminë në armë për të dobësuar Iranin.

Sanksionet e kanë bërë shumë të vështirë për Teheranin për të marrë vaksina dhe pajisje personale për mbrojtjen e shëndetit.

Pandemia ka ndikuar në pjesëmarrjen e votuesve në të gjithë botën.

Sidoqoftë, pjesëmarrja elektorale në Iranin Islamik, si vendet e tjera, ka një histori të luhatjeve.

Sipas raportit të UNDP, "gjysma e 14 zgjedhjeve të zhvilluara në Amerikën Latine dhe rajonin e Karaibeve gjatë pandemisë COVID-19 panë një rritje të pjesëmarrjes së votuesve, ndërsa gjysma tjetër rënie".

Një studim i botuar në Shkurt 2021 tregoi se pjesëmarrja në zgjedhjet komunale në Francë ra nga 63.5% në 2014 në 44.66% në 2020.

Çështja e pjesëmarrjes shtrembërohet qëllimisht nga media e korporatave dhe struktura politike perëndimore për të zvogëluar rëndësinë e zgjedhjeve në Iran.

Në shumë vende perëndimore, përfshirë Kanadanë, njerëzve me origjinë iraniane u është ndaluar të ushtrojnë të drejtën e tyre demokratike për të votuar.

Në vende të tjera si Mbretëria e Bashkuar, terroristët (hipokritët) sulmuan njerëzit që ishin në radhë për të votuar.

Pse këta të ashtuquajtur kampionë të demokracisë janë aq shumë kundër ushtrimit të të drejtave të tyre themelore nga populli iranian?

Zgjedhja e një juristi islam si president i Iranit është një fenomen që forcon më tej ekzistencën e institucioneve islamike në sistemin shtetëror iranian.

Ky është mbase rezultati më i rëndësishëm strategjik i zgjedhjeve të fundit presidenciale.

Kjo thekson faktin se lëvizja islamike mund të ofrojë një program të zbatueshëm të qeverisjes për zonat me shumicë myslimane.

Kjo është diçka të cilën media e korporatave perëndimore e injoron qëllimisht.

Një arsye pse regjimet globale neo-koloniale perëndimore janë kundër ashpër ndaj Iranit Islamik është se ai ka një sistem elektoral të mirëfilltë që nuk ka për qëllim t'u shërbejë oligarkëve.

Ky faktor sfidon rrëfimin politik perëndimor në nivelin civilizues.

Propagandistët dhe praktikuesit e së kaluarës së ngarkuar të një njeriu të bardhë e kanë të vështirë ta pranojnë këtë fakt.

Regjimet e NATO-s nuk e kanë problem të mbështesin diktaturën ushtarake në Egjipt ose regjimin barbar saudit, por ato duken shumë të "shqetësuar" për të drejtat e votimit të iranianëve. Megjithatë ata nuk janë! Shqetësimi i tyre kryesor është se Irani mund të mbajë zgjedhje kur kukullat e tyre rajonale janë diktatura ose monarki shtypëse dhe thirrja për zgjedhje atje rezulton me prerjen e kokës!

Brenda saj, Shefi Ajatollah ka të ngjarë të përqendrohet në zbatimin e strategjisë së ekonomisë rezistente të presidencës së tij.

Kjo strategji e zhvillimit ekonomik është theksuar në mënyrë të përsëritur nga Udhëheqësi Imam Khamenei.

Ekonomia e rezistencës bazohet në idenë e "menaxhimit të konsumit bazuar në promovimin e konsumit të produkteve vendore paralelisht me zhvillimin cilësor të prodhimit vendas".

Kjo strategji ekonomike nuk është pjekur plotësisht, por zbatimi i saj fillestar e ka mbrojtur Iranin që të mos i nënshtrohet një prej regjimeve më të ashpra të sanksioneve ekonomike në botë.

Sa i përket politikës së jashtme, qeveria e Reisit ka të ngjarë të ketë përparësi vendosjen e lidhjeve ekonomike dhe politike me vendet aziatike dhe ato të Azisë Perëndimore.

Vendosja e kontakteve ndërqeveritare me regjimet e NATO-s nuk do të jetë më një nga përparësitë kryesore të politikës së jashtme të Iranit Islamik.

Kjo do të forcojë më tej rendin botëror multipolar, ku ndikimi global i NATO-s do të vazhdojë të zbehet.



Burimi : Medya Şafak